In sluiers gevangen
en in mijn fluister
was een medelijdende blik
wat een geestelijke armoede
verscholen
in de spiegels
van haar ziel
beter bleef ze
in het land
waar ze van hield
waar ze kan zijn
die ze is
even werd het me
heel bang te moede
hoe zal ik kunnen leven
in een omgeving
waar haat de fluister
in de wind al is
en ik rilde
omdat juist die haat
niet past
bij de dochter van de wind
Geplaatst in de categorie: emoties