Gedichten

gedicht (nr. 5.491):

EEN LERARES DIE IK LIEFHAD

Zij droeg een jurk, lang uit de mode,
en was zo mager als een lat,
een rare stokvis,
maar ze had zo'n zeldzaam mooie lesmethode,

voor die tijd eigenlijk verboden:
het scheen, ze praatte zomaar wat,
alsof je in haar kamer zat
te kletsen om de tijd te doden.

Het leek gezellig en verkeerd,
maar was, dat blijkt, geraffineerd:
ik ben in aardrijkskunde thuis.

Wat heb ik veel van haar geleerd,
ik had haar lief, mijn versje eert
mejuffrouw Schelts van Kloosterhuis.