545 resultaten.
Heldhaftig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 180 Huiver voor mijn
schrijvend zwaard
dat hier heerst
met ijzeren wil.
Nobel zwaait zij
woorden op papier,
snijdt de klanken
uit uw ziel.
Om in emoties
rond te dwalen
op zoek naar
een moedig hart.
Dat de queste
kan verstaan
en de stilte
die hier viel.…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
meedragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 de wind
ruikt naar regen
een korte huivering
over groene
gazons en bomen
in de avond
vinden de
spreeuwen elkaar
dansend als één
geheel in de lucht
verlatenheid en
schoonheid in de
schoot geworpen
ik draag alles
met me mee…
Opnieuw
netgedicht
4.0 met 68 stemmen 2.501 Smachtend smalend
Zoekt ze zuiver
Naar verloren liefde
Langzaam kalend
Zoent hij zachtjes
Zijn herwonnen liefje
En met huiverend gemoed
Blikt ze in zijn zilte ogen
Pinkt een traantje
En hervat haar moed
Om hem te geloven
Wordt het toch nog goed?…
Sukkelaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.052 Daar sta je dan
Grijnzend
Die blik
-
Jouw ogen echter
Spreken
De waarheid
Tonen onzekerheid
Huiveren van angst
-
Jouw houding
Veinst ruggengraat
Innerlijke kracht
-
Maar…
-
In geest en gemoed
Een stakker
Een stumper
-
Sukkelaar…
angst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 sluiers over grasland verborgen
een mens zoekend naar toornen
verklaringen voor z'n huiver
geen stap bracht hem dichter
het is de verkeerde plek
zo zag en riep ze uit
haar woorden verstomden
zijn tocht ging verder
en duurt nog steeds…
voorjaar zien (in Braille)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 zolang de winter duurde
en er geen eind kwam
aan mijn huivering
droeg ik m'n lichaam
onder kippenvel verborgen
toen eindelijk de lente
zich schuchter toonde
en ik de zon ving
op mijn huid
verdween goddank
de taal der blinden
zienderogen…
wind of change
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 226 doodstil
de huivering
die waart door
het land dat ons
ooit zo vertrouwd was...
vertrouwen
iets van weleer
waarop wij destijds
konden bouwen…
Breekbaar
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.600 Vuur
ontvlambaar
verlangen
tastbaar
gevoelens
breekbaar
een mens
kwetsbaar
strijd
onneembaar
verdriet
voelbaar
huivering
zichtbaar
ongemak
waarneembaar
geluk
maakbaar
liefde
dansbaar
mooie
woorden
holle
frasen…
Verleiding
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 445 daar stond je
jouw ogen streelden me
vertelden me jouw verlangens
een huivering doortrok me
het kostte me moeite
om jou te weerstaan
het was omdat ik iemand anders
geen pijn wilde doen
want aan je ringvinger
was de afdruk te zien
van jouw trouwbelofte
aan haar
die thuis op jou wacht…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 122 zachte regen beroert
de delicate schoonheid
van huiverende kersenbloesems
op ranke twijgen wiegen witte vogels
wij lopen uit de langgerekte dag
jij fluistert dat we
voor geluk zijn geboren
de bergen hullen zich in wolken…
Winter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 238 ik ben de sneeuwvlok en de kou
ontwricht verkeer op wielen
mijn adem verstart wat beweegt
ik ben de ijzige adem
die ledematen bevriest
water een glad vel geeft
ik houd het land in mijn greep
bij min twintig en meer
huiver, vlucht in je hol…
voor dit kind
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 347 verzadigd
zijn naam in hart natzand
waar vloed niet meer komt
en je voetstappen
een spoor vormen
voor dit kind in je hart genesteld
in je ogen met elke huivering
wankelmoedig
taal verloren
en niemand die nog adem heeft
of woorden van troost
van bemoediging
als ik zee van je lippen kus
je haren wild van wind…
liever dan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 781 woorden
die ik aarzel
neer te schrijven
omdat ik nu nog
over leven zoek
dat jonge takken
buigzaam zijn
en veiligheid
van hogerhand
dàt
liever dan
mijn onmacht
geen blad verbied ik
dat het valt
móet aanzien hoe
de tijd zich rijpt
huiver duikt
mij dieper in mijn kraag…
WACHT
poëzie
2.0 met 174 stemmen 36.540 ik kan der vuren huiverende wacht
niet langer hoeden
ik ben gans ontkracht
geef mij uw schemering
geef mij uw grijze wind
-------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten.…
Lex barbarorum
poëzie
4.0 met 18 stemmen 3.766 ik heb gehoord, dat ik heb gezegd
in een huiverend, donker beven:
ik erken maar één wet:
léven.
allen, die wegkwijnen aan een verdriet
verraden het en dat wìl ik niet.…
Vurig verlangen
hartenkreet
3.0 met 43 stemmen 6.822 Zoete kussen
trekken een spoor
over het naakte lichaam
Huivering,
de wind streelt mee
door het open dakraam
Twee lichamen
gaan tesamen
op in het ritme van de nacht
Vurig verlangen
in harten gevangen
in passie tot bevrijding gebracht.…
Yin en Yang
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 Telkens weer
als ik haar
ogen zie
dringen
onbevangen
nare
klanken
even
redeloos
en altoos
machteloos zich op
aan
alle geschreven
namen
hoop, huiver
en
luister
durf toch
eenmaal
rede te
erkennen
zij, ja alleen zij
ontmoet
nachtbrakers…
eenzaam
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 1.757 ver weg en toch niet
ik doe mijn ogen dicht
en huiver licht
is het kou of verdriet
je pakt mijn hand
je streelt mijn haar
een lief gebaar
ik voel een band
dan gaan mijn ogen open
zie je weer voor me staan
ik kijk je aan
en zet het op een lopen…
Frontlijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ik vraag in een laatste bericht
mijn wolgeverfde huiver te ledigen
in het holst van de abyss, waar
binnengewanden en geest versmelten
in winternachten waar geen plek
meer is voor kaarslicht, maan of sterren
leg ik een versteend lijf te rusten
aan de hardste rand van het einde…
Dansen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Zoals
een pasgeboren baby
voor het eerst
naar adem moet happen
Zoals
een dreumes zich schrap zet
voor zijn allereerste stappen
Zo inhaleer ik diep
een beetje huiverig
maar vol verwachting
Ik zie nieuwe kansen
in het nieuwe jaar
wil ik weer dansen…
Kou
netgedicht
2.0 met 97 stemmen 9.164 Als de regen langs mijn haren druipt
En de wind mij in mijn jas verjaagt
Als mij langzaam het gevoel bekruipt
Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd
Als mijn haren druipen in mijn nek
En ik huiverend mijn jas ophang
Bedenk ik tevreden, en dat is gek
Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…
luisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 321 mijn lijdende dovemansoren
tuiten tussen de klanken in
je dacht dat ik niets hoorde
maar ik hoor elk woord
en elke zin
ik knutsel alles aan elkaar
en zoek naar
een verborgen betekenis
maar huiver als ik luister
dan steek ik er de brand in
en warm mijn geweten
aan de vlammen
van elke zin…
VROEGE SNEEUW
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.649 Onze liefde… waarom huiver je?…
't gaat voorbij...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 795 Zachte regen
streelt
mijn huid
...ik huiver.
De zomer
vertrekt
uit mijn hart
...ik neem afscheid.
Kille herfst
gevolgd
door ijzige winter
zoals altijd.
Het gaat voorbij ,
ik weet het ...
De lente komt weer.…
wisseltijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 305 op grens van leven en dood
roest het leven in nostalgie
vrede slaapt in vergane tijd
levenslijnen langs de dood
wisseltijd neemt beslag
in huivering van verlangen
het leven geveld
in splijting van uren
waarin de opstanding
boven alles uitgaat…
Koudvuur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 302 haardhout smeult nog
op zijn laatste adem
de kamer beweegt
mijn handen onbedaard
uit de muur rollen ogen
op een kapotte vloer
glazig en opgezwollen
worden wonden bekeken
huiver breekt uit de gaten
in mijn huid, ik schuur de beenderen
van het juk en leg ze
op de as van wat was…
Eigen vuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 De kruin open als een bloemkelk
de huid die naadloos aansluit
op het drumvel van het heelal
draagt de huivering van verre
langs de ruggengraat
van de melkweg
een supernova barst extase
en achter deze façade
onbegrijpelijk
het brandgat van de schepping
het doorgronden te gronde
aan eigen vuur.…
ZUCHT
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Dicht opeengedrongen
hangen lichtgrijze wolken
koel en zelfvoldaan
boven de weidekreek
die aangename dreiging
laat waterrimpels
blij huiverend voortglijden
naar verhoopte ontmoeting
in het wiegende riet
vinden ze hun bestemming
die allerlei vragen
en oneindigheide bewaart.…
nachtbraaksels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 duisternis
het nachtlicht waakt wel, maar
vergeet te schijnen
snel verdwijnen binnen slaap
een wijde gaap en
dichte ogen mogen geen
verklikker zien
mijn huivering eet angst
mijn hart de mooiste uren
maar wat naar is, duurt het langst
en ik ben bang…