Alle inzendingen over herdenken OR vrede

De herdenking voorkomt, dat die brug wordt gebouwd. Maar door de jongere generatie, wordt de herdenking terug gedouwd. Het zal zo'n vaart niet lopen, zeggen de mensen om mij heen. Maar elk bouwwerk, begint bij de eerste steen.…

en tranen om het vele oorlogsleed de beelden scherp of schimmig, al vervaagd Studenten zingen vrij van vrees een requiem voor hen, de oude veteranen de dapperen, de allerlaatste Mohikanen Wie zullen volgend jaar hun moede tred vervangen, de weg naar vrijheid het pad naar vrede banen?…

Wees niet de schroom'ge, die, in lomer avond-komen, herdenken zwijgen doet; ben ík de pleger niet, die met zijn eigen dromen zijn eigen treurnis voedt? - Treed nader, zie mij aan, en hoe mijn oog, gelaten, géen liefde vraagt, o kind; - ik heb de zeilen van 't verlangen neer-gelaten bij liggende' avond-wind....…

Wees niet de schroom'ge, die, in lomer avond-komen, herdenken zwijgen doet; ben ík de pleger niet, die met zijn eigen dromen zijn eigen treurnis voedt? - Treed nader, zie mij aan, en hoe mijn oog, gelaten, géen liefde vraagt, o kind; - ik heb de zeilen van 't verlangen neer-gelaten bij liggende' avond-wind...…

De vogel in mij is allang weggevlogen in alle vrijheid raakte ze haar ballast kwijt.…

Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken. Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt. Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top. Tranen welden vaak op deze dagen stom…

de vlag halfstok 2 minuten stilte op de klok: van het Wilhelmus klinkt de eerste toon vandaag kwam ik een Duitser tegen met zijn Hollandse vriendin een heel gewone jongen uit een Duits gezin een goede vriend en compagnon van mijn gewone Nederlandse zoon wat weten zij van de jaren 40-45 wat hebben zij ervan kunnen en willen horen behalve…

de vlag halfstok twee minuten stilte op de klok: van het Wilhelmus klinkt de eerste toon vandaag kwam ik een Duitser tegen met zijn Hollandse vriendin een heel gewone jongen uit een Duits gezin een goede vriend en compagnon van mijn gewone Nederlandse zoon wat weten zij van de jaren 40-45 wat hebben zij ervan kunnen en willen horen behalve…

ik zoek een wijnkelk of een roemer of zo'n beker uit de mis met een inscriptie en een edelsteen beladen met betekenis ik zoek een huis met zware balken met van die fakkels aan de muur een langgerekte houten tafel waarin gekerfd staat ieder uur tekens van aanwezigheid illusies van gedachtenis…

rood komt steeds terug in de bloei van nieuw leven ontstaan uit wortels gras bedekt de littekens die nooit zullen vervagen…

de kerktoren komt niet boven het schip uit naar de rommelmarkt ik en het restant van een elfhonderd jarige op dezelfde dag viel bij het kijken de beschadigde theepot voor een zacht prijsje zonder parasol een witte en een rode wijn bij de italiaan een kam bananen in de natuurwinkel jane helpt mij wegen drie schoonheden de jongste…

Het wordt erger met de jaren in plaats van dat het slijt dat verlammende gevoel van geconcentreerde onmacht De siddering in mijn lijf herken ik van iedere herdenking De ingedikte tranen van verstopt verdriet 4 mei 2008…

Het is al lang geleden toch mogen wij het nooit vergeten dat mensen voor onze vrijheid het leven lieten. Oorlog een zinloos geweld waarin mensen zoals jij en ik pijn en ontberingen leerden kennen. Vele van hen lieten het leven door uitputting en ziekte of werden weggevoerd gingen hun dood tegemoet. Laten wij vandaag gedenken even…

Nu wij weer herdenken de geboorte van “HET KIND” die in het duister zijn licht laat schijnen in een wereld vol oorlog en geweld. Zodat wij zijn warmte kunnen voelen om dan met elkaar in verdraagzaamheid. KERSRMIS TE VIEREN!!…

wij zijn waar gedachten gaan verankerd in brandend koudvuur wij weten wanneer de klokken slaan op de waarheid van het nederige uur bedenk, niet alles is goed of kwaad maar laat onze stilte nooit bederven en nog een welgemeende raad laat ons geen vroege dood sterven…

Keukentrap beladen Met spijkers en schroeven In soorten en maten, Tekening achtergelaten Op een kistje van hout - Tot op de millimeter Nauwkeurig je nieuwe plafond In de sponningen gedouwd - Je had het afgekregen, je Laatste klus, en alles Stond er nog toen jij Aan je laatste reis Naar Gods horizon Die ochtend in Vrede…

Bulderend water nachtelijke overval, één en zestig jaar…

heel gewoontjes niets te raar met jouw lieve glimlach zat je daar altijd in voor 'n hapje op 'n uitje of 'n feest 't werd pas gezellig als mevrouw Collet was geweest dan konden we haar zonder te hoeven vragen iedere keer weer zo heerlijk plagen ook al kan 't helemaal niet zag ik je onlangs op de fiets moest wel twee keer kijken…

en is onze plicht luister eens...ik hoor gezang van allen die zijn overleden en zij zingen: 'wees niet bang het verleden wordt geen heden laat jezelf door niets verhindren en trek lering uit de les zorg voor een toekomst van je kindren leef in vrede ...en ...God bless'…

Rotterdam was vandaag de plaats, om te herdenken, Rotterdam was vandaag de plaats van minuten stilte Rotterdam was vandaag The place to be Rotterdam was vandaag 75 jaar na het bombardement Volop in beeld, de oude rotterdammers kregen het nog te kwaad, bij het zien van de beelden, het horen van de verhalen, was Rotterdam vandaag…

...en de inkt is bloed geworden dichters dopen daarin hun pen en het bloed is nu geronnen in de schoonheid van het onbegrepene de regel afgebroken terwijl het woord nog wilde betekenen...…

vierde mei lijden vijfde bevrijden daar liep het Joodse meisje vijftien jaar gebracht door een jonge Duitse chauffeur kan dit zo maar Bergen/Belsen park mooi aangelegd niet kijkend naar de foto's angstig het gevoel zo slecht geen bezoekers moedig doorgelopen over de geplavuisde stenen emoties/verdriet eindigend voor…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

In twee minuten Van stille overdenking Zijn we allen Eén…

het dode doet pijn als het opstaat uit de dood als het gaat leven wiegende waarheid als een vogelverschrikker het maïsveld rimpelt ogen als ijzer op een onbewolkte dag breek de ketenen…

Als de dag van gisteren 11 september 2001 Denken aan die fatale dag Zoveel levens te herdenken Als de dag van gisteren Zoveel mensen die achterbleven Zoveel verdriet Als de dag van gisteren Zoveel kinderen die opgroeien Zonder hun moeder of vader Als de dag van gisteren Zoveel mensen, hulpverleners Gewonden, doden Herdenkingen elk jaar…

omdat hun pijn niet spreken wil en ik… ik kan niet anders dan vier mei naast hen staan omdat herdenken vrijheid vraagt voor ieder mens respectvol stil…

Voetballers ruimen herdenkend het veld Maar onze profs, vinden voetbalbestuurderen, spelen dus wél anders kost dat veel geld…

Die vierde mei is niet aan haar besteed, Geen stilte, geen herdenking van de doden, Want zij beziet de wereld en haar noden, Er is fascisme, oorlog bij de vleet. Ik ben benieuwd, nu zij zo stellig praat, Of zij dan ook de vijfde overslaat.…

Voor Dries van Agt is het dag geworden Hij heeft het licht gezien en laat dat heftig stralen vanavond in Rotterdam: "Dierbaren, makkers, vrienden, ik ben Christen, ik ben Europeaan, ik ben Democraat, ik ben ouder, wijzer ik hoop het mee te maken". Zijn voortschrijdend inzicht geeft een helder inzicht in een onhoudbare situatie:…