297 resultaten.
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.166 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
onding
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 376 de wind doolt over 't land
de boeren ongedurig
er fluiten vogels atonaal
de padden doodgereden
eksters vinden elkaar niet
kraaien krijsen veel te laat
boerenmeiden snijden plant-
aardappelen in twee
ik loop door sleuven land
het gras zucht naar de zon
ik wou dat ik fluiten kon
de mol steekt hals over kop.…
Zilveren tranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 514 In verte
waar meeuwen hun schreeuw
krijsen in noorderwind
dwalen gedachten samen
heel even dacht ik
jou hier te treffen
te horen en te voelen
maar het blijkt een illusie
van de nacht
het donker verbergt
mijn getergde gelaat
ik proef het zilte zout
raap zilveren tranen in zand
wis de sporen
in dit verlaten land…
ik heb je gezocht
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.293 in deze stenen stad
die zich zonder oponthoud vult
met gestage stromen
van anonieme gezichten
heb ik je gezocht
in deze lege stad
met het open hart
waarin de striemende wind
een bres sloeg
heb ik je gezocht
langs de rivier van deze stad
waar meeuwen krijsen over het water
in deze onbereikbare verten
gebouwen waar misschien mensen wonen…
Puzzelpijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 Verdreven door herinnering van pijn
verberg ik mijn hoofd onder kussens
wil ik een moment niet meer zijn
hoop ik weg te dromen
naar een wereld die niet bestaat
ondertussen besef ik wel
dat het leven gewoon verder gaat
zo moe gestreden
zou ik het uit willen schreeuwen
krijsen
in grote letters schrijven
maar in plaats daarvan
proef ik…
MEEUWEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 120 meeuwen zullen
blijven zweven
aan een heldere lucht
want ze blijven hopen
dat we ze ooit eens
zullen hebben begrepen
ze zullen blijven krijsen
dwingend schreeuwen
kijk en lees ons lees ons
het enige wat we eisen
lees de onnoemelijke
veelheid aan gedichten
die we voor jullie
in het luchtruim
hebben geschreven
tijdens onze vlucht…
Ja liefste
gedicht
3.0 met 136 stemmen 30.603 Ja liefste Tot mijn lippen bloeden
Tot het plafond naar beneden komt
Tot de nacht wit wegtrekt
Tot de katten in de tuinen krijsen
Tot het licht de ramen openschuift
Tot er vogels door de kamer vliegen
Tot de buren over het balkon klimmen
Tot de fietsers op straat stilstaan
Tot het wolkendek openbreekt
Tot alles blauw is
Tot alles rood wordt…
Gillen aan de grens van de waanzin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 Krijsen als een varken
Gillen als een dolle
Je bent alle grenzen
En jezelf voorbij
Niet alleen de mens
Die je bent maar ook
Die om jou geven
Zijn uit zicht geraakt -
De nieuwe dag is
Aangebroken, het licht
Schijnt levend naar binnen,
Het delirium dat je uren
Lang in je greep hield
En je levend dood maakte
Begint te dooien…
Mussen en mezen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 496 Ze hangen en hoppen maar wat rond in mijn tuin,
krijsen hun bestelling fruit en brood, donkerbruin.
Ze worden ook steeds brutaler,
en tikken nu zelfs tegen het raam,
zodra ze mij in het vizier krijgen,
tjilpen ze met zijn allen mijn naam.
Ja, ik heb behoorlijk wat gevleugelde fans,
maar ik ben dan ook een ruimhartig mens.…
Ik slam
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 155 ik slam
zonder rem
ik krijs en gil
vrede is wat ik wil
ik spoor
ik spoor
en dender door
langs paal en perk
vuur vrede
sterk
ik schiet
met taal
woorden
als staal
ik denk vooruit
niet achterom
het woord
het woord
is mijn enige bom
ik raas en tier
ingehouden
op papier
een pen en mijn vel
zijn een slagveld
duel…
Hartje zomer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 419 in augustus is het licht
aan zee zo wonderlijk
hoe speels ook
in een weerkaatsing
op het rozenhoedje van het kind
dat kleurenwoordjes zingt
overstemmend de schreeuw
de krijs van een grijze meeuw
mijn ogen vinden schoonheid
in een droomkasteel van zand
de glanzende kokkels
tussen een schelpenrand
ik zweef, ik weef
zoveel lieve…
DE MEEUWEN
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 369 De meeuwen zijn nu eindelijk vrij
ze zweven in het rond
gevangen vissen vliegen van bek naar bek
het krijsen houdt niet op
wat eens een geestrijk ideaal weergaf
verging in scherven vensterglas
die in de zee verdwenen
maar door de blauwe golven heen
bleef schittering bestaan
de toverkracht van het zonnelicht
brengt iedere dag
een jubelend…
Bomans en het requiem van Mozart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 280 die meeuwen, ze bleven krijsen
verder niemand, niemand
anders dan ik
een eiland op een eiland
‘s nacht monkelende mannen
gek, wanneer je alleen bent
in zo’n verdomde depressie
met niets dan meeuwen om je heen
slapen, nee dat ging niet
mijn goede vriend, kom
laten we gaan zitten
en luisteren naar muziek
morgen ben ik dood…
het seizoen van de raven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 dit is het seizoen van de raven
ze zitten overal
zwart gevederde grote raven
krijsen dood en verderf
nu de bladeren vallen
van bemoste bomen
vallen ook de mensen
met bosjes tegelijk
de meesten verzetten zich
anderen steken hun armen in de lucht
en rennen door de wind
over het zand van het strand
zij schreeuwen
de vogels uit hun…
zout water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 tanden
tot strepen van gefrons
en alle geluiden verdrinken
tot een schreeuwend modder
hij tracht als een egel
onder de koplampen van het leven
in zichzelf te vluchten
de pels stijft tot pinnen
in het brandend warme gal
schenk zijn bloemen de nacht
in wiens zwarte zon en stilte
ze kunnen helen tot de ogen
en de mond het krijsen…
Zijn naam was Koko
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.277 Hij heette Koko, zo noemen we de meesten,
gewoon een dwergpapegaai en net als al die andere beesten,
kon ie krijsen dat horen en zien verging.
Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal
dat we noodgedwongen
een laken over de kooi moesten doen.…
Bakerpraatjes
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 329 ik hoorde laatst het bakerpraatje
“krijsen in april de meeuwen
dan gaat het in augustus sneeuwen”
maar dat past niet in mijn straatje
liever tap ik uit het vaatje
“brengt de avond morgenrood
dan is er met de klok gekloot”
een veel genuanceerder plaatje
want als april doet wat hij wil
mag augustus ook zelf kiezen
voor een sneeuw- of zonnebril…
Jad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 In dit absurde tijdperk te mogen
ademen
leven
aan te raken met de ernst van een jad
onder een hemel vol sterren een witte wolk
die ons voorgaat
verdrijft het masker van de dood
ik heb in een tuin vol met papavers gezeten
gekeken naar de gekleurde vogels en de
papegaai horen krijsen en ik was bang, maar
overal breekt…
Zon Zand en Zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Heerlijk in de zon
Voeten in het warme zand
Mijn blik gericht op zee
Neem brood en koffie mee
Zalig zachte zonnestralen
Geven zand een gouden gloed
Zeebries streelt mijn huid
Meeuwen krijsen herkenbaar luid
Bijzondere schelpen
Op zandbanken gespoeld
Vanuit de golven uit de zee
Neem ik deze dag weer mee!…
het dode dat de lijven kleurt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 384 ik heb goud gedroomd
het bladderde viel af
ook blauw
dat water is verdwenen
een kale vlakte nou
daar springen we
zo naakt dat ogen tranen
het witte
dat niet roze wordt
rood dat zich gaat schamen
je angsten zijn er ook
ze kruipen uit hun holen
het groene
van je is verkracht
je onschuld is gestolen
herinneringen krijsen nog…
oversteek
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 357 nog net geen avond, zwerf ik
over het golfgewassen strand
als vuurtorenlichten
bestrijken mijn ogen
het grijsgroen golfgeruis
zuigend danst zeewier
tussen waterlijn en branding
zilveren zeevogels krijsen
een slaande regen los
de zee uit mijn gezicht
maar wat nog zou ik turen
naar haar, die vanochtend
de vrijheid verkoos
over zingende…
Zwijgende vleugels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 206 met wijde zwijgende vleugels
beweeg ik mij in mijn slapende wieg
sierlijk zwevend tussen
de heldere zeilen van de zeeën
op weg naar een geheime verte
die alleen een dichter zich verbeelden kan
de vele meeuwen krijsen
boven de bevuilde sneeuw
het is pas halverwege de middag
en de schrale winterzon
gaat nu reeds verdwijnen
in een veel te…
Zij wenst de wereld licht
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 2.760 balancerend tussen wit en zwart
wenst zij de wereld licht
in het hart van haar gedachten
bloeien witte rozen
de mooiste is gekozen
gedragen over de drempel
van een grijs verleden
waar meeuwen krijsen
in het stille sneeuwen
van pijn..…
Jono
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 De jonge vrouw kijkt vol afschuw
naar het monster uit haar schoot
dat ligt te krijsen op een peluw
in de armen van haar echtgenoot.
Ze had er alles voor gegeven
maar nu het dan geboren is
verwenst ze dit mismaakte leven.
Het kind moet weg, heeft ze beslist
-wie het kan mag er van houden-
om nooit te weten wat ze mist.…
Kinderlijk eenvoudig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 217 Kleuren buiten de lijntjes
en krijsen als een kleuter,
volwassen is maar saai,
we doen ons liever anders voor.…
ze bloedloos uit mijn lichaam snij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 498 ze peuren en peuteren
met vingers in mijn geest
ik voel hun koude adem
ze zijn al eerder langs geweest
haken aan gedachten
dreigen angst en geven pijn
laten me geloven dat
je hier niet hoeft te zijn
een duik een sprong
een stapje meer opzij
je gaat zo naar de overkant
het is heel snel voorbij
ze duwen en dwingen
krijsen wanhoop…