Alle inzendingen over klacht OR tijd OR eeuwigheid

uit de stalen kerktoren verwaaien hoge tonen echo’s van tijd seconden roesten niet rijgen zich aaneen tot kettingen van uren die dagen vastklinken tot maanden ze verankeren in jaren de toren priemt naar de oneindigheid tijd staalt tevergeefs in eeuwigheid…

Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door 't ogenblik. Zuigende eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis bereidt. Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? ------------------------- uit: 'Gedichten', 1997.…

Wat als de tijd ons zo misleidt als toen en nu en straks wat als hij sluw en achterbaks zijn leugens toebereidt als jaar of uur noch tel verglijdt geen zandloper of lijn als nu en straks en toen niet zijn maar alles is altijd dan zijn wij straks en nu en toen in oneindig gebed en was en is en zal heeft met ons wezen niets van doen.…

de tijd is gebroken sinds wij hebben besloten ons leven te leiden ineens is er onderscheid tussen jaren dagen en uren om ons bestaan te sturen uit scherven pakken wij begin en eind voor het voeren van die strijd een speldenprikje eeuwigheid is er voor jou en mij herinnering gaat in oneindigheid voorbij…

in hoeken van de eeuwigheid ligt de tijd te rusten van zijn reis op zonnewind in de luwte van niet gebeuren stapelt mogelijkheid zijn kansen op toeval lacht als teruggaan in verleden onverhoedse perspectieven biedt om alsnog verloren tijd weer in te halen op de weg naar eeuwigheid…

Dagen snellen, Jaren jagen, Mensen spoeden, Einde loos. And'ren zwijgen, Stemmen toe, Vol vertrouwen, Naar toekomst.…

Rood kleurt de lucht als een gloeiend tapijt naar de eeuwigheid met een zucht verglijdt de tijd de tijd die komt en gaat en nergens bij stil staat de tijd die neemt en geeft de tijd die wordt geleefd oud kleurt de tijd de mensheid oorlog knallende ruzie in het groot uitlopend op bloedtransfusie of dood in de goot voor het "groot"…

Tijd die Stil staat om Wat er is gebeurd - Die alles voorgoed verandert, Onherroepelijk, Een seconde die Eeuwen duren zal…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

Niet meer dan één Moment in de Tijd Het park waar je door heen liep, als vanzelf begonnen de vogels te zingen. De zon brak door en een week later was de wereld veranderd. De bomen, nu getooid in haar zomerse kleed. De wind speelde met haar blad. De zon op onze bol en de zomer in ons hoofd.…

je transformeerde liefde over eeuwen heen de lading vonkte toen je weer verscheen mijn vingers brandden op je huid, de hemel kierde en de tijd ging uit we praten zonder echt intiem te raken wisten hoe we elkaar zouden smaken uit de overlevering, hoe teder ik ook bij je binnenging het is nog steeds herinnering…

Op de hoge berg bestaat geen tijd, horloges -- tikken nutteloos.…

Trots staand trotseert hij de ruige leegte, de elementen, de tijd. Millennia kwamen en gingen de seizoenen; geselden regen en storm, brandde de zon en beet de vorst; de steen bleef staan, toonbeeld van kracht en incasseringsvermogen. Fier baken van stabiliteit in de eeuwige stroom van verandering.…

geen rust Het verleden moet rusten en ik moet erin berusten dat de tijd alles heelt ook wat er nu nog aan scheelt…

schrijnend klinkt het klagen jammert echo's in het dal treurnis blijft het vragen druppelt tranen neer en zal na eindeloos weerkaatst te zijn nog galmen voor een laatste maal een beetje talmen nog zingen nog eenmaal gehoor doordringen en tot slot weg sterven in wezen verdoofd door onwil om te luisteren naar het leed dat het verwoordt…

Hoe zult gij hier kunnen rusten? Al de onnut gespaarde lusten Stromen nog met zacht geruis Door uw ongerepte leden, Die nu met hun heerlijkheden Zijn besloten in dees kluis. Altijd hebt gij u onthouden Aan onmachtigen; ach, de oude Koning, die gij bijstand bood, Had geen kracht meer in zijn lenden Om op jeugds reeds lang ontwende Wijs…

Lijven rijten open op de tanden van de tijd en niets heeft iets omhanden nog: stem alleen die lomp en snikkend zinkt. Diepte gaapt waarin wij dan belanden.   Het vlakke zwijgen van de nacht weerklinkt.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Een leven zwarter dan een kille nacht zonder sterren voor een greintje hoop Uit haar mond kwam nooit een klacht ze liep nooit met haar verdriet te koop Druppels bloed, ze gutsten als tranen als ze ’s nachts in haar lichaam sneed Teneinde zich korte tijd blij te wanen ’t leed kwam weer toen het haar speet Sterven kan droevig zijn ‘t leven…

Laat als een warme gids zijn sporen na, het aantal klachten komen uit de complexe feestzalen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

wachten op jou daar aan die overkant om jou dan naar die tuin van eeuwig feest te dragen.…

haar geschoeide voeten breken het dode hout een tweede maal naar de verdoemenis mijn laatste klacht vervloekt de schaduw die behoedzaam haar trage tred hardnekkig volgt elke schim omlaag geworpen door het maanlicht jaagt de huiver en het bloed omhoog zo blijft zij in kringen toeven waar het heden steeds verleden tijd omschrijft…

Het hinkelen haast hen wel, omdat er geen tijd mag worden verloren. Voeten verspringen bij iedere tel, maar vergeten hoe snel het voorbij is met hun spel. Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht, Voor eeuwig jong; perkament houdt zich verborgen.…

Bij een soortgelijke klachtenlijn over het verkeerscirculatieplan in Den Haag werden de PVV fractiemedewerkers opgeroepen zelf klachten te verzinnen en in te dienen.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…