197 resultaten.
Onhandig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 32 Neem nou Jim Connors, McEnroe of Laver
Die rijden een Rolls Royce, en heus geen kever…
Dat is die minne die ewelic minnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 7.926 Kind, de krekels zingen
Een minnelied.
Wat dragen de winden
Voor geur zo laat -?
Kind, de bloesem van linden
Die opengaat.
Wat schijnen jouw ogen
Zo groot, zo goud -?
Kind, dat doet dat hoge
Vergulde woud.
Wat is - zeg - dat verre
Zoete verdriet -?
Kind, vraag dat de sterren,
Vraag het mij niet!…
Engelse dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Mijn buur maait
ijverig zijn gazon
de stilte stuift uiteen
en decibels doen mij
als een krekel
uit zijn zomerdromen
springen voor de mier.
Alles kortgewiekt vliegen
de laatste zonneresten
als gefnuikte bloemen
verstrooid in het rond.
Aangestoken start mijn
overbuur zijn machine
met vermanende vinger
de laatste droge dag.…
bibberkoorts
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.094 De vrieskou van de ochtend
Kevers kruipen door mijn aders.
Ik vind de macht die uit mijn navel gulpt.
Een worsteling met de draak
En dan de vrieskou van de zeebodem.
Mijn ademnood
Als ik verdwijn in haar armen.…
Lancelot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.580 Ligt hij nu weerloos op zijn rug
Spartelend als een kever?
Heeft hij de veldslag verloren?
Het lijkt erop.…
Judith
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 336 Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond,
de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht.
Een omhelzing van lendenen op de warme, malse bosgrond,
we hoorden zwaluwen zingen op hun verlate zomervlucht.
Tussen schemering en dauw ben ik een onbestorven weduwnaar
of ben ik toch een weerwolf, de wereld heeft er 't raden naar.…
Onvergetelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 526 Wat kan ik nu nog verzwijgen
over de diepte die me stilde
die onder zins-en-delen rilde
om rusten aan elkaar te rijgen
`t Heerst om jou zo ongekend
als een collier uit één geheel
puur mineraal minstreel gespeel
waarin jij bindend schakel bent
Krekel, kikker, brulkonijn
mistlichten die kring vervoeren
zelfs in wortels onder de grond…
zomer
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.294 de krekels zijn blij
het trillen van bomen
glinsterend begrip van zomeroogst
en wij; de kern die ons voedt
legt ons de wereld in het hart
zwaar zwemt de middag voorbij
wij voelen zijn kloppen, tellen de slagen
en lieven ons breekbaar klevend in adem
jou drupt warme honing van ’t lijf
en ik zout het gras
toeval is blauw en een spoor…
soms is de nacht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 928 soms is de nacht
heel koud en hard
je hoort zelfs het kraken
van de sneeuw op de daken
soms is de nacht
heel zwoel en zacht
je hoort dan de krekels
dat geluid is zo hemels
soms is de nacht
heel vol met gedacht’
de slaap wil dan niet komen
verloren zijn je dromen
soms is de nacht
heel goed en tracht
met duizend hete kussen
je verlangen…
Praagse Mist
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.007 Hoort hij de krekels zingen?
We zien de zwarte Moldau stromen.
Ik weet maar weinig van zijn dromen.
Zal straks zo tegen vieren, vijven,
Een mantel op het water drijven?
Hij had hem pas nog laten stomen.
----------------------------------------------
Uuit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2004.…
VWee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 ‘Das Volk’ verdiende ooit een eigen wagen
Niet duur, met een vernuftig mechaniek
Er kwam (met steun van Adolf) een fabriek
Waar rijen kevers trots het daglicht zagen
Op Qualität werd immer acht geslagen
En Gründlichkeit verwierf een golf publiek
Ganz fabelhaft! (wij zeggen magnifiek!)…
De blikjesindex
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Tientallen kevers mochten het dodelijk testen.
Zonlicht op gebroken glas.
Het is maar goed dat de brandweer erbij was.
Geldkluizen mogen er roesten.
Natuurorganisaties zullen geld voor het opruimen ophoesten.
Het komt uit patattenten van omliggende dorpen.
Wie stelt er toch eens normen.
Opruimen is niet meer van deze tijd.…
Adieu XXIV
poëzie
4.0 met 2 stemmen 775 Vandaag ben ik nog krekel,
doch morgen ben ik mier,
die overmorgen al zijn hekel
– uit zijn reserves in de pekel –
aan apropos, atoom en spirocheten
postuum zal zetten op papier.
Adieu! Wie weet of ik niet zal beklijven
door ’t schrijven van een later lied,
of ik het schrijven zal of niet.
Zinloos of niet.
Levend of niet.…
In de duinen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.661 Stil ligt hij in de diepe duinendel
- een krekel sjirpt, blank zaagje, fijn getand -
Hij ligt te turen naar het kleurenspel
en 't dof oud-zilver van de schaduwkant.…
doodlopend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.561 Een kever nadert pas gestorven vlees.
Een vage schim is uit het bos gekomen
en vastberaden bij het hek gaan staan.
Het wordt kouder en de wind zwelt aan.
Een luid gekras klinkt uit de hoge bomen.
De zwarte kraaien houden een congres.
Wat moet die vreemde man toch met dat mes?…
op zoek naar jezelf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 274 met je eigen slijmschijt
al je brede rug besmeert
zodat je meer lijkt
op ‘n hoopje vogelstront
maar als je dan doorschiet
naar je imago zwarte kop
verder rood als een kroot
je merkt ik ben het mannetje
of nee lekker toch een vrouwtje
hoorde je dan niet juist ook
verdelgen die exoot
ja mafkees mooi niet verkeerd
je was echt wel een kever…
Indonesië even...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 905 Groot land, vol van moskeeën en vreemde klanken,
zoekend en soms vindend, lang gevonden reeds
miljoenensteden en toch de zang van krekels
ginder, achter die hoek, die draai, dat water.…
Dansen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 Ze danst en lacht in de nacht
ik hoor haar vrolijke gezang met
als koor het geluid van de krekels.
Het voelt als een blij herkennen
want ik voel en weet dat kind
was ik lange tijd geleden.
Het is als een mooie droom
die als een schaduw in het licht
van de tijd hier naast me staat.…
Getekend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 242 Er vlogen kogels door de tuin
de krekels en vogels zwegen
Wij waren niet bang en keken
het verleden draag je altijd mee
Als je als Indo geboren bent
oorlogsacties hebt overleefd
dan raak je er aan gewend
dat je als Indo geboren bent
Nederlands-Indië warm moederland
wat was het koud in Nederland
het weer en de koele mensen
bijna dood en…
Volle zomer,
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 348 Er waait een wind van verre zuiderkust
strelend en zacht, Warm en zwoel,
Die bij pozen fijngeurig draalt;
De gulden kever rust in het fluwelen
schrijn der rozen.
Het haverveld is van papavers rood,
Van korenbloemen blauwt het hoge koren,
De ijsvogel flikkert over gracht
en sloot waar hennephaar bloeit,
Gele naast de ivoren.…
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven
poëzie
4.0 met 27 stemmen 2.272 Ik ben de Scarabee, de Gouden Kever,
Aas niet op bloed, scheur 't web, veracht de Wever.…
Boom van een vent
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 317 Z'n oog valt op een kever in het gras
en weet de oude wagen zelfs te pletten.
Hij hoeft geen grote ogen op te zetten:
die heeft-ie al. Z'n rechter is van glas.
Door lange armen hoeft-ie niet naar buiten
om aan te bellen bij z'n overbuur.
De kerel heeft van wege zijn postuur
een beddenlaken om z'n neus te snuiten.…
De roofvlieg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 47 Bosranden met vele kruiden
Bloemrijk mag op een veelheid van insecten duiden
Laat de natuur maar zoemend gedijen
Op vingerhoedskruid en wilde aardbeien
De roofvlieg kiest er z’n prooien uit
Een bladjager die zoekend op z’n gading stuit
Onbedachtzame kevers die hij niet vergat
Zweefvliegen op een blad
Bijzondere landschappelijke voorkeuren…
TREURBEUK
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.185 Binnen dicht lover zingt vogellied teer,
begeleid door vrolijk meerstemmig zoemen
van kevers, die luid hun woning roemen.
Doodvonnis: woest zwaait de bijl heen en weer.
De kapel zendt over het dodenveld
droeve, toch bemoedigende tonen:
gezangen, bedacht door een geloofsheld.…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 505 De avond ademt zwoelte tot dampen
krekels smeken een melodisch gebed
dat gevat in ‘n aromatisch bouquet
verglijdt om gittering te beklampen
maanstof sprankelt mystiek in het meer
dat – wiegend in loverbedding - gesust
in de omarming van leliën rust
en mijmering drijft in de atmosfeer
de maagdelijke nacht hult zich verlegen
in bloesems van…
Zonsverduistering
gedicht
3.0 met 26 stemmen 7.893 Hij droeg een colbert van krekels,
een dorp als een monocle in zijn oog.
Hij aksepteerde mijn cuba libre niet,
hij aksepteerde mijn cafe solo niet,
hij aksepteerde mij niet;
zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend,
liep hij door mij heen,
als een mens door een gedachte.…
Avondgroet
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 381 Ik hoor elk geluidje,
het gesjirp van de krekel,
het gezoem van een mug,
het gefladder van de vleermuis
in de tuin rond mijn huis.
Ik hoor geklater van het water
door het fonteintje van de vijver
en het kikkergekwaak
tegen elkaar op, vol ijver...…
November
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.061 .
-----------------------------------
uit: 'Krekels in de keuken', 2008.…
Natuurlijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 390 in moeder aarde
vond verse vruchten in m’n hand
de blanke kernen van het leven
die gekiemde groeikracht geven
en zich ontworstelen aan ’t zand
Het liet mijn werken even rusten
diep verzinken in mijn eigen zijn
vragend of ik wel weet wie ik ben
het diepste van mezelf echt ken
de draad volg van m’n levenslijn
Ik hoor het zingen van de krekel…
Hoe goed ik het heb
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 957 Ik zag door het open raam
een hemel vol met sterren
'k ben opgestaan en ging naar buiten
waar niets het uitzicht zou versperren
Ik hoorde bladmuziek van bomen
het zachte ruisen, een fluistering
ik hoorde krekels in het nachtelijk uur
genoot van geluid en schittering
Dit is een nacht om van te dromen
ja zelfs wanneer je wakker bent…