Alle inzendingen over najaarsstorm OR kindervreugde OR natuurbeleving

Een bos bevangt mij zijn rust neemt mijn adem in mysterie nabij Hoe heerlijk het is om te struinen in het bos waar ik verscheidenheid aan flora en fauna waarneem op hetzelfde moment genieten van vrije klanken van een helder kabbelend beekje of van zacht aanvoelend mos dat een stukje bodem bedekt. Elegante bomen met rijke vormentaal verfraaien…

Nu de herfst begint vandaag en de bladeren vallen, niet enkel in de natuur maar ook in ons aanvoelen, ons verlangen naar vrede en rust, nu komen ook de najaarsstormen in heftigheid aangewaaid.…

Treurwilg die dor je bladeren laat hangen in een gure najaarsstorm de regen kletst je op de wangen zo grauw gerimpeld ouderdom speelt je nu parten doet je wankelen op je stam die stukgereten steunt van binnen op je wortels, maar je kan die woeste windvlaag niet verdragen die je gierend in de haren vliegt en niet meer lost, je snakt naar…

Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal onze zomer een strenge winter zijn Dan blaast een koude wind door ’t riet dan is er slechts winterse zonneschijn Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal het voorjaar een rillerig najaar zijn Van zoveel najaarsstormen doelgebied want ons land ligt exact in de vuurlijn Ergens in het reeds…

Zo dacht ik zittend in mijn kamer, maar Vannacht hoor ik de najaarsstorm aanheffen; Het dakhout maakt als kreunend want misbaar. Ik woon zo ver van zee, zo dicht bij haar; 't Storten der branding kan mij hier niet treffen. Hoe kan ik zo wanhopig klaar beseffen Dat ik weer scheep zal gaan, voor 't eind van 't jaar.…

schaterend steekt Stine haar handjes in de lucht om de grote regendruppels op te vangen donderwolken komen met een windzucht spetterend geluid weldra van ratelslangen haar blonde haren kleven op haar wangen die bol staan van haar luide lieve lach kindervreugde om die natuurgezangen schitterend einde van een mooie dag grote mensen kijken…

Ik ben weliswaar vlak na de oorlog geboren, toch heb ik spoedig mijn kindervreugd verloren. Hoewel mijn ouders er het zwijgen toe deden, voelde het kind in mij dat ze hadden geleden.…

de zomer zindert boven onze rails kapotte airco's lijken iets reëels verhit protest wordt uiterst koel gesmoord hoe stoomt de nederlandse sneltrein voort en weer rangeert het weer wat actueels een najaarsstorm blaast blaadjes op de rails de routeplanner raakt compleet verstoord toch scheurt de nederlandse sneltrein voort als koning winter…

het lukt de kruizen van geklonken staal spreken krachtig stoere taal strak gedraaide draden trillen om het bewegend dek te tillen voortdurend onder spanning staan automatisch dicht en open gaan mijn beste vriend is altijd nog de brug ik slaap er heerlijk onder op mijn rug de kartonnen doos beschermt enorm tegen kou, hoosbui en najaarsstorm…

in het donker deed greep vader wel eens mis Maar die dochter kreeg dan gewoon de erfenis Je kon nog alles eten want alles was nog schoon en zelfs de pesticiden smaakten nog heel gewoon Er kleefde toen ook nog geen bloed aan een plank of een banaan Want dat had men in de tropen er al netjes afgedaan Ik mis de jaren `50 zo vol van Kindervreugd…

Als een bijzondere natuurbeleving maken zij onderdeel uit van een uniek geheel afgewisseld met beweging en rust in balans tezelfdertijd ontwikkelen maten en vormen in mooie en unieke kleurschakeringen terwijl het licht zich van zijn beste kant laat zien.…

Een najaarsstorm ver op de oceaan, met hoog water en wind, heeft de kust ondermijnd, huizen verdronken. Wij liepen naar het strand van de binnenbaai, dat geen geweld kan doorstaan. Zand over het pad, ruwe sporen van water waar zee door de duinen brak, planten afgerukt en nog bloeiende, slap op het strand.…

Ooit vol van groene pracht valt het oude blad tenslotte, gekneusd door een late najaarsstorm, neer in de donkere en verlaten gracht. Met nerven diep gegroefd sterft het blad, verweerd gelijk een oude huid, in slagregens en barre winterkou. Dit eenzame verval, zo ver van mij.…

Als een bijzondere natuurbeleving vormen zij bont geheel dat afgewisseld wordt met stilte en ruimte voor integratie Afgedrukt op een steeds meer voller wordende hemelgewelf waar afbeeldingen in kleur zijn omgezet in grijstinten of grijsschakeringen terwijl daglicht geleidelijk toeneemt.…

In de notendop van deze terugkeek passeert de najaarsstorm van een oude weergod de revue en een Romeinse halfgod die een Griekse held te kijk zet... een half verstaander weet meteen over wie ik het hier heb: Ajax, Hercules en - excusez le nom - een zekere Gerrit...…

Waar paarse zeeën gedijen Vlinders met ogen vrijen Geuren de neus larderen In zomerse atmosferen Waar leeuweriken kwetteren In het vroege voorjaar, Kraanvogels, trompetteren Het korhoen vroeger baltste De heide is er zo vertrouwd Heideschoon De beleving voelt als in een droom Als de schaapsherder zijn hond dirigeert En de schaapskudde…

Magie draagt voor zover bekend Zorg voor een heidens element 593 I think I was enchanted When first a sombre Girl- I read that Foreign Lady- The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as…

Kijk, haiku's bakken en ellenlange, in strofen gehakte prozaïsche natuurbelevingen, dat kunnen we allemaal. Maar pak maar eens een Engelse songtekst van internet en zet hem maar eens om in ABN, of voor mijn part Twents of Limburgs, en je zult merken hoe lastig zo'n uitdaging is!…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Ben ik bij jou dan ben jij bij me maakt niet uit waar of we zijn of waar we dan mee bezig zijn want da's het enige dat telt ongemerkt passeert de tijd voor mijn gevoel staat hij ook stil wanneer we samen lachen zingen als jij me kust word ik zèlf stil Kleuren schieten door me heen ik wou dat ik ze zo kon zingen voel duizend en één…

Je kijkt me aan In een duister woud Blijf even staan Het voelt niet vertrouwd Schichtig is je blik Het fototoestel zegt klik Heb je nogmaals bekeken Het was al bezweken Sterk verweerd en liggend op de grond Alsof er een monster in bevond Je bent aan het vergaan Je leven was aangenaam De tijd van verwering is gekomen Vertering heeft…

Eerst kijk ik naar de man aan het tafeltje dan naar het raam van het strandcafé stil als een foto, witte lijnen om de ruiten die mijn aandacht vasthouden zo mooi dat het me niet verveelt - het wit! het licht! de vlakverdeling! Ik raadpleegde de wijsheid van het internet: Waarom zijn foto's nooit saai? en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen…

Ook is er geen sprake van een intense natuurbeleving. Die vind je wél in het zengedicht van François Cheng, waaruit de tekst is afgeleid. (François Cheng, Le livre du Vide médian. Albin Michel, 2009, p. 191.) Daarin maakt de dood alles van hier uniek, van dauw en geuren tot oneindige dorst en honger.…

Hij herformuleerde Aristarchus' theorie En grondvestte aldus de moderne astronomie Zodat er een nieuwe ideeënwereld naakte Die aan ons bijgeloof een einde maakte Met zijn planeet die om een ster heen draait Heeft Copernicus ons gedachtengoed verfraait Waardoor de wetenschappelijke tijd aanving En de kerkelijke macht ten onder ging Nu zitten…