4358 resultaten.
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.828 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.739 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.560 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Hier is het feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich horen laat
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op…
die lente zo fleurig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 180 vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond
het zonnetje priemt zwak door de bomen
vroeg uit de veren is goud in de mond
mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen
de lente springt dansend door het land
ze laat al terug zovele dingen bloeien
natuur en heelal smeden een ware band
de kinderen willen in bossen gaan stoeien
het lachen verschijnt, het…
Klaas Vaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen.
Ik besefte dat ik had gedroomd,
maar de beelden waren reeds vervlogen.
Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen.
Het zou mij moeten aansporen,
maar ik wist niet hoe of waar te beginnen.
Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten.
Geeuwend draaide ik op mijn…
als god
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.348 -
hij ook mijn
god is
en nog meer
mijn schepper van weleer…
Dan ik dacht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.107 En zal ik naast mijn Schepper lopen,
Hij is aardiger dan ik dacht ....…
onzeker
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 685 ik word gedwongen
om er aan te denken
aan de dood
die op me wacht
is het één van de schepper
zijn geschenken
of is het de duivel
die in zijn vuistje lacht…
Niet god
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.671 ik ben
de schepper
van god.
Ik
heb hem gemaakt
van wat ik ben.
Ik heb hem
gemaakt van mijn taal
toen ik taal werd.
Hij is
het weten van mij.
Zo is god
van mij.…
Architectuur.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Maar Piet Blom
zette 'jonge woningzoekenden'
naar z'n hand
Ook elders
in Nederland
Helmond, 'n goed voorbeeld
Zijn architectuur
kent, - ondanks minachting
en schamperen -
een lange levensduur.…
Respect voor de natuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 340 Zonde jegens de Schepper,
die kruipend gedierte schiep,
en zag dat het goed was.
Dieren ongedierte noemen is laster.
Laster jegens Darwin,
want ondieren zijn evolutiekampioenen.
Superdieren, die slimmer zijn dan wij.
Dieren ongedierte noemen is onkunde.
Kennis leidt mensen naar respect.
Voor de Schepper. Voor Charles Darwin.…
Gode zij dank
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 429 ook al is
mijn nek
gekroond
met een hoofd
het leidde niet
tot zuivere rede
de schepper
had mij dat
trouwens ook
nooit beloofd
Gode zij dank…
Serieus grapje (tanka)
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 360 hij die de mens een
reuze grap van de natuur vindt
overschat de mens
voor de schepper zijn wij
maar een heel klein grapje…
Kussen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.388 Zij kusten en kusten
en alles rondom
dat loste zich op
in een stralende blom
van goud en briljanten
van zilver en vuur
zij kusten en kusten
al meer dan een uur
De spoorwegen staakten
de moordenaars moordden
de dijken die braken
maar allebei hoorden
ze niets dan de liefde
die zong om hen heen
en 't was alsof de aarde
rondom hen verdween…
steeds vaker kleuren groeit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 357 ik zie de wei
die jij en ik
steeds groener
vinden van nabij
we bloeien bloemen
in het gras dat
ongemaaid steeds
vaker kleuren groeit
belegen plekken strekken
zich in het verlaten
ze wiegen op in
samen praten met de zon
jij bent mijn wilde blom
in het groen-blauw van je ogen
vind ik je overal, kom naar je toe
wij zijn de…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 315 Geeft vreugde in het oud gemoed,
brengt mij de lente heel nabij.
Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.…
Buikvlinderkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Lieve Lente, wat was je ver weg
op zoek naar het nog niet gevonden
paarse paasei. 't Kwam uit een planten-
pot verstopt achter de bruine hoop
Ijdele herfstblaadjes in een hoek
gedreven door koude harde wind;
er kwam maar geen verlossend einde,
lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 dan de lente ons weer!…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 171 De blauwe regen op ons pleintje,
tooit zich wazig groen.
Zijn lange vingers tastend,
naar de warme lentezon.
Hij moet zich haasten,
't is al April, dus niet gewacht.
Nog maar enkele weken,
tot zijn bloesempracht.
De merel wil zo graag
Zijn nestje bouwen.
Terwijl hij wacht
op zijn dichte bladervracht.
Bij het dalen van de avondzon,…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Het voorjaar spreidt zich uit,
met een tapijt van bloemen.
Fel kleurend
in de vroege lentezon.
De donkere aarde dekkend,
sierend, als op een feest.
Daarboven jubelen weer de vogels,
driftig trillend in hun liefdesgloed.
De mens aanschouwt dit sprookje
opnieuw, met grote vreugd.
Het doet opnieuw een snaartje trillen
in een wat oud gemoed…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 612 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.…
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 Lente,
wij kunnen jou niet bezitten,
enkel beminnen.
Knoppen openen geruisloos, de wereld krijgt een nieuw kleed.
De Schepper zelf blijft onzichtbaar.
Gefilterd licht door bomen, ruisen van blad.
Gedragen door de wind,
klinkt er een lied,
Ik heb je lief.…
Een musje hipt
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.583 Een musje
hipt
van tak
naar tak
en zingt
zijn eigen
lied
't is net
alsof hij
zeggen wil
"vergeet je
Schepper
niet".…
meesterwerk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 wie verstaat
de kunst
om het donker
hart te vinden
het reizend
licht te vangen
om het te strooien
in de ziel
wie zal de
schepper zijn
van dit zachtmoedige
meesterwerk…
Liefdeslicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 Scheppers van levenskunst.
Liefdedragers van vredeslicht.
Dragers van vuur en vlammen.…
Er staat een boom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 Mocht eens, de zon van ons geloof onder gaan,
en twijfel groeien aan ‘s Scheppers bestaan,
staat daar een bloem, een boom vol pracht,
getuigend, van des Scheppers macht!…