Alle inzendingen over groeit OR stenen

als een steen die jij in de vijver gooit naar beneden zinkt en kringen maakt rimpels op het water steeds wijder uit elkaar hoor je dan wat ze aan het zeggen zijn roepend mompelend stil of weet alleen de eeuwigheid waarom we lawaai maken om te zwijgen roepend mompelend stil…

Hen wil het blijkbaar beter lukken, kon niet m’n glimlach onderdrukken: ''Een steen fladdert uit de boom''.…

er zijn zoveel mensen op de wereld mensen geven me haat mensen laten me alleen en daar word ik zo hard van als een steen…

Wanneer een vallende ster een brandende meteoor ontmoet versmelten magma en straling in onnavolgbare stromingen Bloeiende erupties ontstaan geven boeketten rood en oranje licht Laten zij het heelal nog een keer knallen zonder zwarte gaten te veroorzaken De gesmede komeet reist verder geen grenzen en ongeremd…

ik leg een steen en nog een steen één voor één ik bouw een vloer een vloer van steen steen voor steen één voor één en nog een steen leg ik…

die steen is mijn moeder niet die steen is niet mijn pa verweerd en hard en koud ik hark en plant verdriet alweer opnieuw verweesd keer ik terug naar het leven…

soms voel ik mij een kruik waar de dop van wiebelt het warme water gutst eruit als ik niet alert blijf schroef ik mijzelf te stevig vast dan koel ik af van binnen…

zinnen die mij bij blijven van binnen maar ik zal blijven denken en niet in een steen veranderen…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten.…

Onder een steen Uit het zicht Zitten beestjes Krioelen bewegen Schijnbaar zonder doel Zo is soms een Gedachteleven met Een onbestemd gevoel Kruipt het liefst Onder een steen…

Duizeling De Middellandse Zee als een kerkhof zonder herinnering en geen stenen met memorie, altijd vreemde…

Aan de rand van mijn water vind ik een steen. Ik raap hem op, houd hem in mijn handen; zijn naam wordt me ingefluisterd. Ik sluit mijn ogen en voel weer de navelstreng die ons verbond in het donker voor onze geboorte. De steen brandt in mijn hand en ik scheer hem weg – negen keer ketst hij terug en zinkt dan naar de bodem.…

De steen ligt daar al een eeuwigheid nooit kon hij zijn verhalen kwijt aan de reizigers die hem links lieten liggen het is ook maar een steen hier gekomen toen hier nog zeeën waren gebleven toen woestijnen het overnamen leg je oor eens te luister hoor hoe de wind golven van water en woestijnzand opjuinden de razernij van de natuur.…

Nee, hij is niet van steen Dat nu ook weer niet Misschien meer als was in handen van erbarmelijke lieden die als steen om zijn nek hangen Samen zinken ze diep in het half lege glas…

het is niet gezegd dat de waarheid niet bestaat maar ze is moeilijk en diep zelden onbedoeld ontsnapt ze soms met gevaar voor eigen leven een schrijver is het amalgaan van stof steen inkt en ijzer hij bouwt zijn taal uit onverzettelijke stenen waaruit zo nu en dan een onverwachte bloem ontbloeit…

Alleen een steen die je gedachtenis eert de rest bleef in mijn hart… onverteerd.…

Dat groeit daar stil verholen, En groeit straks wonderhoog, En rankt in duizend bloemen Der wereld uit het oog.…

in mijn gezicht ik lees de boekrol, maar hoor het gekletter van wapens, steeds als ik de vrede sticht vanuit de hoogten schalt bazuingeschetter en inzicht treft me als een bliksemschicht ik gooi de stenen tafelen te pletter…

Onsterfelijk gewas groeit op zijn stenen: jeugdherinnering!…

als verlaten natuur haar kille kim vertoont dan verdwijnt hoop en taant vaak innerlijk vuur verte groeit onzichtbaar groot stof verwordt tot koude steen maar legt het in en uitademen wel steeds meer bloot; dat nabijheid het enige doel blijkt en als je je ogen verder opent valt vaak het ware gevoel in je schoot; dat wat je nodig hebt…

Kloeke Trijntje geeft raad aangaande heling en zegen, komend uit stenen vol glans, houwkunst en opbeurende schittering. Vanuit woonplaats Veenendaal dwarrelt thans de kristalboodschap over groep en eenling, als een voortdurende, kleurrijke dans.…

de lucht is geel en de Zee is rood het land is blauw en iedereen is dood en de Aarde draait en draait en draait en de Zon gaat onder en de Zon komt op en ze groeit en groeit en groeit en groeit en de Maan is aan en de Aarde draait en de Maan gaat onder en de Maan de Aarde de Zon ’t is uit…

Zo groeit het inzicht. Vreedzaam en wijs. Nu...het nog niet te laat is.…

in de nazomer groeit de natuur van schoonheid tot een meesterwerk…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

Het meisje groeit op in een nomadengezin toeft enige maanden op weiden in een dal waar geit en schaap rustig grazen hun genoegens beleven mensen en dieren vertrekken gaan langs lange wegen over heuvels en vlaktes naar een ander verblijf voor korte tijd tijdens de zwerftochten raapt het kind soms wat mooie stenen of bevallige…

gevoegd uit de specie van ongelijke bouw - stenen,ingelegd met zweet van het zwoegen,waar geronnen bloed niet meer uit kan treden.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

stapelwolk groeit uit tot een hemelse gletscher met zachtrose teint…

tussen de zuilen van de tempelruïnes groeit een sprietje groen…