Alle inzendingen over iemand OR bestaan OR vreemdling

daar zit ik dan midden in de nacht in mijn ochtendjas Iron Butterfly gedownload door mijn dochter studio- en life-uitvoering ik ben begeesterd heb nog immer geen werk leef op de rand van bestaan bonusnummer Kraftwerk, Autobahn !!…

de nog groene druiven door hagel gevallen op het mos ontrukt aan stramme ranken nog eer zij bloeiden lieten zij de schepper los ik waak bij een stervende mus te pletter gevlogen tegen beton een ongewenste dodelijke kus door een opgebouwde dode muur die van natuurlijk mededogen niet weten kon zo grillig is ook ons bestaan…

Wat als ik besluit te verdwijnen En voor niemands ogen meer zou verschijnen Wie zou het als eerste merken Wie zou het het moeilijkste kunnen verwerken Wat als ik elk persoon in mijn leven Apart kon nemen en kon horen Wat voor stempel zij mij zouden geven In hun gedachten, tussen hun oren Wat als ik niet had bestaan Was het hun dan beter…

Het Betrekkelijke van het bestaan En wandelend over die weg In een afgebakende visuele cirkel Ziet men dat alle begin het einde is En haalt het voorbije uitzicht u in Met moeizame schreden koud en schraal Komt de mens steeds dichter bij begin Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan Dan ziet…

jullie hebben mij vernoemd mijn naam die ik voorbij het bestaan draag in de tekens van mijn leven onwennig lag ik in het landschap schepping in zoeken en vinden in louter tedere onbekendheid en in de kluwen van de vriendelijke duisternis en in mijn beeld bewoog ik in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden eenmaking wat één moest worden…

in de armoe van mijn bestaan dook jij op in mijn dringende leven niemand is voor iemand gemaakt zo denkbaar in onze hoofden wij veroorzaken elkaar ondeelbaar in ons hart maar slapen ieder onze eigen nachten jouw antenne gericht op voelen en ervaren een rode draad door onze bezieling niet bewust gezocht maar voelbaar één geheel ook al…

Geef me ons bestaan en sleur me van deze eenzame ellende vandaan. Vertel ons verhaal aan iedereen en laat ons nooit meer alleen.…

Elke nieuwe dag mag plukken zolang het nog mag en kan dankbaar zijn dat ik mag bestaan.…

Het meisje vroeg naar het bestaan. Alles met een naam. Geen enkele betekenis. Alleen daar hechte zij waarde aan.…

binnendrijvende bewolking net nu het feest leek te beginnen er waren al mensen voor ik binnenkwam van buiten, elders en onderweg alomtegenwoordig koekoeksjong stamgast de barkruk stel je voor dat je ontwaakt uit nachtbraken, winterslaap alleen en zonder geheugen op tafel liggen nog rafels van samenhang, ofschoon zonlicht lijkt te…

in de gedaante van afwezigheid is het snel gedaan met flessenhalzen, knooppunten avondspits en binnenwater omringd door aardse herinnering doorzichtig maar hard als knikkers past bij elk moment een tijdelijke plaats met de gedachte aan toekomst breekt het glas van de dag liggen wegen open naar terugkeer -is gedaante voorgoed gewist…

er is nog ruimte in luchtlagen, in hemelgewelven in denkbeeldige rijen voor de kassa het grasveld van een zaterdagochtend een terloopse kus, in het stilstaan bij achteloos voorbijgaan voordat we zwijgen in lijnen van gelijke strekking…

de stenen van de straat liggen er deze nacht onbeduidend bij waarom loopt nu juist deze kat hier en niet die van de buurvrouw lantaarns schijnen vannacht fletser dan de schaduw van hun palen enkele parkeervakken bieden nog ruimte aan thuiskomen als het zou regenen zagen we een glinstering in spiegellak maar deze nacht lijkt besluiteloos…

achter jouw donkere glazen schijnt al even niet de zon, zo blijkt gevoelens nemen je steeds vaker te grazen het is dan de nieuwe maan die naar je kijkt en heftig roert in je bestaan van komen, blijven en gaan doch teneinde is er een kracht die niet voor de verweven werkelijkheid wijkt en ook niet echt verzacht sterven en geboorte…

Ik voel wanneer ik denk, dat ik gevoelloos ben. Ik denk wanneer ik voel, dat ik zonder gedachten ben. Ik besef dat ik illusie is. Dat ik ben. Ik ben dat. Ik lééf gebonden en vrij. Zonder te vragen waarom. Zonder te voelen hoe. Zonder te weten wat.…

traag vermaalden we spraak in onze mond die dag rook naar protobestaan in het voorportaal van verhalende kennis alles moest nog ontstaan als hoedanigheid er bestond geen herhaling daarmee was niets gezegd niets geschreven, niets overgegeven het bleek in afwijking van naderend grijs nog lang geen avond…

een man schuifelt wankel langzaam onzeker voetje voor voetje een man denkt na over de volgende stap verdriet kan niet vlug het heeft tijd nodig…

geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn in stilgelegde bovenlandse beemden nog voordat stof is gaan liggen zelfs sprake is van beginnend besef weten we waarde van ijdele hoop welke kleur; groot of klein? loopt niets naar verwachting, blijft zin een regel uit voorgeschreven boek en schuilt rust in nutteloosheid uiteindelijk ontdaan…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Rijdend op de fiets, zegt 't waarschijnlijk niets, maar in 't zitje achterop zat een allerliefste poppenkop. Een kleinkind om te zoenen, rode wangen van de wind teveel mooiheid om op te noemen zat daar dat mooie poppenkind. Waar zijn de kabouters nou, vroeg ze me opeens, ik stopte het ritje en zei kijk, kijk daar nou eens! Een rood…

Het is het woordje waarvan ik geniet rustig, vertel je mij je gedachten een gevoel dat me toch raakt onbekend, maar recht door zee Eerlijk over dat wat jij dan ziet woorden, die de pijn verzachten kort, vooral hoe je dan tegen me praat maar het antwoord kreeg ik helaas niet mee!…

Een waardevol afscheid verdien ik als mens zeker. In mijn hele leven heb ik zoveel mogelijk gegeven. Natuurlijk had ik ook mijn fouten, maar dat heeft ieder mens. Nu ben ik zover om straks te kunnen gaan. Het is moeilijk om dat te moeten doen. Eén ding is zeker: ik heb alles gegeven, wat in mijn vermogen lag. Met…

Een spannend verhaal kregen we te horen. In tranen vertelde hij dat hij dicht bij de hemel was. Het kwam ons hart binnen gelukkig kon en mocht hij zijn verhaal vertellen het ging over zijn hart. In tranen vertelde hij het zo'n lieve man en zorgzaam voor zijn nieuwe partner. Elke dag is hij dankbaar en wil nog zo genieten, van…

Wie zijn gelijk wil halen, stapt naar een rechter. Wie de waarheid zoekt, zoekt een wijzer op. Een wijzer wijst je de richting, waarin je wijsheid vinden kunt. Rechters spreken recht wat krom is. Wijzers zijn wel wijzer.…

De dame vóór mij pinde vier getallen Bij toeval zag ik iets bekends verschijnen Haar code was dezelfde als de mijne (!) ‘Hoe kan dat nou?’, liet ik me toen ontvallen Ze keek me aan en zei: ‘Hoe kan dat nou? Ik heb jouw pasje toch, ik ben je vrouw!’…

Jij, jij was altijd al in mijn leven vol liefde en met jouw geloof jouw openheid en oprechtheid daarom speelde voor ons geen tijd maar eeuwigheid en altijd.…

Ik zie je nog staan, daar voor het raam. Je handen in je zak, je haren zilvergrijs, je ogen hemelsblauw en ik... kijkend naar jou. Je had je netjes aangekleed, want het was zondag. Dat was je zo gewend. Ik weet nog wat ik zei: “Eigenwijze vent.” Je bromde wat terug. Het gevoel dat me dat gaf... Je was zo knap! Dat wou ik toen niet…

Zolang wij hopen en leven mijn lieve schattebout zal ik onwrikbaar trouw steeds mijn liefde geven. Nu steekt het bootje van wal, veel liefde bevat het al. Laat vreugde je doorstromen laat mij je hartje bewonen. Als een gladde waterspiegel, als blinkende morgendauw, met zorgen en ook geluk wil ik altijd leven samen met jou.…