Alle inzendingen over mode-ontwerpster

als in een slechte film staan gezichten botoxstrak opgemaakte ogen kijken zwart naar jurken uit parijs gedragen door geraamtes van het huis anorexia houterig gewieg op muziek van valse trompetten uit een derderangs dweilorkest de jetset gaapt verveling ruim voor het middaguur met lauwe champagne zonder avontuur de show is over…

ze komen op de poppen zonder ogen het helle licht een veeg op hun gezicht wat vrouw is toont zich in gedogen miniem formaat geen extra’s op de graat in kleurenchaos wankelt traag de hooggehakte kleding ons in rij voorbij keren op rotonde afwezig in hun verre blik maar in passeren krijgt er een heel menselijk de hik…

zij hebben jou tentoongesteld als creatuur van deze tijd alles wat afwijkend is vindt spot en pesterij de eenheidsworst is slank en blond gemaakt met witte tandenrij volgzaam is de leus en op bevel word je verstoten het zwarte schaap ben jij…

haar mooie blonde krullen wapperen ze ziet er schattig uit zo in haar jeans tuinbroekje. de jonge Moeder krijgt veel complimenten zij glimt van trots, vertelt dan hoe goedkoop ze het broekje wel niet op de kop had getikt. de peuter speelt de wereld zo zij die kennen is goed. Bangladesh een jonge vrouw die achttien uren achter elkaar…

je glossyt in foto’s en verhalen laat mannequins in tijdschriften verdwalen prijst glamour en de glitter van mooie ogen lange benen in hun trendy vol bestaan verpakt de pagina’s met topic story’s kiest kleuren en dessins in jaren tachtig of alterno prints altijd haasten naar je wekelijkse coming out beslaat de spiegel van succes…

het takkenbloot is aangekleed met frisse tinten groen kleurt nu naar laatste modebeeld niet meer klassiek als toen exoten contrasteren met ligusterhaag uitheemse coniferen blijven groen en laag alleen het oude bos maakt front maar op palet staat internationaal al in de koude grond…

je ogen waren warm gekleurd ze straalden als je keek de modetrend was blauw en groen het donkerbruine maakte je wat bleek je lippen spits gekruld door humor en een volle lach ook hier viel jij weer uit de boot men zag ze liever vol en rood parmantig stap jij door het leven je lengte door jouw genen aangegeven het schoonheidsideaal…

een voile om haar ragfijne figuur doorzichtig als in het eerste uur soepel in bewegen moeiteloos vallend wat opstandig in het afgebieste kant een hand als invité de catwalk schrijdend op de lijn van dwars geplaatste voeten ik neem haar mee voor de finale die flitsend licht in haar afgeworpen voile…

De vrouw die ondergoed per kilo wil Moet zich er wel mentaal op voorbereiden Dat zij niet alle vragen kan vermijden, Zoals die naar de dikte van de bil. De hamvraag bij die slipjes van satijn: “Of het misschien een beetje meer mag zijn?”…

Al maak ik met de metro duizend ritten, Bij elke rit ben ik correct gekleed. De pantalon blijft stevig om mijn reet, Dat van ‘No pants today’ zie ik niet zitten. Nooit zal ik meedoen aan die flauwekul, Ik ga niet in de metro als jan lul.…

De ouderwetse winkel heeft het zwaar, Want verreweg de meeste consumenten, Bestellen vaak online voor minder centen, Voor Didi, Steps en Promiss is het klaar. Zo sluiten modeketens bij de vleet, En wordt het winkelaanbod uitgekleed!…

heren Laat hem maar schuiven, Mats de modderman Hij heeft geen job, maar was zich gaan bekéren Nu trekt hij nieuwe modestukken an Zegt modejournaliste Aynouk tan 't Accent ligt op de 'tone of voice', voilà Wat één maand oud is doet hij in de ban Hoe hipper outfit, des te hipper man Daar hoort muziek bij, zegt Mats modderman De mode…

de haren moedwillig verward het hemd nonchalant ongestreken de broekspijpen kundig versleten gemaakt gerafeld als echt de sneakers gelompt -tegen zweverigheid- een veter nauwlettend vergeten de trui met de naden naar buiten gekeerd al heeft mam het anders geleerd en dat ze zich hoedt om mijn vintage te wassen -een jekker uit…

er gingen stukjes jij voorbij op de rode loper van de modeshow die wij bezochten waar alleen extreme kleuren aandacht mochten de pas zat er al stevig in met schitterend lange benen de finishing touch met hakken tot aan de schenen want de stoffen moesten in bewegen zachtjes vallen de dure snit mocht niet gesloten blijven…

hun stapel kleding belandt in bladerbakken of op de grond daar slordig weggesmeten omdat dat harde groen geen mode is. Nog even pakt ze dan die rode jurk daarna een bruine maar gooit ook die wanhopig weg zodat ze in haar blote takken staat.…

Zij droeg een jurk, lang uit de mode, en was zo mager als een lat, een rare stokvis, maar ze had zo'n zeldzaam mooie lesmethode, voor die tijd eigenlijk verboden: het scheen, ze praatte zomaar wat, alsof je in haar kamer zat te kletsen om de tijd te doden.…

Een eeuwenoude handelwijze die vandaag een traditie viert die nog nooit uit de mode is geweest.…

je trekt de wereld aan kleed het naakt naar zijn geboden, ondeugend in de laatste mode maar je lach is bloot in onbedekt plezier ogen spotten in verbazing over al die regels hier lopen zonder voeten mensen zetten naar je hand winden duwen zonder moeten tijd verwijlt in zonnestand je draait je om ziet het licht verdwijnen de hemel…

Ze is gekooid, de dure dame Ondanks haar schoonheid in mineur Zonlicht schijnt door rose ramen Maar haar gevoel mist elke kleur Zo charmant, de laatste mode Die ze als een harnas draagt Kil van binnen, als een dode Waar verdriet aan alles knaagt Ze kent zijn tekens van verlangen Weet precies wat komen gaat Speelt het spel, met goud behangen…

Ze is gekooid, de dure dame Ondanks haar schoonheid in mineur Zonlicht schijnt door rose ramen Maar haar gevoel mist elke kleur Zo charmant, de laatste mode Die ze als een harnas draagt Kil van binnen, als een dode Waar verdriet aan alles knaagt Ze kent zijn tekens van verlangen Weet precies wat komen gaat Speelt het spel, met goud behangen…

aanvankelijk dacht ik nog 'ze zijn de etalage aan 't herinrichten' u weet wel wanneer de nieuwe collectie voor het aanstormende seizoen is binnengekomen maar nee hoor het is een winkel met een variatie aan grote en kleine mode-en andere poppen...…

ze ademde vergane glorie knietjes knookten in te korte rok donkere uitgroei in de blonde lok ze klassiekte een vergeten mode wiebelde op hoge hakjes trippelde te kleine pasjes fluisterde een haags accent snoepte iets te vaak gebakjes verkeerde in de hoogste kringen maar haar val kwam snel die cirkels zijn gesloten ze probeerde…

het gebeuren haar te vinden achter de kinderwagen in een ver vreemd park en dan iets geweldig indrukwekkends willen zeggen zoals meisje nog fris van huid weliswaar moet ik nu zo langzamerhand afzakken naar een minder droeve wereld zoals dieren bescheiden sterven als hun tijd gekomen is in een vreemd ver park waar de bomen nooit aan mode…

Nu ze een vrouw is bedekt ze met mode de dood in haar huis, zet zich hoog op de hakken en trekt met de rand van haar hoed de groeven het zicht uit. ----------------------------------------- uit: ' De buigzaamheid van steen', 2005.…

Hipsters, mensen die op jazzmuziek dansen en terugtrappend fietsend retro-mobiel eigentijds in de mode zijn.…

En op TV kwam in die tijd van toen een journalist met prachtige cursiefjes, meestal gestoeld op bruine kroeg motiefjes en ~Sentimental mood~ dat was zijn Tune. Ach ja, ’t was zo vertrouwd, Simon Carmiggelt: Een glimlach, soms een stille traan die biggelt.…

me fluit de vele ringen in me navel komen mij me neus ook uit Ik brouw zilver in me wenken sla een nagel, splijt me tong schiet een loodje langs me denken met een kruisboog door mij long Ik heb nieren vol met keien tepels hangend van het goud ik staaf botten aan een leugen In ut gat van mij geheugen opdat ik me jeugd behouw dat is mode…

verwrongen door regels, wetten en boze ogen loop ik telkens het begaanbare pad dat ik alleen het gangbare wil is gelogen soms ben ik de vanzelfsprekendheid zat vanaf vandaag mijd ik de mode verlies ik mijn bewustzijn laat alles over aan de goden kijk mij alternatief zijn vanaf vandaag maak ik mijn eigen weg en morgen is een nieuwe droom…

Waar tot voor kort de jutter Zijn ambacht nog bedreef In het aanrollen van de branding Op het strand waar hij vrijwel Dag en nacht verbleef, Heeft het jutten zich Sinds kort verplaatst naar Het studentenvolk op het land - Zij duiken het nieuwe juttersgoud Op in containers achter winkels waarin De nieuwste mode maar ook voedsel Voor…

je stierf door wrede rassenhaat hun angst verwerd tot doden biddend en wel tot Gode bevreesd voor zwarten, roden we weten toch hoe dat gaat je stierf door wrede rassenhaat apartheid vroeg om doden geweld was in de mode en wet in de apartheidsstaat je stierf door wrede rassenhaat vermenging was verboden verzet de enig juiste daad bevrijding…