Alle inzendingen over medelijden genade

Het leefde, leeft in mij: vol van genade te zijn. Mijn wil lag vastbesloten: anders wilde ik niet bestaan. Ergens elders liep het hart over van pijn; echter, ik kon vergiffenis schenken. Enkel de ziel van een ander mens te wenken.…

Kind van ons kind, kleine man, nu al zo eigen, daar bén je dan. Je pientere oogjes nemen ons op, volgen beweging, je bloemt uit de knop. Je warmte, je geur, je licht gewicht zo dicht aan ons hart maakt ons Scheppergericht. Kind van Uw kind, kleine man, nu al zo eigen, we ademen dank.…

ik telde omarmde ze zij stroomden genade beschenen mijn handen met cirkels vol warmte balancerend langs lijnen op een tocht zonder einde een lantaarnpaal verder viel licht kapot op de grond bomen droegen meer schaduw van struiken zonder houvast een merel ontwaakte aangeschoten door herrie van de zuipschuitenferry begon tegen donker…

Alex Roeka is een wijze dichter die rauwe gedichten genadig dichten kan.…

in armen van genade, zal het einde dan onsterfelijk zijn?…

Ik ben niet bang voor regen ik hou van haar Ik koester haar druppels het liefst loop ik er tussendoor Koud, heb ik het allang niet meer Mijn lichaam heeft zich aangepast Heerlijke stortvloed van zure tranen De wereld huilt, en ik huil met haar mee Medelijden met elkaar medelijden met onszelf Maar regen, het is meer dan dat zorgt voor geluk…

Misschien dat tussen de woorden de stilte paranoia maakt en waanzin steeds meer stilte braakt in losgebroken storm een armoede niet eerder gekend en dat medelijden ook pijn doet omdat het nooit meer terugkomt na de dood zijn we luchtledig eindelijk zonder vragen.…

Kom zoete dood kom - schenk mij de genade die ik nooit in dit leven kan vergaren: terug te keren in de schoot van de miljoenen jaren.…

aardbeien met rabarbermoes en wit suikerkristal pruttelen in de koperkroes van moedertje-doet-al hier vindt genot gezonde genade in Haspengouwse marmelade…

Bij raden Reken je op genade, Maar dat is voor het net vissen. Hoe je het ook wendt of keert Je zit gewoon te vaak verkeerd.…

Waarom de Heere danken voor de preventie tegen polio en mazelen Bedank liever je ouders omdat ze dat negeren en je overlaten aan het geluk dat ze noemen genade…

de herkenning is waar je naar zoekt is vanuit waar je kijkt om de zwaartekracht van de ego te overwinnen heb je genade nodig liefde komt uit het niets en is vrij om niets te zijn…

Stevig omklemde ik haar hand en keek haar medelijdend aan. De blik in haar vemoeide ogen vertelde me dat ze nog niet wou gaan. Haar mond wilde me nog iets zeggen maar haar lippen werden stijf. Ik voelde 'n verkrampte hand en de koude in haar lijf. "Moeder, blijf mij mij, ik kan je echt niet missen.…

Hij weet het niet Dat hij alles voor me is Dat ik hem elke seconde mis Hij weet dat hij niks in me ziet Met dit moet ik leren leven Mijn dag zien goed te maken door de dagelijkse taken en maar aan hem blijven denken ik wou dat er een uitknop was Dat hij de emoties niet in mijn ogen las om me aan te kijken met een blik van medelijden ik kan…

We zien elkaar de hoofdrolspelers de toreador, de stier En weten hier wordt ie -vroeg of laat- naar de andere wereld geholpen Hij delft het onderspit kijkt dood in de ogen Op de tribunes aan zon-of schaduwzijde heerst geen medelijden het publiek weet wat hen te wachten staat.…

ik sloot de pen wat af was leek geschreven met de zinnen die bleven de woorden die verdwenen ik zond ze henen zonder genade met voorbedachte rade ja ik beken…

Zoals het Hijgend hert De moede hinde Aan de jacht ontkomen Was, smachtend naar Vers en helder water Zo dorst ik Aan mijn levenseind Naar het water Van genade…

Van een afstandje kijk ik toe hoe een meisje zachtjes zit te huilen op een bankje in het park Stilletjes staart ze naar de strakke waterspiegel van de vijver en dikke tranen rollen over haar wangen Ik heb medelijden met haar ze ziet er zo kwetsbaar uit Wat zou er aan de hand zijn?…

rauwe kelen verzacht worden de wijsheid en lyriek van het leven in het hart geplant In de persoonlijke hemelen van de geest, in een ontmoeting met het eeuwig licht, siert hij zijn genade met wenkende ogen…

zoetelief ziekebloed strelende koorts opvlammend pelsdier geplunderde moord brute volharding tot brakens plezier drachtig gefluister genadig ontspoord…

een oceaan verder in een onbekende taal gillen jonge blauwvissen genade en het klagend besef dat uitsterven niets te maken heeft met sterven maar tranen ziet men niet onder water…

Maar heeft haar daarna genadig gedekt…

Ik heb seeds medelijden met wollen speelgoedbeesten, zij kijken uit hun ogen alsof ze wilden leven. Ze zijn bijzonder kwetsbaar, hun wonden helen nooit, ze zijn nooit werk'lijk dood en worden toch gegeven mee aan de vuilnisman.…

Diep medelijden heb ik met mij en ieder, zelfs met de goden. Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

Zomerse dagen in de lente zomerse dagen in de herfst wie kon dat bevroeden wie kan dat beïnvloeden geen mens en als het aan God ligt houdt hij het op 52 zondagen en de rest de rest is genade!…

en in mijn fluister was een medelijdende blik wat een geestelijke armoede verscholen in de spiegels van haar ziel beter bleef ze in het land waar ze van hield waar ze kan zijn die ze is even werd het me heel bang te moede hoe zal ik kunnen leven in een omgeving waar haat de fluister in de wind al is en ik rilde omdat juist die…

Diep medelijden met de verziekte wereld, en er iets aan doen. Dansend ten hemel stijgen van liefde voor elk ander.…

Het was het waard Voor wat het waard was Geen berouw of spijt Geen jankverhaal Vol medelijden Nooit heimwee Naar die rotte tijd Geen weemoed Of wat als?…

Drie maal klonken Paulus’ beden om verlossing van de doorn maar Zijn genade sprak de Heer was hem genoeg die ene doorn licht op in ‘t schemerdonker van een door bloed gekleurde doornenkroon.…

Bevriezende gedachten volgen mij stil en straffend als ik vlucht zonder strijd en verlies wat ik wilde beschermen met warme herinneringen die de genadige slaap mij gunde toen ik nog jouw warme droom kon zijn.…