inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.221):

Agnostisch

Stervende goden
laten hun tempels achter
zoals schaaldieren hun huis.

In oerwouden en woestijnen,
op rotsige hellingen
en onder het oppervlak van elke zee;

al duizenden jaren
verbrokkelen zuilen.

Geen vesting
kan ons beschermen
tegen het verdriet dat we voelen
in het aangezicht van tijd

Schrijver: Gerard Cornielje, 24 mei 2006


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 529

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)