Alle inzendingen over moor

Never mind, let’s kill some more. En nu eindelijk zomaar vrede voor Israel en de Palestijnen? Die stijl behoort definitely niet tot de mijne.…

Het kwartje valt om te begrijpen in ons land weten van geluk en trammelant pak het beet mijn hand pak het beet hoe men heet niet van belang men weet aan het einde van de gang men weet van landen zoals dit zoals jij ik wie niemandsland kom en geef kom beleef doe neem geef het licht door you and me and so much more under…

We liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons…

vastgelegd de brede hoofdingang de oude zerken gerestaureerd Of verlaten en verweerd de kapel gewijd aan Jezus lijden achter een gesloten traliehek zijn bloemen voor het kruis gezet het gazon dor en bruin de zieke zomerblaren uitgespreid als een vroeg herfsttapijt de reuze lindebomen met knoestige schors buigen meewarig over al dat mors…

de laifde dij zij veur mekoar vuilen is gruit heur leven laank, joar noa joar zij binnen soamen aine worden dat ging nait vanzulf, mor over horden de allergrootste test kwam wel toun heur zaikte kwam in t spel ain zaikte dij nait weer over gaait en altied noast joe staait laifde is staark bleven zij zellen soamen dij zaikte overleven…

*) Henry Moore (1898-1986) was een Engelse beeldhouwer, bij het grote publiek vooral bekend om zijn grote abstracte bronzen en marmeren sculpturen. ------------------------------------ uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…

(Just one more for the road) Mijn moeder heeft het altijd al gezegd: ~Dat joch van mij groeit op voor galg en rad, hij houdt het nimmer droog maar altijd nat.~ Door niets en niemand is dat ooit weerlegd.…

Moren en Arabieren zetten hun gezangen stop. Ontkooit de vleugels, draagt de duiven opwaarts naar het hof. Ontgrendelt schuiven. Duizend maal de laatste trede de nar draagt de duiven naar de vrede.…

Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin 'k docht, da'k 't nait meer kon moar verdroait, 't lukt zowoar bin bliede da'k 't nog kin.…

Dat haar geblazen faam zal snorren door de wolken, En dreigen met ontzag de wijd gelegen volken, De geel' en zwarte Moor, de Turk en Perziaan, Die zal haar mogendheid om hulpe smeken aan, En onderhandeling met haar als vrienden plegen, Met wissel of met waar, naar dat het komt gelegen, En doen gelijkelijk afbreuk en wederstand De Spanjaard…

de troubadour, voorgoed voorbij, net als toen ding a dong, ring-dinge-ding, the party's over now, no goodbyes my impossible dream, de vogels van Holland, one more night on top of the world maar ach, 't is ok, ik wil alles met je delen als het om de liefde gaat, dus blijf zoals je bent jij en ik, wat een geluk, 't is genoeg…

en de regen tikken door ongestoord het zangkoor bezingt het leven de deuren tussen twee tonen laat kaarsen branden zelfs nog bij bevroren lonen en hoe moet het dan nog maar medereiziger blijf vriendelijk wazig als het spiegelbeeld in water klank gaat niet rechts noch links of rechtdoor is geen schets noch Germaan noch Kelt noch Moor…

How come the air is speaking- How come I hear the same- My words must've dared the sky- In this silly game- My voice - called you more than once- I wander you to hear- For me as daily breakfast- Calling for my dear- I know the gods to listen- Their houses in the sky- For they are still repeating- My words to testify.…

In 't laand van Bartje het mien waige staon 't was ain mooie tied vergeleken bie nou, wie knikkerden in't zaand hinkelden op straode want zagst mor of en tou ain auto laangs gaon, luipen op klompen in de snei zwommen veur 't huus in daip summers waren waarm en lei.…

Hoog boven de oceaan versmolten met de bergwand ’n Moorse uitkijkpost. Ooit, witte schelp van Andalusië, vlakten en zee aan je voeten, droeg de tijd je op handen. Met je blik op de kust kwam de eer van de overwinning steeds weer aan jou. Nu het tij keert alle strijd lijkt gestreden wacht vergetelheid.…

Gelijk somtijds een zwerver eenzaam staart Naar een Moors venster, sierlijk rijk van lijnen, Zo boeit dit nietig ding betoovrend mijne Ontroerde blik: hoe speels en toch hoe klaar 't Riet zich verwindt en tot een steel zich paart: Geringde palmenstam in blonde schijnen!…

(Toren van Bélem) Als een ce- remonië- le toegangspoort aan oever van de Taag te Lissabon sta jij hier sinds het begin van historische 16de eeuw Neo-ma- nuelijnse versieringen invloed van Moorse de- coratieve kunst overal goed zichtbaar in zowel bastion als toren Ook Vlaamse gaaien vliegen van Noord- naar Zuid…

Als ik wegloop mors ik een hoop dode manen en kruip-organen, en ikzelf dool, zo dun dan zo fijn van vrees als een Chinees symbool voor 'man', (een lijn voor gebaar, en een voor voet, waaruit bij mij nog wat inkt bloedt) heen.…

Searching for a sign disappointed by time Waiting for dreams to come true disappointed they never do Getting lost on the obvious track disappointed there's no way back Learning more each day disappointed why this way Wondering how to do this better disappointed still no answer Intelligent individuals disappoint me Acting like…

De teksten drongen niet tot mij door de muziek des te meer For What It's Worth Buffalo Springfield Op mijn zevenenvijftigste zit ik zaterdagmiddag al schilderend te luisteren naar de topdertig van Radio Rijnmond ik schilder zeven vissen en zeventien vrouwen De muziek is bijzaak de teksten raken mij keer op keer Lonely No more…

zijn die zinnen-liefde of the mind to share it with others to give…to love gedijt als bloesem op wimpers heel zacht how wonderful vanuit een nieuwe wereld naderen voeten ik vang de klanken op like clouds dat stemming kleurt open en bloot that fills my soul bij ‘t open venster waar het ons gevoel ligt te wachten do I need to say more…

Het pad in de heemtuin liep dood, heb het zelf zo willen kiezen, om uit alle omwegen niets te verliezen, er is geen voldoende tijd meer om te belopen, we komen elkaar wel ergens tegen, een kringloop niet van willekeurige gevaar ontbloot, ik tors het kruid van marmeren zerken, deemoedig mors ik de verweerde letters waar de levens bewijzering…

een muzelman of toch maar Moor of een bedreiging voor 't land; wat doe je: zeg waar kies je voor? Doe eens normaal man, denk ik dan je bent niet van de PVV je kreeg gewoon dat stuk respect van fijne lieve ouders mee.…

op een plein waar kinderen speelden Een land is vergelijkbaar met een mens Het draagt veel overerving in de genen Gevangenschap, vrijheid, vreugde en pijn Maar ook folklore wortelt zich intens Verwerken, loslaten en niet verstenen Dan zou het ooit veranderd kunnen zijn Wat is er wreder, Spanjes stierenvechten Of Sint met buitelende, Moorse…

langs de mors bedekte korzelige muren bomen en houten huizen om de azuren drijft mij in de gloed van zon en sterren vuren doorkruist de rode bloemen ‘t landlicht van buren wat komt als trouwsel naar mij toe dorens uit voeten het satijn aan doe het dwalen langs distelhellingen moe naar ‘t vredige landschap room van de koe haar…

Het was één glamoureus fondanten hart Met dodo’s, duiven, druiven en fazanten Het huwelijk van Wesley en Yolanthe Maar die kopbal heeft hen beiden toch verward De firma’s die nog wachten op betalen Proberen dat op Koefnoen te verhalen…

bevrijd me uit de verstikkende armen van de pijn verlos me van de ondraaglijkheid van het lijden ontketen me uit de verstikking van de ademnood til me op uit de bitterheid van mijn meedogenloze bestaan laat me lopen onder de roze bloesem van de boomgaard volg me niet naar de bongerd mijn geitjes lopen mee ik raak onder…

De pijn die het moeten ontkennen van mijn zijn, van mijn (p)ik is zo aanhoudend dat alleen de dood die kan verzachten want in het dagelijks leven blijven er krachten en machten zo aanhoudend die al mijn leven doen verkrachten ik ben niet de enige, zovelen van mijn zijn en onze snik zo aanhoudend dat alle dagen voelt als nachten u…

Kaninefaten Friezen Franken Saksen Kelten en Batavieren Die in je voorgeslacht zaten te mieren Ik wil ze daar graag voor bedanken Kortzichtig denken dit is mijn land Haalt uit voorgeslacht verband Waarom verre verwanten haten Omdat ze hun voet aan wal hier laten En stamt de hele mensheid niet uit Afrika Waarom dan negers vermijden Moren…

Net als de woorden ook uit mijn mond, want alles is slechts een onderdeel en no more, onderdeel van een decor. De hemel sprak vroeg weer even te luid elders is het een vroege vogel die al fluit.…