Alle inzendingen over heerser

De uniformen van het bloed doordrenkt, de brute heersers en hun paladijnen, zij zullen alle eens voorgoed verdwijnen. Dit is het toekomstbeeld dat God ons schenkt. Achter de grenzen van dit visioen, zien wij de zuigeling met een adder spelen, de wolf zijn voedsel met de schapen delen, en niemand die hen enig kwaad zal doen.…

Ik volg mijn gedachten en zie een volk gebogen en geslagen in diezelfde lentenacht, gebeukt door een wrede heerser die misbruik maakte van zijn macht. Hij moest hen laten gaan. Door een bevrijder, die hij niet meer kon weerstaan. En ze gingen groot en klein Bij het schijnsel van de volle maan.…

Heersers der wereld geven sterke leiding aan mensen van dwalen of in goede haven. Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige brein, de naakte geest staan voor hun Vader. Klein en verslagen?…

zuchtte en hij zwoegde die Indische olifant op java en sumatra in de gordel van smaragd Zaaide rijst in groene sawa's zuchtte diep, vier eeuwen lang onder het juk der voc onder de zweep van amsterdam Hij huilde, nu eens dralend dan weer dreigend en opstandig indolent en ondoorgrondelijk die stille kracht Zwoegen deed hij voor de heerser…

bevredigen; aard van een dictator maakt dat waar hij niet bij is – gevoelsmatig niet bestaat, leed van anderen is zo gemakkelijk te verdragen; vazallen hebben volgens eigen zeggen alles onder controle, brengen nieuws -- zoals de dictator dat graag hoort, ze houden hem in het zadel want als het bij hem regent, druppelt het bij hun; de heerser…

Wij zijn bereid op alle rampen, Klaar om vloeden te bekampen; Wij zijn de heersers van de zee! Aan ons is die gehoorzaam en gedwee. De rivieren kunnen overstromen, De zee en het regen mag er komen. Wij kennen samen geen duchten, Wij gaan nooit ergens vluchten.…

gefolterd en humaan gespleten, deelde hebzucht de grond in tweeën, Pyrrus gewin zonder lauwerkrans, veegt de oostenwind het diepste zwijgen weg, resten gerijpte druiven in een eindeloze droom, verdeling van gestolen buit, de heerser zwaait met de scepter van geweld, levert zich niet uit aan de moraal, maar een springtijd is niet te stoppen…

En door de ruimte ruiht een bange beê Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar Van brekende ogen in een macht'loos wee. De blanke zuilen stijgen stil omhoog, En bevend droomt het licht in de gewelven, Neerzind'rend wil 't de mensenzee bedelven.…

witte winterpracht staat prins Alexander verwonderd op zijn houten glijlatten vergezeld door stuivende poedersneeuw vol mild blinkende vrieszon schuift hij steeds sneller en bewuster voort naar de verte der lage bergen waar aangename rust wacht samen met nieuwe uitdaging de hoge reine toppen om hem heen vertellen over de nietigheid van heerser…

Huiv'rend zag 'k staan in de omzwaai van de nacht De Mensenzoon, priester van Gods geslacht, Ov'ral aanwezig heerser, het Getal, Dat de omtocht van mijn sterrenvolken leidt, En meteoren en kometen smijt, Schertsend, door 't statig ritme van 't heelal.…

Eerst 't passiespel: uit doop in de oceaan Zag je mijn zonneheros zeg'nend gaan, Een heerser over lucht en land en water; Dan voor wat zilv'ren sterren deed zijn hater Hem op bebloede bergen ondergaan; En wit van smart en eerbied stond de maan; En 't donderorgel speelde Stabat Mater.…

Tegen rassen- discriminatie en Brittania Engeland: de koloniale heerser Met passief verzet bestreden Onder leiding van Gandhi Burgerlijke ongehoorzaamheid Boycot.…

Wat hebben we toch een geweldige Heer Hij wil de minste zijn, maar is machtig groot God die heerser is over leven en dood Hij zij geprezen, halleluja, Hem zij alle eer.…

stormen orkanen en de eeuwen averij niet ik stuur meer de zeeën dat doen jullie buiten mij de aarde kraakt in al haar voegen, jullie zwoegen gaat aan mij voorbij het tijdelijke leven is voor jou vermenigvuldig je en gauw zie de sterren, maak de maan raak haar aan, overschrijd eens het bestaan van armetierig leven volg de waan als heerser…

Voor een rode avondzon de aarde Beschilderd als een grote lampion Met donkere valleien en vulkanen Smaragden sawa's, jadegroene meren Zacht wiegend in de blauwe hemelzaal Op verre eilanden hebben regenten De vreemde heersers eeuwenlang verduurd Maar binnen kratons bleef het oud geloof Zolang de dwang der rituelen duurde…

O Natuur, die in handen van de mensen Geworden zijt tot de vreselijkste vloek, Die èn heersers èn beheersten beheerst. O verdoemde macht van de dode stof. O donkre vloek, o gedrochtelijk zwarte Macht. O Nacht. Waarin zelfs de geestesbliksems Geen licht haast brengen. Waarin zelfs de schoonheid Kleuren nauw geeft.…

'K zit, wachtend heerser, in mijn vleugelwagen; 'K zie 't wereldlicht over de vlerken schijnen, Wier spanning, glad, met lang welvende lijnen, Straks veren zal achter de motorslagen.…

We verschuilen ons achter dikke muren, als volgevreten heersers die turen ... Turen met halfgesloten ogen, ons hoofd een beetje gebogen, naar de zanger met zijn lied. Maar luisteren ... doen we niet.…

Aardse heersers zijn in wezen zwak, want er is een God die al hun falen ziet, in hun logica geen diepgang, alles vlak en ware liefde kennen ze niet.…

Soms fluister ik gewoon je voornaam zonder dat ik weet waarom al vermoed ik wel waarom omdat je een en al liefde was en een prooi van de valse heersers.…

Een land van tweeën, onafhankelijk 't een voor 't ander ontoegankelijk maar op die grens van waar of fout komt plots een nieuwe kosmonaut een eiland zonder vaste grond 't is de kleur grijs die hier ontstond De heersers roeren zich zozeer en voor je 't weet zijn ze'r niet meer waar zekerheid eerst rede nam scheert nuance nu de kam…

Voordat zich alles heeft verwijderd en in vergetelheid geraakt En de tijd versluiert wat ik in stilte heb bewaakt Laat mij nog eenmaal spreken van wat ooit was Een leed dat moest genezen maar nooit geheel genas Voordat de tijd, die wrede heerser, de herinnering verdrijft En wat ik voor jouw voelde niet langer meer beklijft Voordat ik alles meeneem…

Heerser met fluwelen stem, streel het oor met al wat u vertelt. Vredeloze nacht, donker boek vol duistere verhalen, tong vol van kracht, snijdend gevloek in vergane talen. Oh vuur van verterende vlammen, poëtische bron van furie en razernij, ontbrand al uw geheimen tot in ontvouwing en krijs verdoemenis tot waar u reikt.…

Het trotse rijk Oekraïne lijdt onder de geweldige buur dat uitgestrekte Rusland bommen suizen kwaadwillend sterke gebouwen van de hoofdstad branden weerloos tot puin en as mensen vluchten angstig weg of schuilen vol klamme angst in ondergrondse ruimtes wil de machtige heerser van het ruime Oosten een dwingeland wezen gelijk de tsaar…

Jij bent de evoluerende blauwdruk van het eeuwige al en als soeverein heerser ook wáák je over oorzaak en gevolg. Treft jou ook schuld of is boete niet jouw deel?…

Heersers van de lucht, met jullie vleugels zo wijd gespreid, kennen jullie het antwoord? Vraag het aan de zon, de maan; aan de sterren. Zij bestaan lang genoeg om dit te weten. Doch spreken zullen ze niet. Mensheid, deel van de natuur met de minste wijsheid; hoewel gij de enige zijt die kan spreken, zult gij niet antwoorden.…

De vrijheid van de verbeelding is door geen macht, is door geen heerser, in te perken, af te slachten. Juist daarom: hij heeft eindeloos genoten met een wakker gelaat in een slapende wereld, waar hij zijn lach deelt met oprechte bezoekers van zijn lyrische praalgraf. Kus de letters, want afstand kon hij niet verdragen.…

Een erg wrede heerser.…

Je was een heerser over mijn gevoelens sprak mijn ziel in schoonheid aan jij gaf mij het summum aan genoegens en liet me over roze wolken gaan. jij was door mij gekozen uit zo velen op een avond, bijzonder en onverwacht. Het lot was ons beiden heel genegen al had ik het zelf een beetje bijgebracht.…

Zachtjes begint het te sneeuwen, gelijk met het vallen van de vlokken, duiken witte vleugels op, de dragers van meeuwenlijven die hun portie krijsend opeisen als waren ze de heersers van de lucht.…