Alle inzendingen over klucht huisrat

." "Het leven is nu eenmaal een grote klucht, wij genieten van onze macht en regelzucht. Dus sigarenmannetje, blijf jij bij ROOD, we maken je kapot, je belandt in de goot." De hele straat vol met schermen, alle kleuren, en dan staat je dit als winkelier te gebeuren.…

ploeterende zwoegende jaren waarin noch overheid noch maatschappij mij spaarde te laat voor de hoop dat alles ooit anders worden zou ik ben het schilderij in de schijnwerpers ten gunste voor commercie de laatste eurocent geïnvesteerd in de kunst en aan 't eind van het jaar klopt de penningmeester aan mijn deur, het lijkt een klucht…

dit niet meer De eekhoorn springt en klimt Hij is precies een acrobaat Springt van boom naar boom O, als dat maar goed gaat Twee spechten doen een wedstrijd Ze tikken uit alle macht De kleinste is de snelste Wie had dat nou gedacht De zon speelt verstoppertje Met de wolken in de lucht Ze zegt steeds kiekeboe Het is soms net een klucht…

kleuren zwermen zoemend uiterst licht naar menig erkend meerminnendicht zetten zich vast op stam en bloem vertolken hun liefde zonder doem en ik vertolk mijn eenvoud in ideeën basis van een strak feitenregiem verdicht ik tweespalt in gedachten gesneden tot liefde in een staat intiem ik vat het samen en verzucht wat is het eigenlijk een klucht…

Toch geniet ik steeds weer van zo`n klucht, Het spel van winnen en verliezen, De natuur in dier, maar ook de mens, Doet mij beseffen, het is god`s vrucht. Wie had dat ooit gedacht, De zon, de maan en al de sterren, Het wakend oog van god, zo waar, Zij hebben mij geluk gebracht.…

De Hollandse veengrond en de zompige klei, ik houd van dit landje Met haar rivieren zo vrij Ik houd van de roddel, de nabijheid, de borrel, de Hollandse klucht en haar Rembrandtse lucht. Ik houd van dit landje en haar vrolijke brij: Saamhorig nabij en dichtbij is dichtbij.…

Verzwonden schijnt de smart, wijl 't treurspel ledig staat en klucht of boert alleen nog hart en geest bekoren. Ach! ieder ding heeft thans zijn zin verloren! 't Woord is de mom der gedachte. Sombre haat zweeft in de zoetste lach der vriendschap op 't gelaat, en door een spotwoord voelt men teedre liefde boren.…

Hoor onder die bomen de zuchten en zoenen van 't jonge, lieve paar; helaas, in het leven zijn kluchten! Zij stierven vóór 't einde nog van 't jaar... We leven op aard slechts een schijntje. Weet gij wie het beteren zal? God houdt ons aan 't eeuwige lijntje. Zo raken de paarden op stal.…

een wandeling in ochtendgloren is zo gezond voor lichaam en geest wat kan ik de natuur bekoren en de winter nog het meest ik trek mijn longen vol met vrieslucht zodat alle bacteriën kunnen sterven wees gerust dit is geen klucht want gezond kom je van zwerven ik slenter doelloos door de velden vele akkers zijn mooi wit bevroren ja, een…

Onder die verschrikkelijke lucht Vaart, als 'n aaklig makabere klucht, De grote zwarte bruid Van dit sombere geslacht - Een donker-begruisde schuit Met een zwarte kolenvracht; Die komt tegen de dompige dag botsen En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. - Het water plooit - 't Dooit! Jongen!…

’s Morgens vroeg het is nog schemer als ik langs de Amstel rijd zie ik al die prachtige gebouwen die ik vanaf mijn jeugd ben toegewijd Carré, er speelde menige klucht Ik ruik ook nog de circuslucht En weet nog hoe het vroeger ging Het gegalopeer van paarden langs de eerste ring Even verderop HET hotel Met zeer markante vormen Parel…

" Hij doet een stap naar voor in de ijle grijze lucht zijn kreet vindt geen gehoor in deze aardse klucht Hij zweeft heel even weg en komt hard op de grond Iemand die nu zegt "Die man was ongezond" Wel, was ik maar zo gezond dat ik een oplossing vond Nee, ik draai hier maar in 't rond Ik wou dat ik niet bestond.…

Zo ineens, zette net haar kopje neer leunde achterover en in een zucht: was het over, en gedaan en neen, het was toch echt geen klucht niemand lachte niemand deed iets, waren allen verbouwereerd zo ineens je ogen sluiten is warempel toch verkeerd?…

De lach van de raaf verstomt de klucht van de troubadour met eenvoud! Want wanneer de weemoed plaats maakt voor een vrolijke noot, dan dansen de tranen tot de weerklank bezwijkt. En terwijl het volk buigt voor hun koning, rechten de bananen weerspannig hun rug. Dan treft de traan een dieper dal, en overstroomt de beker van genot.…

Zoveel luchten, zoveel kluchten.. Niets, echt niets, is wat het lijkt.. -…

ik bezat de gave vooruit te kijken vrijwel direct ontstond er een gedicht daarin groeide de toekomst in allerijl ik schreef en schrijf nog steeds, 't begint op een epische roman te lijken de personages kan ik goed beschrijven immers ik draag ze in mijn ziende blik de held in het verhaal dat ben ik zelf en zie mij stoeien in allerlei kluchten…

Moeten wij het doen zonder de geur en de zucht van de klucht, de spanning, de vibraties, de emoties in de zaal, de lach van het publiek en de echo's na de voorstelling, in foyer of op terras? Of sterft de expressie van het vrije woord en het levende gebaar een langzame dood? Quo usque tandem, hoe lang nog, Rutte?…

In de trein op weg naar huis voel ik me niet echt thuis het gering en getetter het luide praten en geschetter "Nee, ik ben nu bij amsterdam" "Ja, ik stap uit en neem de tram" Ongewild luister je naar verhalen je wilt eigenlijk lezen, dus dat is balen maar de oh's en ah's zijn niet van de lucht het lijkt wel een dagelijkse klucht bij…

Maar voor ik na kan denken, Komt nu pas goed de klucht. Je fietst en fietst, Komt dichterbij. Je ziet me staan; je lacht en groet... En fietst me straal voorbij. Sta aan de grond genageld, Ik kan het niet geloven... Bij jou komt het besef, Je valt ondersteboven. Heel veel boze tranen, Ik zeg: "Dat ik je haat".…

net als vroeger toen ik klein was starend naar de lucht fantaseren over mooie dingen af en toe een echte klucht. zo vergeet je de ellende van haat en nijd en van macht van honger , dorst en een oorlog en verkeersdoden langs de kant zo ben je even in je eigen wereld en speel je zachtjes met het zand.…

De inhalige stad lacht in z'n vuist, werpt de dagelijkse residuen af, de gieren vluchten in hun klucht, een uittocht gelijk een intrede kruist voor hen die het geluk willen beproeven en de stank van welvaart rondwaart als fata morgana in de verschraalde lucht een illusionair visioen beslaat wat maakt tot een gedwongen hel onuitgesproken in…

Geen toneelstuk geen klucht. Het is het harde leven. Ongeneselijke ziekte had de macht. Jij had gevochten zonder kracht. Mam, doet me pijn wat is er nog gebleven! Mam jij vult mijn gedachten in het heden. Mam! Mam!…

De spreeuw met zijn gekwetter, de ekster met zijn geschetter, acteren met de mus een klucht; de duiven klappen in de lucht: roe-koe-koe, koe-oe, roe-koe... De schapen leggen lammeren neer, de bokjes springen op en neer, het visje dartelt in de stroom, de uil slaapt in een holle boom: hoehoehoe, hoehoehoe, hoehoehoe.…

maar wat is rust als ik aan jou moet denken zo ver weg en toch dichtbij, geen eten of drinken of een huis vol warmte nee: dood en armoe gaan zij aan zij, ik kijk weer naar de televisie, waar welvaart voorbij schiet in vogelvlucht, waar eetprogramma's je dikker maken in een steeds groter wordende klucht, ik zie jou ogen op 't scherm,…

ozon, hongersnood, plastic-geluk we glimlachen naar elkaar verontschuldigend, geruststellend, klappertandend van doodsangst al ben ik een dier van weinig woorden nog minder was genoeg en......niemand .......niemand die de pijn begrijpt laten we allen roepende worden ...........in de woestijn anders ...is het leven een daverende klucht…

nimmer zag ik zo de maskers vallen in een klucht, ongeschreven, waar de ware mens niet voor zijn eigen bevalling vlucht jhb Dit is wel een heel vrije en oppervlakkige vertaling van Prof. Dr. Janus Hortus Botanicus te Praag. Deze tekst komt uit het Zuid-Goenureusisch.…

Ik heb komediën en kluchten, En ook romans zeer goed van smaak. Waarom de juffertjes meer lezen Dan arme of wel schatrijke liên, Is door dit voorbeeld klaar bewezen: 't Is, om 't vervelen toch te ontvliên. -------------------------------------- goût - zin soupirant - minnaar…

Roezige drukte; ’s Avonds laat op; Pretjes en kluchten; Wals en galop*; Geuren en kleuren; ’t Huis van zijn streek; Zuchten en zangen, Blozend of bleek. Zusjes met neefjes, Nichtjes met broers; Diepe geheimen- Schat van discours*; Kaartjes, receptie; Liedjes der min: Lantren en leutren, Wondere zin.…

wanneer je begint het te snappen En er lucht van gaat krijgen Op het moment dat je wil happen Is er dat ongemakkelijke zwijgen De anonieme kilte van de val Misschien toevallig vooropgezet Je voorvoelde het al Viel precies buiten de wet Achter website of fauteuil Elke zucht een vlucht Ga ik zelf niet geheel schuil In deze dodelijke klucht…

het zijn zie licht in de ogen van de ander pas dan ontvang jij de verbindende kracht pas dan zal de verwarring door warmte worden verzacht 6) SANCTUS jij ,mens, bent verheven, gevormd uit mijn bloeiende zucht jij, mens, verheven overrompeld met gaven toch zie ik een schouwspel van een eigenzinnige klucht…