Netgedichten

netgedicht (nr. 49.191):

Engelse dagen

Mijn buur maait
ijverig zijn gazon
de stilte stuift uiteen
en decibels doen mij
als een krekel
uit zijn zomerdromen
springen voor de mier.

Alles kortgewiekt vliegen
de laatste zonneresten
als gefnuikte bloemen
verstrooid in het rond.

Aangestoken start mijn
overbuur zijn machine
met vermanende vinger
de laatste droge dag.
Een mens moet daarvan
profiteren.

Zijn wijsheid doet me
binnen vluchten met
mijn bereide gin-tonic
ik nip nog even
zonder smaak