Alle inzendingen over kleine wereld

Ik ben een heel klein meisje, die helemaal alleen een eigen wereld heeft geschapen. Zonder mensen om mij heen. Ik ben begonnen toen ik vier werd. Toen moest ik naar een grote wereld. Vliegensvlug moest ik gaan bouwen. Zonder dat iemand het wist. Zo zit ik nu in een cocon. Heel klein, maar goed genoeg voor mij.…

Grote onschuldige ogen, teder kinderzieltje, hartje van puur goud klein handje, dat vol vertrouwen Papa's grote hand vasthoudt ‘papa, als ik later groot ben, doe ik alles net als jij, Alles wil ik later weten van de wereld, net als jij’ klein zacht handje, vol vertrouwen in papa’s hand, nog niet wetend, zo onbewust, van de grote wereld…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

met haar kleine broze hand in de mijne keek ik haar aan een laatste blik ik las de wereld in haar ogen…

Heus, heus, heus, mijn lief, zo, zo, zo klein is het leven niet, zo klein is de wereld, Niet.…

De bomen zijn arm maar de wereld is rijk Nu het blad goud is en de zilveren lucht kleine diamanten strooit…

heldere sterren verstillen kleine uren tot verwondering verwijzen mens en wereld naar grenzeloze vrede…

Vanuit haar wereld der grootogigen kijkt ze je aan met volle ogen je voelt je bijna klein (zie ook link)…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

een wereld vol leven in detail zie ik het kleine O zo groot het licht speelt met deze schoonheid van zo dichtbij ik bewonder en gefascineerd met oog voor dit detail leg ik het beeld vast het kleine zo groot zo dichtbij…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

in mijn tuin staat een kleine amandelboom een begrensde wereld met kalme regels verre van eindeloos ik neem alles voor lief…

wereld zonder hem te noemen Een pars pro toto is ook een geheel Het kleine is onnoemelijk veel…

kleine jongen blonde haartjes plakkend van zweet handjes moegespeeld met kleine kuiltjes wimpers als gordijntjes over toegevallen oogjes straks weer kijken de wereld ontdekken elke dag een feest voor jou en voor mij…

Kleine onbevangen vlinder, van de wereld niet bewust. Zwevend, dwarrelend door het leven, met van nature innerlijke rust. Je leeft je leven heel éénvoudig, onbezonnen puur en rein. Kleine onbevangen vlinder, ik wou dat ik als jou kon zijn.…

Het kleine telt de subtiele geur van rozen of de net gebade baby, die kop koffie bij de haard kleine dingen vol van liefde in een wereld vol geweld zijn zo schijnbaar onbenullig maar toch steeds het meeste waard.…

Geen nevelig duister Bedekt meer het veld; Geen blinkende kluister, die 't beekje meer knelt; Het stormen is over; De buien zijn heen; Wat ritselt in 't lover Is zefir alleen. Vol bloeisel van boven, Vol bloemen omlaag, Staan velden en hoven, En telgen en haag! De Vrolijkheid dartelt In klaverrijk Gras, Zij wemelt, zij spartelt, In…

Sikkels klinken; Sikkels blinken; Ruisend valt het graan. Zie de bindster garen! Zie, in lange scharen, Garf bij garven staan! 't Heter branden Op de landen Meldt de middagtijd; 't Windje, moe van 't zweven, Heeft zich schuil begeven; En nog zwoegt de vlijt! Blinde Maaiers; Nijvre Zaaiers, Die uw loon ontvingt! Zit nu rustig neder…

Schoner prale uw milde lentezegen, Bloemrijk oord, langs Adelines wegen. Nachtegalen, juich haar 'welkom!' toe, Als zij nadert, wie ik hulde doe. Paar uw lied aan 't lied der filomelen*, Minder zangkoor, uit de hoge abelen*. Laat het meigroen met het beekkristal Samenruisen, bij de waterval. Moge uw schaar, gij zefyrs* in de hagen…

zie de wereld door nieuwe ogen Mijn nieuwe wereld is nog zo pril Onpeilbare liefde voor iets zo eigen Ik kijk, zie, herken mezelf in haar pupil De wereld is anders, veel mooier dan wij samen De wereld veranderd, ziet zichzelf in de ramen De wereld ontwikkeld, gunt ons een gevoel van verliefdheid De wereld ben jij, onze kleine lieve meid…

lief klein lichtpuntje in een hoopvolle wereld wens ik je vrede verschijn als nooit tevoren als het leven donker lijkt…

De man die uwe weelden mint is weerloos als het kleine kind: de wereld ging hem vreemd voorbij als aan zijn borst uw hartslag lei. Maar wat ons saamgedreven heeft is wat in kleine bloemen beeft en gonzend draagt het groot heelal: 't is twee-in-een, en dat is al.…

Je kleine meid, schuilde altijd in jouw armen Alleen jij kon haar hartje verwarmen Als ze weer eens ziek of bang was Hield jij haar altijd liefdevol vast Mam, je kleine meid is nu groot geworden En toch, ze kan haar eigen zorgen Niet alleen te boven Mam, je kleine meid kan de wereld niet volgen Haar vroeger zo kleine zorgen Zijn nu grote…

Een kleine aanraking, terwijl je een broodje koopt, het komt uit het niets, zelfs niet op gehoopt. Zoiets kleins is al genoeg, om een lach te ontlokken, je voelt je opnieuw bij de wereld betrokken.…

Het meisje uit het kleine bokaaltje Ontsproten uit een eitje diepgevroren. Kwam in de wereld met een luid geschreeuw Lief en zonder zorgen huppelend tekeer.…

Groene wereld Vlijtig en onbaatzuchtig Waarachtige wezens Micro wordt Macro verwondering Groots maar klein Doen en laten Wezenlijk Van nature…

Maar een heel klein beetje magie kan ons naar elkaar brengen en ons voor altijd verbinden. Een heel klein beetje dat onze toekomst bij elkaar kan brengen. Schat, ik hoop dat je er snel genoeg achter komt en dan kunnen we samen de hele wereld rond.…

ik heb de hand gehad in deze wereld speelde poppenkast voor groot publiek het applaus ontging me niet herkenbaar kleine scenes met dialoog vol dramatiek natuurlijk vielen er ook klappen in passionele romantiek ik speel niet meer heb de poppenkast verlaten de wereld heeft mij in de gaten…