Alle inzendingen over oerwoud OR orang oetan OR hok

heb zwarte vogels gevangen muren vol bloed weer met lente behangen tralies gebroken van een hok zonder ogen deuren gekraakt ramen geschoond die in vervagen enkel nachtblindheid uitbraken nu schijnt het licht langs mijn in trance gevangen gezicht heb de vrijheid gezien in het verbreken van boeien eindelijk kan ik weer groeien…

In oerwouden en woestijnen, op rotsige hellingen en onder het oppervlak van elke zee; al duizenden jaren verbrokkelen zuilen. Geen vesting kan ons beschermen tegen het verdriet dat we voelen in het aangezicht van tijd…

De bekoorlijkste kip van het hok ging des nachts met vier hanen op stok. Elke ochtend verkondigde zij: 'Die vier hanen zijn alle van mij!' Ze verkoos in hun midden te staan met aan alle vier kanten een haan: eentje links, eentje rechts, eentje voor, eentje achter. (Dat had u al door.)…

De haan wou een hoen en kraaide in 't hok. Hij kukelde toen ineens van z'n stok. Hij viel op een kip en zei d'r terstond: ' 'k Heb zin in een wip; hoe mooi is je kont!' Ze sprak tot de haan: 'Je maakt me zeer blij! Ik bied 'm je aan: m'n legbatterij.' De haan ging heel rap de kip toen te lijf. Te vroeg werd-ie slap.…

ik verzamel bossen om oerwoud te maken wolken die de tornado laat draaien regen uit buien rivieren die water in zee zullen spuien zonlicht dat leven gaat scheppen door groei en bloei op te wekken dankgebeden van hen voor het zijn hier op aarde in menselijke waarde…

toen kwam de haan binnen in het hok en nam er aantal in zich op, een paar a- part en eentje van achter.- daarna ging ie weer, de patser. Maar vertel het niet door, ik wil geen problemen, verklapte een roddelzieke kip, en vloog toen weer met klapperende veren door het hok.-…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

. ------------------------------------- ander - nl. een ander grafschrift hok - ruimte rift - lijk koorsteen - grafsteen in het koor van de kerk besje - grootmoeder ook - dan ook parkement - tabaksblad…

Vroeger ging je hokken Als je weg wilde onder moeders rokken Om hetzelfde te beleven Gaan ze tegenwoordig samenleven En zijn ze “bij elkaar ingetrokken”. En bevalt het even niet Verlaat je wie je binnenliet…

boven het rijk van Silicon Valley hangt een wolk met gevaarlijke ziektekiemen, de waanzin nabij is hij, nog even dan zal hij ook hier verschijnen scheert als de wind langs het hok met de kippen zonder kop…

In het duister van de lange mijngang klinkt luid geklop en geschuif helle lampen van de werkers gaan heftig op en neer hitsige vuurvliegjes in de drukke tropennacht van het dichte oerwoud zweven bij hun liefdesleven duiken en draaien om elkaar verspreiden zich tenslotte om even stil te bekomen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

Zo vaak al Verdwaald in het Oerwoud van mijn Gedachten - ondoordringbaar Woud soms, dan weer vol Pijnlijk lege gaten - Heeft het licht mij Goddank nooit verlaten En ben ik door De dood heen Veilig aangekomen Zo wordt mij verteld En is mijn aankomst Veilig gesteld Met veel dank aan het Universitair Centrum Psychiatrie…

luchten verbergen soms onverwacht een wervelwind oceanen bezitten onpeilbare diepten en draaikolken er zijn bergen met verborgen grotten die niemand kent soms is er een moeder die onverwacht bevalt van een kind of een oerwoud met nog niet ontdekte dieren en volken en soms zijn er mensen met duivelse gedachten die te laat worden herkend…

een klein handje steekt nieuwsgierig de kop op het geitje steekt gelijk over een likje, een schreeuw van plezier en een huppeltje in het hok van de jeugd een spel van over en weer geen win of verlies alleen de lach en niets meer…

De baas vindt twintig in een huis niet tjok: 'Er gaan veel makke Polen in een hok.'…

Waar sawa’s nattig liggen te drogen In alles verzengend zonlicht Oogsten zij pijnlijk voorover gebogen Verschroeide ogen op zuigend slijk gericht Vermoeid verlangend naar de dis Waden zij moede naar bamboehuisjes Waar hun wacht rijst met zoute vis…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

In gouden tijden voeren schepen naar veel exotische gebieden die listig werden uitgeknepen door weldoorvoede rijke lieden. Op Borneo aan land gezet -om daar hun handeltjes te drijven- dat Hollands volk. De koppen vet, de neuzen groot en dikke lijven. Het eilandvolk kon eerst slechts gapen maar weldra kwamen tongen los. Ze lijken sterk…

Zo was er eens een nazaat boreling als mixture van twee paar diverse ogen 't oog van de dag, als dat van Mata Hari in het regenwoud van Noord-Sumatra lichtblonde haren en helblauwe kijkers het ander paar gelijkend op de zon van Bali, Soerabaja en Oost-Java die Oostersch uitrijst boven d'horizon gloeiende kolen onder gitzwart…

Ik neem niet graag een nodeloze gok, Dus stopte ik mijn kip en mijn kalkoen, Mijn eend, mijn gans, mijn pauw, mijn parelhoen En mijn parkiet gezellig in één hok En voordat ik de deur had dichtgedaan Tot slot ook een verdwaalde knobbelzwaan.…

maar kijk toch eens die veel te kleine hokken gevuld met winstbejag en kippenleed hoe schaamteloos, wat akelig en wreed zo'n beest is toch niet enkel om te fokken het maakt me boos, opstandig en ook sip vandaag eet ik alleen maar scharrelkip…

Straks mogen geiten niet meer uit hun hokken En worden ze bij bosjes afgemaakt Het overheidsgedrag wordt flink gelaakt: Te slap beleid van geitenwollen sokken Minister Klink heeft veel te laat besloten Hij heeft hiermee een flinke bok geschoten…

Franciscus plonst een baksteen in de vijver Zijn kardinalen staan gedwongen stil Bij scheiden, hokken, homo’s en de pil En morren om die pauselijke ijver Een aardverschuiving wordt er niet voorspeld Toch maakt de stap alleen hem al een held…

Ik kan niet zingen, ik zeg enkel tok En nooit heb ik mijn vleugels uitgeslagen: Ik scharrel op het erf rond alle dagen Of zit gekortwiekt in een donker hok. Het enige wat mij als vogel rest Is doodgaan aan klassieke vogelpest.…

Het is geen echt kristal maar kristallijn En wat ook op de Pizza zit, geen kaas Het wild is tam en uit een hok helaas Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn' Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…