Alle inzendingen over mijnen

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Als vanzelf zijn gedachten die langs mij glijden en die ik niet ken anders dan de mijne en spreken ogen in een taal die ik wel ken maar niet versta...…

Vloeiend ga je op in ons spel Je adem voelt in mijn borst Je hart klopt in het mijne Stroom van verrukking Vloeiend ga je in mij over…

een dokter uit Hoog Catharijne moest ooit voor de rechter verschijnen omdat hij gebood geeft u zich maar bloot en leg al uw goed op de mijne…

Dan gebeurt het Ik noem je naam Zing je stem Zie je ogen In de mijne En opeens loop je naast me waar je altijd bent geweest…

De kleine dingen en de grote, harinkje aan de haven of jouw hand in de mijne. Het is beter met jou, beter met jou dan het was al die tijd.…

blauw als water alle kleuren groen zijn je ogen donkerbruin als je omhoog kijkt in de mijne en ik in de jouwe en je onvergetelijk voel…

nooit was het hemelruim zo doorschijnend helder geluid zo stil nooit eerder was er zo gelukzalig niets dan het klapwieken van jouw vleugels en de mijne…

'k Leef in een wereld Niet de mijne 'k Leef in een wereld Zonder jou 'k Lever een strijd Wel de mijne 'k Lever een slag Zonder jou Onze strijd die Is gestreden Die van mij gaat Eeuwig door Onze liefde in 't Verleden Raakt mij en Ga ik voor 'k Wil jou spreken Ook herinneren Met jou lachen Net als toen 'k Wil je zien 'k…

zijn vader is dood de mijne ook zeg ik, al lang niet dat het dan minder pijnlijk is het slijt zeg ik langzaam zijn moeder leeft nog de mijne niet meer zeg ik hij graaft wortels uit van twee bomen alles wordt omgeploegd binnenkort de zon is fel en hij opent een parasol mijn hond gaat op verkenning achter een struik ik roep haar en ze luistert…

Rakelings schuurt de bus langs haar wang, het valt niemand op in het gedrang maar míjn hart stroomt vol, ik kleur er van want die spontane redder is míjn man.…

voor velen, wetend dat jij mij troost biedt met jouw handjes in de mijne…

mijn ogen starend naar het plafond denkend aan jou barst ik uit, tranen vloeien dan zie ik je opeens uit het niets jouw ogen vinden de mijne…

gisteravond toen jouw lichaam het mijne vond schreven wij voor de liefde een gedicht een gedicht zonder woorden enkel klanken bij kaarslicht…

De rode gloed van de ondergaande Zon tekent op je gezicht Ik weet dat dit de laatste keer is Je handen op de mijne Een laatste kus en alles is Weg.....…

hoe tevreden kan ik zijn als jouw wereld niet de mijne is mijn wereld een gedachte en wij beiden niet bij machte die toestand te veranderen gelijk miljoenen anderen…

Ik heb de zee gekust Elke zilte druppel met mijn lippen proevend Ik heb de zee gekust zag de branding golven Maakte die tot de mijne…

mocht ik ooit je naam vergeten en je tranen aanzien voor een lach weet dan dat ik heb geweten dat jouw gezicht naast het mijne lag…

de stilte galmend in mijn oren de wind zacht fluisterend door mijn haar de bomen zingen een lied wat alleen ik kan horen dus blijf ik daar zwijgend staan mijn handen op de bast van een berk zoekend naar het echte leven de gouden stralen van de zon beroeren haar ook al is het dan maar even als ik achter een rots, de zon zie verdwijnen…

Het huis mijns vaders waar de dagen trager waren, was stil, daar 't in de schaduwing der tuinen lag en in de stilte van de rust-gewelfde blaêren. - Ik was een kind, en mat het leven aan de lach van mijne moeder, die niet blij was, en aan 't waren der schemeringen om de bomen, en der jaren om 't vredig leven van de roereloze dag.…

Een kleine traan rolt langs je wang langzaam verlaat het je kin en spat uitelkaar De zon is anders gaan schijnen wees niet bang voor het donker ik kom er aan Geef het aan mij al je zeer laat mij vanaf nu jouw engel zijn…

meer in de auto, op de snelweg naar het strand richting de zon die op ons gezicht brandt Je zet de radio harder de wind speelt met je haar gooit alles door elkaar het kettinkje om je nek de kraag van je hemd alles waait van z'n plek Maar dán je lach je blik opzij je blauwe ogen kijkend in die van mij terwijl je jouw hand in de mijne…

mijne velo is vannacht gestolen in Damme aan de kreek ik was just een gebakken palingske wezen eten met mijn lief bij de Siphon d'n ketting kapot en nikske meer het was donker aan het water, maar allez, we hadden nog een andere velo zonder buis en met een grote bel wie steelt er nou zo'n velo langs deez mooie kreek, waar de populieren…

Als liefde zeer doet, zou ik verrekken van de pijn als liefde kriebelt, zou ik barsten van de jeuk als liefde voor warmte zorgt, hoef ik geen jas aan, als liefde, maar ik stel teveel vragen, want dat de liefde er is, is onomstotelijk bewezen!…

Mij schonk ’t geboortelot, bij flikkrend Dichtvermogen Waar ’t oude Griekenland zijn eigen geest in kent; (Voorvaderlijke vrucht, op d’echte stam geënt,) Een hart, voor ’t woest gekrijs der menigte onbewogen: Een ziel, aan tijd, noch lot, noch mensenwaan verkleefd, Die de Almacht en zich-zelv' alleen tot rechter heeft.…

Nimmer, dacht ik, ziet mijn oog hem weder, Die mijn steun, mijn leven was en vreugd; Hem, wiens liefde steeds zo trouw en teder Voor mij waakte sinds mijne eerste jeugd; Die zo gaarne 's levens moeite en zorgen Torste, indien dit mij verlichten mocht, En steeds rustloos, van de vroege morgen Tot de avond, mijn genoegen zocht; Die me…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

Alleen wij In de nacht Donker Harde grond Zachte blaadjes Jouw lijf Op het mijne Jouw gezicht Boven het mijne Zwevend Je ogen Samengeknepen Je mond In die lieve Glimlach Je hand Die een haarlok Van mijn gezicht Wegstrijkt En mijn wang Streelt Aait Zachtjes Lief Je bent lief Fluister ik De lieve glimlach Wordt breder De ogen…

ontziel mij niet met mededogen maar kruip met mij, aldoor mijne spijt…

De avond waait aan mijne wangen – Ik bijt de kleine bloemen stuk, En voel een nameloos verlangen Naar 'n vrucht – een vrouw – naar ’n groot geluk, Naar – God ik weet niet wat!…