Alle inzendingen over lichte aanraking

alles lijkt nietig op haast aanraakbaar niveau jij vliegt erboven…

De kool en de geit wil ik graag beide sparen -- Is dat mijn vrijheid?…

tunnel, zonder licht, jouw armen blijven dicht ik kom niet dichterbij.…

het sprankje groen licht al op in lentelijf…

Mijn hand raakt jouw schouder licht, voor mij slechts een vriendschappelijk gebaar. Een grimas tekent je gezicht, mijn vertederde blik neem jij niet eens waar. Mijn greep verslapt na een moment, je reactie heeft mij erg verward. Zo'n aanraking ben jij niet gewend, het geringste contact heeft je blik verstard.…

Bij elke aanraking Ze zeggen dat planten niet kunnen voelen. Toch tuiniert mijn geliefde met heel veel aandacht en grote zorgvuldigheid. Bij elke aanraking van de groene blaadjes is hartstocht aanwezig en elke beweging van haar is een dans van genegenheid en zorgzaamheid.…

Bejaarden willen graag wat vaker douchen En ze verlangen naar een eigen kamer Een praatje maakt hun dagen aangenamer Ze willen rust, een leven zonder pushen Wie steelt en zich daarbij dan laat betrappen Kan zo aan het bejaardenhuis ontsnappen…

Zachte aanrakende vingers Armen vol extase O, tedere avondzon....…

Een blik, een aanraking, een gedachte. Zo puur, zo sterk, zo echt. Mijn beste vriend, mijn geliefde, mijn alles.…

Bij de eerste zonnestralen die een diffuus licht werpen op m'n pas ontwaakte gezicht en m'n gemoed doordrenkt is in niet te stoppen gevoelens door aanrakingen gevoed kijk ik met een kritische blik naar mezelf wanneer de scherven van het onvolmaakte hun plek krijgen glimlach ik naar m'n spiegelbeeld dan besef ik dat het spel niet…

Wat kunnen woorden meer doen dan verrassen met wat schoonheid verwonderen met een lichte lach verbazen door een onverwachte vondst een verborgen gevoel aanraken de realiteit even relativeren een lichtje ontsteken in het donker een zakdoek bieden voor tranen boosheid weer doen ontwaken bevestigen wat je al voorvoelde ja wat meer eigenlijk…

En in een witte wereld kunnen zij het lief met het leed door blijdschap verstrengelen Ja, ze bestaan gelukkig nog... ...zij die zich verbinden met het licht en het leven als stralende engelen…

De regering heeft ons land op paaspauze gezet om het woord lockdown voor de derde keer te mijden hoewel wij met ons allen tegen het virus strijden blijft voor de boosdoener altijd en overal opgelet maatregelen blijven gelden na tweemaal vaccineren onze familie en vrienden van op afstand te inviteren…

Lampen, de lichtheid van het bestaan Licht over de gehele wereld Hoeveel jaren korter zal de aarde leven Doordat overal die lampen branden Op straten, in winkels, in de cafés, de bordelen. Zien zonder te kijken, meer licht, minder waarnemen Niet meer voelen, geen geur Al die computers Geen gevoel, wel "contact" Geen aanraking.…

Soms raak ik stiekem heel snel de handpalm of een vinger van je aan doe ik alsof een euro uit mijn hand glipt en duik ik even in je warme jacuzzi heel soms aait je vinger terug en schenk je me een begripvolle glimlach in slowmotion, sla ik daarna mijn hoofd op de pinautomaat tot bloedens toe dankbaar in gruzelementen en bedank…

Toen je daarnet langsliep En je hand raakte zacht de mijne Toen schoot er, heel apart Door mijn arm een tinteling Die zo snel als mijn bloed hem dragen kon Een weg zocht naar mijn hart Vervolgens bracht een warm gevoel Mijn hoofd spontaan op hol Maakte me klein maar ijzersterk En al zakt het nu langzaam weer weg Je maakte net mijn dag weer…

Waarheden stromen als rivieren en in elk mens wonen druppels hoop en tijd die je niet verlaten jij al jaren van binnen voelt. En als leven dan even strompelt vele kostbaarheden van leven ook loyaliteit opnieuw gewogen regels als dag mogen sluiten na een enkele heldere nacht herken je soms intens de stank dakloosheid, te lang gedragen kleding…

uit bij onze totaal onverwachte ontmoeting haar begroeting voelde licht, zacht en menselijk en heel vrouwelijk, daardoor dit moment zo gelukkig makend wat ze direct deelde met hem, haar man, haar mantel van liefde ze sprak tot haar man: "Ik wil je even aanraken" dat raakte me het diepst, het meest, pure eigenheid en dacht 'in voorspoed…

Achter in de kamer bij de grote klok waar wijzers wijzen maar nooit weten leg ik een stukje neer niet klakkeloos, oh nee, voorzichtig, even voorbij het licht, net niet gevangen door het diepe duister kun je het even zien kijk dan toch, kijk dan je kunt het bijna aanraken even vasthouden tot de tijd elf slagen slaat één tel in dag of…

Haar aanraken is warmte sijpelt via elke porie naar binnen een stukje zelf beminnen. In foetushouding omwikkeld door beddeplooien zakt ze weg in haar beschermende womb. Het raakt, haar aanraken, als striemen van vergeten momenten beroert ze een hongerig verlangen naar tijdloos intiem.…

Zo zacht die streling De lichtste aanraking onuitgesproken teder en ik vlij me neder Ik heb je nooit maar steeds meer lief…

Ik kan goed Alleen zijn Ben al Zo lang Single Maar nu Deze coronatijd Mis ik zo De aanraking Van een ander Alles In mij Schreeuwt Naar die arm Om me heen…

daar waar je voeten de vloer toucheerden probeerde zacht licht jouw aanraking te genereren in ronde lijnen overkruiste jij de ruimte legde accenten aan in kleur waarin voor jou emoties huisden de lijnen intrigeerden velen maar hun woorden zongen geen taal die diepte sprak meer de ad hoc van degene die er was het schrijven…

Laat me in je dromen thuiskomen op vleugels van vertrouwen, waar ik het licht kan aanraken en waar geen tranen me nog benauwen.…

Het pad dat jij verlicht is mooier dan alles anders de warmte die jij mij geeft zal ik nooit vergeten De eerste aanraking waardoor ik weet dat jij weer hier bent en weer blijft Die allerlaatste dagen waar de wanhoop wint en de hoop verdwijnt de kou die ik weer voel Wanneer jouw licht wordt opgeslokt en koning winter weer regeert…

Geef mij mijn verloren licht terug, dan geef ik jou, die steunende hand in de rug.…

Mag ik je even aanraken in erotisch landschap waar liefde haar zomer heeft mijn gevoel naar heimwee zoekt een roeiboot hebben we gehuurd met losse centen om de rivier af te dwalen en op zoek te gaan naar fruit omdat de nacht haar eigen bloemen heeft en haar boezem en meloenen ik mag je even maar je komt niet naderbij van aanraken…

verplaatst naar mijn hart een gevoelige weg doorstaan maar toch hun plek gevonden Door de aanraking ontstaan Je aanraking laat me rillen Ja ik beken je hebt de lekkerste billen Je nagelvijl raakt mijn nagels Weer krijg ik kippenvel Weer geraakt door je soepelheid Weer geraakt in mijn hart Weer vibrerend warm onthaald Nu weet…

verhaal de verborgen levensverhalen, emotionele verpulvering bij aanraking van het lichaam verhaalt zich handwerken stilzwijgend berusten op perkament…

Meezwevend op de aanraking van de noten voel ik mij vrij, intens gelukkig even weg uit het hier en nu terug naar de basis van hoe het zou moeten zijn…