Alle inzendingen over liefhebben is bij ge

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

huid te raken met plooien en rimpels te praten over geboorte leven en dood in lichtjes bewegen kleurde tijd een warm onderscheid in diverse lagen door hun reacties op dagelijkse vragen nog is de souplesse groot maar vaste gewoonten en tradities hebben de plooien dieper gemaakt tot onoverbrugbare kloven waarvan alleen een liefhebbende…

Zelfs ja bomen en planten de vogels hebben dat in de gaten, dat intense liefhebben heeft ons daadwerkelijk niet verlaten.…

Al mijn woorden geef ik je maar horen zul je ze niet al mijn zinnen geef ik je maar begrijpen wil je me niet waarom rust mijn woede niet daar waar jij zonder gedachten een mooie plek hebt gevonden en is mijn pijn ook niet de jouwe jij liet letters jaren schrijven in golvende taal maar ik lees niet ik wil je liefhebben en je haten…

Het leven van eerste schreeuw tot laatste snik met al zijn fasen door de tijd gedragen mijlpalen markeren school en studie loopbaanjaren liefhebben en kinderen baren ouders ten grave dragen onder de grijze en kale kruinen blijven we jong van geest als een amandelboom ook die bloeit tot diep in de winter.…

het gebeurt zó vaak Voor mij speciaal, net als je zusjes 'k zal je liefhebben, heel veel kusjes Geven en ontvangen, met je spelen gelukkig zijn en liefde delen Groei maar snel lief mensenkind en fíjn dat oma dit vindt!…

Zal ze ooit nog lachen, liefhebben, beminnen, lijden aan een gebroken hart in plaats van aan de wereld? Ik hoop het maar, ik gun het haar.…

Woensdagmiddag schoolvrij de wereld was even volmaakt tussen toen en versnipperd heeft alles anders gemaakt in het midden voelde veilig links van mij innemend sterk rechts zijn liefhebben geprezen beiden ook te lezen op één zerk ouder zijn is in veel opzichten de verklaring van herinneringen mijn eigen volgorde daarbij past al lang…

opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet, voor je uit alles wit en achter zwart.…

sinds kort spreken we zacht over liefhebben en waarin ik je vrouw wil zijn en zelfs nog meer de bloemen waaraan ik denk de vogels en de zee en hoe je mij nodig hebt de vlinders en de duizend vragen die meevliegen langs plekjes waar we uitrusten en zelfs nog meer dat ik stil wil worden als jij 's avonds mijn vrouwzijn voelt…

verdriet van een liefhebbende moeder zij die haar volwassen kind niet meer zag MOEDERDAG iedere keer verdrietig terugdenkend aan die baby/kinderlach MOEDERDAG jarenlang verlangend naar weerzien toch kaarten stuurder op zijn geboortedag MOEDERDAG stierf vermoedelijk hopend op eeuwig amenzijn in wonderland zou het toch hand…

Deze rivier ben ik over nu ga ik weer anderen zien, liefhebben als het lukt, iets voor elkaar krijgen, zo nodig strijd voeren nieuwe doelen halen andere feestjes vieren en eigen wegen volgen Maar morgen of later komen we weer samen bij het…

De pijn wordt met de minuut erger Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen Mijn hart verkleumd Mijn lichaam verminkt Een litteken op mijn ziel voor de rest van mijn leven Niet weten wat te doen Vergeten wat liefhebben is Ik heb me laten nemen zoals ik deed wie ik was Maar niemand ziet de lege, eenzame echte ik Mijn gedachte enkel bij jou…

jij zag hoe mijn jurk versmalde samen met het uitzicht van een zwart omrande boord ik keek naar rood gekraste ogen kleedde me met schaduwen en verborg zo mijn magere lijf bloemen waren er in overvloed die dag dat ik mijn mond bedekte met een marmeren rozenblad jij hebt me begraven gezien toen alles zwijgend werd en ik het liefhebben…

Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

Woorden In elk werelddeel gesproken Elke klank is weer anders Woorden Het verstaan in elke taal Woorden Als een mes kunnen zij steken Tot diep in de ziel Woorden Onthullen geheimen Die niemand mag weten Woorden Kunnen liefhebben Het strelen van elke zin Woorden Met de woorden van liefde Zeg ik je, ik hou van jou…

tot liefhebben bereid draait hij duiven naar het drijvend licht en naar het nevelgeroep uit warme handen waarmee hij decemberwind verovert zoals de boogschutter die zich naar de zon richt in het ochtendland van geboorte waar zeldzame vogels naar de lucht grijpen en het begin van de winter bedekken met donzige veertjes…

als tranen ontoereikend zijn geworden en je het lachen hebt verleerd als je kijkt door een nevel van onverschilligheid je handen niet meer kunnen liefhebben als je moe bent van het vechten het eindeloos praten uit een lege doos als je geleefd wordt in luchtledige ruimte en bewust geen weg meer zoekt dan komt een klein meisje met wapperende…

Tergend langzaam is dit tafereel loslaten van oud zeer begrijpend lezen het accepteren van twee armen die alles liefhebben van dit bestaan.…

Pas toen wij daar aankwamen besefte ik bij de oever van de rivier van spijt dat de tijd nooit meer kan goedmaken wat er is gebeurd wij stierven daar gezamenlijk alsof wij beiden te ver gingen in onze haat en nijd geen grens kon ik bereiken geen kus kon of kan mij ooit nog bevrijden omdat de tijd geen wonden heelt daarom zijn wij het liefhebben…

en ik, ik heb me geproefd in je woorden ik zag je vingers me liefhebben me strelen me openen maar ik durfde niet durf niet omdat ik niet aaibaar ben niet geplooid om gekoesterd te worden maar jij je hunkering naar nieuw ik zie je de letters in stomme verbazing bekijken de spanning in je is voelbaar erotisch nooit…

hoe na al die jaren en bezwaren van maanden dat ik woorden uitsprak die de leugen zwaarder lieten voelen dan het spreken van waarheden staan wij dan geschreven in waarden in een massa die zich uitlaat wandelend over de aarde ergens dwarrelt er een gedaante van ons rond waarin ik jou mocht liefhebben een zoektocht naar die schaduw is waar…

Aarde waar wij zijn geboren Geboren onder het teken van liefde Liefde als warm en helder licht Licht helder als de mooiste ster Ster aan de grenzeloze avond Avond die we voor altijd delen Delen wij geliefden Geliefden die elkaar liefhebben Liefhebben door de nacht Nacht als hemelrijk in de ochtend Ochtend iedere dag Dag na avond in de nacht…

nu scheidt het zijn maar woorden en de plek waar ons naar werd verbannen viel nergens te bekennen de ongeloof over hoe zoiets kan breken is een verhaal te lang voor leken Het onbegrip, de vrijheid en de ironie smelten al brandend samen tot een trilogie van verdriet nog even niet want elkaar dulden is nog moeilijker dan elkaar liefhebben…

Liefhebben. Heelmaken. Beminnen.…

Fouten maken geeft je kracht en energie om te veranderen in liefhebben en vertrouwen blijf dus dingen doen die je nooit eerder hebt gedaan dat is mijn wens voor u en mezelf maak vergissingen verbazingwekkende blunders verstop ontken of bevries ze niet wees niet bezorgd dat iets niet goed genoeg is hetzij niet perfect wat het…

een gapend dal te staren naar wat eens de perronklok was de wereld is van god los geraakt komt er dan geen einde aan deze cirkel van geweld waarom heb ik in godsnaam geen heidehutje gekraakt in wat verschillen wij, wat men de mensheid pleegt te noemen, van het laagste van het laagste de maatschappij, dat zijn wij, is ons geleerd zijn wij liefhebben…

Zwemmen wil ik in de oceanen van je ogen Vliegen wil ik met de vlucht van jouw fantasie Verjagen wil ik de angstige dromen in jouw nacht Liefhebben wil ik jouw hele ziel en wezen Bewonderen wil jij mijn gekleurde regenbogen Begrijpen wil jij mijn gevoel, mijn emotie Omhelzen wil jij mij in je armen zo zacht Geduldig wil jij al mijn…

laat mij wonen in deze novemberbolster in dit blijvend onderkomen waar stilte leeft, zich voortbeweegt naar duizend middenpassagiers en naar alles wat verder gaat zoals wind en water wierook het allerheiligst in een ongekend later laat mij liefhebben zoals ik besta, ik weet waarheen dit is herfst, een reden tot sterven…

alsof ontelbare handen een horizon bouwden, warm en rijk als zilvervuur rond flower fairies en jij er bij hoorde, vol van schoonheid in een taal die ik niet spreken kan slechts liefhebben in het verlegen lilalicht en in de eenvoud van je verdriet ik zag je daar naar een regenbloem gebogen -kom binnen- ik zag het hart…