Alle inzendingen over je liet

We waren geliefden en je liet me nooit meer los, maar je viel met je fiets dood in dat mooie groene bos.…

Zelden mijn gemoed Heftiger bewogen Dan in die Beweging waarin 'k Gretig welhaast Het leven liet…

Zoals een kraan koppig blijft lekken, druppel na druppel, liet ze haar leven traagzaam wegtikken.…

Terwijl ik van de zon genoot landde het paardenbloempluisje precies in mijn navel bovenop een naamgenoot ik liet ze maar begaan…

ik zag je gaan als deel van de dampkring een wolkje op weg naar de maan gevangen in het jojo-spel van water en nevel in het luchtig en vluchtige onder zons bevel jij speelde als geen ander de drie fases van bestaan liet lopen waar de modus was gaan verdruppelde in mistige tijden liet somberheid oplossend versnijden…

Jan liet Jo alleen, hij liet haar in de steek. Het ging zo snel, het idee was er niet eens. Nog maar twee maanden erna, had Jo de kracht niet meer en verliet ons eveneens. Zo snel als het ging met Jan ging het met Jo, ze is nu samen met haar man, op een plek hier ver vandaan.…

Al jaren ben ik mijzelf dichterbij mezelf gebleven ingefluisterde waarheden en vervreemding liet ik aan mij voorbij gaan politiek en voetbal liet ik links liggen terwijl je naast mij lag zong ik een lied over het licht jij nam mij op in een gedicht en vroeg de zon weer op te staan bracht mijn tonen naar een volle maan maar bent…

Mijn stem liet alles horen, liet alles zien, al de onzekerheid, alle gevoel en mijn lichaam, mijn geest hielden 't voor gezien. Zo duidelijk, zo voor even, dat kleine, intense moment waar is het nu gebleven?…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

lichaam waarin een ziel zich langzaam liet wennen aan de dood…

moeder natuur bulderde vannacht van verdriet over wat de mensheid haar heeft aangedaan en achterwege liet tranen met tuiten liet ze volop stromen bleef dit langdurig uiten maar ondanks dat heeft ze toch ook altijd oog voor onze noden want ze weet dat door het uiten van verdriet en pijn vaak iets nieuws tot bloei kan komen wat tot troost…

Je liet haar niets nam alleen, hebt alles voor gelogen. Jij liet haar de illusies, alleen maar onwaarachtigheid, niets om te herlezen alleen maar jouw kleinzielgheid. Zij was jouw ornament, droeg bij aan jouw glorie. In haar hart heb jij nooit gekeken, jij maakte alleen jezelf blij, ja zo vervloog een story.…

Je liet me staan Daar in de regen Uren wachten Op dat plein Ik dacht nog wel Er zit iets tegen Wat tegenviel Bleek ik te zijn Ik was gek genoeg Om te vertrouwen Vreemd genoeg Bleek dat een fout Wat wederzijds Had moeten wezen Bleek achteraf Zo kil en koud Je liet me staan Daar vele uren Verzopen, nat En nagestaard Wat jij toen…

Zo liet hij zich lekker serveren.…

Gebroken door een macht die ik niet ken versterkt een kracht die ik niet ben liet mij dromen heeft ze genomen en ergens neergelegd al mijn geheimen ik ben bang…

jij en ik liepen hier, lieten niet alleen de voetstappen achter ook onze harten bij zee strand en vulkanen fuertventura…

Je liet me vallen van een 1000 verdiepingen hoge toren Nu ben ik gebroken Nu zal ik rondspoken Voor altijd tussen twee werelden bevroren…

Ik wilde 1 lijn trekken, men liet mij verrekken, zolang zelfs dat ik 123 niet wist dat ik de derde had gemist.....…

pater Schelm kwam vrij dogmatisch in de kroeg liet de snollen biechten zelf had hij aan twee kruizen niet genoeg…

als een kikker liet hij zich opblazen, nu loopt hij met een dikke nek. ----- kleine geschenken ogen al te dikwijls naar grote voordelen.…

Briljant filosoferend over het leven liet ik de aardappels verbranden. Een onmiskenbaar bewijs van emancipatie. --------------------------------- uit: De rots van Gibraltar, 1969.…

Voor 't luizeloon van hun artiestenbaan lieten ze de heren buitenstaan. Zwaar onbegrepen en uitgeknepen trokken ze hun kleren dus weer aan.…

De fauna rond de kerncentrale liet zich heel argeloos bestralen. Straks wordt men er krank bij de baritonklank van de Japanse nachtegalen.…

Als het stil wordt in mij weet ik welke mensen er werkelijk toe deden, het zijn die mensen die zich niet lieten afschrikken en de zwaarte niet vermeden.…

omdat hij dacht dat hij alle woorden kende maakte zij alle kruiswoordraadsels en liet hem de tectonics de sudoku’s en de binaire puzzels…

een helderziende man uit Schouwen die kon het alleen maar bij vrouwen maar wel zonder slip en hij las dan lip en liet haar de uitkomst herkauwen…

koning Winter was weer in het land kort maar want hij is al weer verdwenen de sneeuw is door de zon al weg geschenen en mijn hand die kan weer zonder want maar zijn almacht liet hij fijntjes merken voor even veranderden alle bomen in berken…

nog masseren tonen de onrust van het ongewone in het elkaar aankijken liet nog niemand echte aversie blijken de ijzeren kam schraapte alle klitten van decenialang eruit ten koste van een uiterst gevoelige huid in dit woestijnig leven hitte en klimaat hadden verzorging vergeten dus opgelucht keek men elkaar aan en lieten bedachtzaam…

liet wintertrui en scheuren kraken mijn snertmeisje, winters blond…

Buiten zinnen plagend drong hij zonder vragen in haar wereld binnen wat zij zou verdragen daar de zwijgplicht vanzelfsprekend was Als een vlieg in 't web gevangen liet zij hem gevoelloos toe Liet zich strelen zonder schreeuwen hield zich stil en krijste niet In zijn macht die liefde leek bevangen overschreed hij grenzen zonder…