Alle inzendingen over leeg voorbij

Zie, ik sta als een trillende snaar voor u Raak mij aan, kalmeer mijn beven. Bent u mijn god, ben ik uw schepsel Of ben ik de vrouw voor haar man De dichter voor zijn lezer? Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen? Wij groeien apart samen in bewustzijn.…

Vannacht kwam je na lang wachten naar me toe en je mond raakte de mijne. Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend In de lucht. Wat strooit dit uit? Dansend in brede vlagen. Was je daar ook? De hemel werd vol fakkels, maar langzaam Verdween je licht, sneller dan een komeet Boven de ijskoude bergen. Je blijft Mijn verlangen voeden, zo lang…

Wij hebben steeds minder geduld je dag is zo weer gevuld altijd maar haast het is de tijd die aan ons voorbij raast het liefst draai ik de klok een slag terug alles gaat gewoon te vlug voor je het weet is de dag voorbij leeg is dan ook ons eigen batterij dan gaan wij naar bed voor morgen toch maar de wekker gezet want elke seconden telt langzaam…

Het lijkt nog maar zo kort geleden Maar er is alweer een jaar voorbij gegleden Een jaar van rouw en veel verdriet Omdat jij het leven liet Een lege stoel Een lege plek in bed Het blijft een leeg gevoel 's nachts hoor ik soms jouw stem Zie ik even jouw gezicht Prachtig door de zon belicht Dan ontwaak ik met een glimlach Omdat ik jou toch…

Gebogen in gebroken zicht onachtzaam stoeiend glanzend snoer in traag ontwarren dof vergleden sterke jaren lang voorbij slechts oude mensen wisten nog het recht en stoer leven doofde zielloos woeste stormen nachten zwegen uitgestrekt door dromen toegedekt het firmament voorbij licht tast te laat in leeg…

Er zijn geen redenen meer de dingen mogen voorbij gaan ook het vaste geloof in de traagte ik heb het huis scheef geduwd meer en meer rondom mezelf de afstand tot het raam uitgerokken het licht vlerkend over de tegels cirkels trekkend van zwijgzaamheid is het al voorbij zal het even blijven liggen of leg ik het verleden af tegen het grenzeloze…

Met mijn bel bel ik aan de deur, ik ben welkom -- want het is míjn bel.…

In de schrootwerkplaats bouw ik monstervoertuigen -- Echte Frankensteins.…

Haar leven gaat in eenzaamheid voorbij, de uren tikken de tijd langzaam weg. Ze vraagt in stilte: God, hoelang nog dat ik mij voorgoed te ruste leg ?…

de kleine wijzer kruipt voorbij de tien de krant heb ik van A tot Z gelezen m’n toetsenbord heeft niets van mij te vrezen en buiten heb ik alles al gezien op mijn bureau staan lege koffiekoppen een paperclip is nu niet langer krom ik sla het lege blaadje maar weer om een luide geeuw is nauwelijks te stoppen een werkdag van een dienaar van…

Sluitingstijd, het afscheid bijna voorbij, de stoelen vrij de tafel vol, de glazen leeg Ik moet gaan, ik ga weg Kijk mij niet zo aan, jullie oude zangers in oude lijsten Het is stil op straat, ik ga De maan schijnt, we draaien al terug naar de zon De honden blijven staan De geur van onze liefde is vervlogen De lakens zijn koud Leg…

De muze met haar woorden ging aan mij voorbij en ook in mijn dromen bood zij mij niets aan. Dus bleef ik daar in een ongekleed lichaam en lege geest. Het leek of alles wat ik tevoren had geschreven voor niets was geweest. Echter, nu geen plaats voor tranen: Een gedicht, een nieuw gezicht.…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

Zijn zetel in het parlement bleef leeg, Want hij was immers in voor hoger taken, Hij zou Europa spoedig vervolmaken, Als politiek genie, subliem strateeg. Het is voorbij; qua gretigheid bleek Frans, Nog drie keer erger dan Hans Brusselmans.…

Wat lelijk ingericht, dat schilderij is veel te kleurig, oersaai dit karpet, ’t is mij te leeg, te vol, te zacht het bed of hard: veel miepers komen daar voorbij! Die gasten raad ik aan: blijf lekker thuis en s.v.p. kom nóóit meer op de buis!…

de vogels vlogen laag die dag ik liep naar zee droeg een zinken jas een paslood in mijn hand een tent stond op de dijk ik dacht een feest maar zij was leeg het was voorbij of nooit geweest met de vogels streek ik neer strekte mij uit over het water…

altijd was er warmte, nu was er niets, binnenpretjes, lachen, verdwenen in het niets, die fonkelende ogen, niet meer, nee, nu ontbreekt er iets de woorden los van pijn, zeg dan toch de waarheid, ja, eerlijk moest ik zijn het mocht niet waar zijn, een blik die enkel zweeg, mijn beeld van hem, alleen een leugen, zijn woorden waren leeg…

ik snap het niet en het voelt zo pijnlijk leeg Zelfs je naam op het venster is weer verdwenen…

-Het zonlicht dwarrelt schuw door de kamer De schaduw die schuchter volgt- Zijn huis is leeg zijn wereld is zijn huis Zijn gedachten zijn rommelig als de kamers (Vazen in de keuken kuchen neerslachtig stof) (Kinderlaarzen dromen water en weten niet meer of ze lekken) (Een deuntje tracht met dof geluid voorbije sferen te behouden…

Van buiten hou ik me sterk Van buiten lijk ik spontaan Van buiten stroomt er geen traan Maar waarom voel ik me van binnen leeg Ik voel me zo kil, zo verlaten en zo alleen Je bent er niet meer, en ik weet dat ik zonder je verder moet Deze gedachte doet me zeer Je was nog zo jong, zo levendig Mensen verdienen het niet om te sterven, en zeker jij…

De stilte spreekt want de woorden zijn dood en verdwenen in het lachen dat begon tot de ontdekking en de waanzin elkaar volgden en alleen de stilte van het scherm mij zou vragen waarom ik weer wilde biechten in de leegte die nooit antwoord…

We hadden nooit ruzie, gek is dat! Nooit gescheld, gevloek, gekat Gesmijt met meubels, kopjes, deuren Zelfs niet eens een dagje zeuren Geen kat en muis tegen elkaar Gewoon normaal, dat jaar na jaar Ook geen traan of groot verdriet Van dat alles was er niet Wij raakten elkaar uiteindelijk kwijt Zonder maar een spoor van strijd Met schuldgevoel…

Genoeg nu, het is over Ik ben leeg, ik wil niet meer Laat me gaan schat Laat me vrij, voor deze ene keer Gevangen in jouw armen Zo sterk om mijn lichaam heen Waarom luister je niet naar me Ik moet weg hier, meteen De liefde die ik voelde Is er niet meer, het is weg Het is niet meer dan logisch Dat ik vaarwel tegen jou zeg Al kan…

De vraag om softdrugsliberalisering Stuit binnen de regering op verzet Maar onderwijl zijn op het internet Veel drugsoorten meer dan gedoogde nering En als je wat wilt kopen kan dat goed Het hebben van een creditcard voldoet…

Mijn zaterdagen leeg Mijn zondagen nog leger lief. Je was niet slechts een hartendief. Dat zijn de wijze lessen. Nog erger dan al mijn grief, Liet jij me lege flessen.…

Minuten worden uren, van elke gedachte ontdaan, hoofd leeg gemaakt, ik kan er weer tegen aan...…

Stil vergaan woorden tot gedachten die niets meer kunnen raken dan een gulzige leegte waarin de kleuren van hoogmoed tot stof vergaan en hij niets meer is dan de naam die verdwijnen zal zolang hij zich vertoont en blijft lijken op een eenzame dief die alleen maar leugens wilde stelen…

Ik kijk in de spiegel van jouw ziel Ik zie mezelf niet Toch ben ik uitgeput…

Een ijspegel Heeft mijn hart doorboord Mijn ziel op non-actief gezet Verscheurd door pijn Bezie ik de grauwe wereld Kleurloos en troebel De kille stilte schreeuwt De leegte vult mijn wezen Met lege blik staar ik naar buiten En schrijf je naam op het beslagen raam…

, zo leeg in mij…