Alle inzendingen over ijsbloemen

voorbij de wind waaide mijn gedachte buiten bereik van mijn hart en in het nu ademde ik winter waar lente was beloofd ijsbloemen op mij ziel verkilden de dagen zo breekbaar als het dunne glas van een kerstbal die schitterend wacht op zijn moment van stralen ligt de toekomst in mijn nog warme handen en beslaat voorbij de dag droomde ik de…

wij drijven met de stroom mee door donker wordende lucht als ijsbloemen in een hittegolf het eindeloze razen van het verkeer steelt woorden van de lippen vloeit als een zwarte stroom door ‘t hart als wij ons overgeven steken lichten van de stad insectenangels in mijn huid, maken verslaafd ogen houden vast aan ‘t rijzen van je boezem…

IJsbloem in de zomer. Loodzwaar achter een raam met leeftocht staan. Het licht doorwaden in een lens. Tintelingen in een glasfiguur. Slaapt zij zich uit, schrikt in water, verzonken in een opgelicht donker. Zo komt zij in beeld. Daarbuiten ga ik in haar zwijgen op. Ze ligt glanshard in haar huid.…

Hibbing is zo'n nergens maandenlang begrensd door kou die alles stillegt en de straat aan beide kanten laat verdwijnen in sneeuw Het verzet en de dromen van de tieners bevriezen Ze houden hun kleren aan in bed en moeten het doen met ijsbloemen op het raam De buren wonen te dichtbij om vrienden te zijn Oma houdt ze in de gaten boodschappen…

stil wordt ruik ik geuren van gisteren proef ik de smaak van vroeger van veilig warm en heel dichtbij en zie ik weer de plaatjes op de muren die er eigenlijk niet waren en voel ik de pas gestreken lakens met de geur van mijn moeder hoor ik de auto’s op de snelweg met de vogels daar nog voor en de roep van mijn vader zie ik weer de ijsbloemen…

Het werd winter in de wereld en in mijn hart grauw in de uren zonder jou De rivieren waren vol ijsbloemen De wolken broos en weerloos maar kleurloos zonder jou... Toen kwam een heldere lentedag een dag vol zonnige hoop waarop je weer voor me stond en zei : “ik ben terug” De vreugde was immens... Onze ogen lachten en zongen...…

IJsbloemen smelten op kwetsbare ruiten tussen muren van het wankele houten huis bij het moeras, is het vochtig winter wonen de kinderen prikken met stokken in het ijs maar het eeuwige dooien is begonnen de wind brengt al lente rond het houten huis komen er weer konijnen tevoorschijn als uit een toverhoed, met allerlei kleuren wild, grijs…

IJsbloemen bloeien voor het venster, zo fijn, terwijl de wereld zich hult in kristalhelder schijn. De douw knispert onder elke voetstap, in dit betoverende winterse landschap. De nacht valt als een fluwelen deken neer, sterren fonkelen, als een hemels schouwspel keer op keer.…

Ik droom van een witte kerst met ijsbloemen op de ruiten gezellig in 't eigen warme nest en klokken die vredig luiden... Ik droom van een Kindje in de stal en herders die hun schapen hoeden zilveren sterrenlicht aan het heelal hemel en aarde die elkaar ontmoeten.…

slaapt twintig keer zeewater halen om dan moe gespeeld in een boterham te bijten een boterham met kaas en zand dwars door bijeengeraapte bladeren rennen paddestoelen kijken met motregen op je hoofd lachen om de peuter die omkijkt of moeder hem ziet nee en hij stampt met zijn witte laarsjes in een modderplas winter is kijken door ijsbloemen…

Ik wordt wakker met rijp op de dekens het heeft hard gevroren deze nacht de ijsbloemen zijn de laatste tekens vandaag wordt ik op het ijs verwacht van de warmte, op het koude zeil mijn sokken zijn weer eens zoek schoon ondergoed na de dagelijkse teil gevolgd door een corduroy broek de thee staat te dampen in een mok snel een ontbijt voordat…

En ja heus dacht ik eerst, knijp me, droom ik nu echt zou nu deze sneeuw tot na het gloren heus blijven staan, vriest het of dooit 't ook al ijsbloemen zachtjes heengaand.…

De ijsbloemen stonden dik op de ramen. Uiteindelijk kreeg ze zoals meestal haar zin en ze werd helemaal ingepakt achter op de fiets gezet. Zo veilig als dat altijd voelde achter vaders rug. Ze keek dan ook altijd of men hen wel goed zag maar dit keer was het gemeen koud.…

haar voegen prei en uien oogsten appels in een gaard en bomen bloeien druiven barsten voor rijping in roestvrijstalen tonnen en straks een neus verleiden het verhemelte dan over de tong gaan als voorproef op wie vannacht in enige uren aanloop van opnieuw (een dag) ijsvogels Verschijnt in het raam een land van ijsvogels dan kraken ijsbloemen…

platteland al bibberend op het ‘húske’ zat* en je het met de krant van eergisteren afveegde - je kouwe gat toen je nog dat snoepwinkeltje had van die ouwe tante Toos met veters zuurstokken hopjes en zoethout ach het leven was een feest er was nooit wat loos en als een kind iets ondeugends deed heette dat gewoon een beetje stout en als de ijsbloemen…

is vastgepind aan een muur van vroegere zonden Aan handen en voeten heeft de staat hem in ketens gelegd Geworpen in een vergeten hoek Ook de zieke die pijn voelt geniet niet meer Dus worden zij door schande en pijn wijs en zacht van harte Want we moeten allemaal door een kruis Of we dat nu willen of niet Om in het paradijs te komen Zie de ijsbloemen…