Alle inzendingen over ontzag afdwingen

Daar komt een wee Als een golf op zee Soms als een orkaan Alleen op de oceaan Hevige pijnen verzuchten Je longen even luchten Warme waterstromen Weer een wee gaat komen Respect en ontzag voor jou Mijn lieve sterke vrouw Na een verdoofde poos Een hele weeënhoos Uitgeperst, bevrijd en geboren Is dan eindelijk te horen: “Wèh, wèh,…

Diep ontzag? Schaterlach?…

ik zag de ogen van de schreeuw haar blikken woordloos van verlaten de laatste stap brak af bewegingloos ervaarde ik haar zwijgend praten een mokerslag die mijn gevoelens niet ontzag die mij verwondde tot in de diepste gronden maar ik loop door nee struikel over al die sprakeloze monden vol aangeprate zonden door schuld gestild…

Aan de doodsstrijd die velen voerden, aan de golven die hen ontvoerden medogenloos hadden zij toegeslagen met een kracht waarin zij niets en niemand ontzagen.…

Kerstklokjes klinken zo helder in de nacht wijzen mij de weg naar het kind dat op mij wacht Daar ligt hij reine onschuld met gouden kroon ik word heel stil van deze mensenzoon Zijn ogen stralend als een ster ik zie de hemel en weet de liefde is niet ver Hij kijkt naar mij en schenkt me zijn lach ik warm zijn voetjes in goddelijk ontzag…

Verblijd u in de Heer, elke dag Wil Hem danken voor al het goede O, Heer, neem ons op in Uw hoede Wij prijzen U met diep ontzag. Verblijd u en vertrouw op de Heer Hij die alles in Zijn handen houdt Uw leven is Hem toevertrouwd Leg uw zorgen maar bij Hem neer.…

Je kunt m'n vertrouwen niet afdwingen... Je vraagt iets waar ik je voor gewaarschuwd heb... En nu... Nadat de dingen gezegd zijn... Leef ik ik pijn... ik leef in schaamte en spijt... Waarom... Omdat ik nu zie hoe fijn je bent... Ik mis je elke dag meer en meer... Ik word gek... Wat een pijn... Mijn hart verlangt naar het goede...…

Nu, na de lang genoten dag, Liggen ze stil omhoog te staren, En zien de sterren statig varen En zijn vol goedheid en ontzag. In deze wijde dadenloze Dagen is niets door hen verkozen Dan lach en milde heiligheid. Nu voelen zij de stilte dringen En barsten uit in schallend zingen, Omdat GIJ in de stilte zijt.…

elke ochtend rond half achten schoof je de gordijnen open om te kijken of de zon werkelijk - zoals ik zei - op jouw lach was blijven wachten je pakte dan m’n hand en keek met diep ontzag naar het natuurlijke ontwaken van de nieuwe levensdag maar opeens was alles duister nergens scheen een helder licht de morgen zweeg mijn handen leeg…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een ontzag…

Zwakte, ken jij dat ook minder waard, voel je dat geen ontzag, merk jij wel waarde is waarde, van wat Positieve negativiteit of negatieve positiviteit is er verschil ik weet het niet tot mijn spijt Depressie waakt om de hoek maak haar niet wakker optimisme komt om de bocht ik voel me een stakker Ziekte jarenlang kan toch niet de bedoeling…

Nevelige waas bedekt de ochtend met natte dauw reeën lijken te zweven, vogels fluiten met ontzag bederf geeft mulle aarde in het bladrijke pad en tussen de bomen hangend op het vochtig gras, zo zacht legt de stilte een laagje rond de tederheid van de dag april toont haar laatste stuipen met reeds bekoorlijke lentekleuren en tussen…

Wevers en Sijzen Frenetiek in de struikgewassen Doet hem van zijn autowassen Opkijkend over de rand Langs de leistenen stutwand Met de schildpadachtige ruiten Voorovergebogen stuiten Op een rondsluipende slang Waarbij de schotelvormige hals En de nachtzwarte schubben onvervalst Schitteren in het ochtendlicht En aangetrokken door het ontzag…

In de kamer van mijn leven werk en denk ik voortdurend buiten klinken voetstappen er wordt aan de deur geklopt Jezus de sterke Heiland staat buiten wil mijn gast zijn met diep ontzag kom ik nader druk langzaam op de klink met vragende schuldgevoelens mijn hand voelt zwaar aan door de kier schijnt stralend licht omgeeft de Redder de…

Het gaat me echt niet om ‘t krijgen maar omdat jij dan zou bestaan en ik trots naar m’n kind kon kijken je zorgzaam over je haren strijken bemoederen voor je weer zou gaan Maar het lot besliste anders de stilte zwijgt in vol ontzag voor de leegte die hij ziet in m’n blik; zwaar van verdriet op deze... mooie moederdag…

met verenpluis de architecten zijn twee kauwen die bezield een wiegje bouwen in d’oude Linde voor mijn huis Het tweetal is gezwind verloren en treedt zich in het lieve lusten tot de plicht die aan hun beidjes gesteld wordt als er broze eitjes in ’t warme liefdesnestje rusten De boom verwondert zich in stilte buigt haar groene lover in ontzag…

Een traan om het verleden Omdat ik echt om je gaf Meerdere omstandigheden Blijkt altijd achteraf Het was een les voor mijn leven Een straf voor mijn ontzag De prille liefde was voor even Wilde gewoon niet zien waar het aan lag De tijd vloog snel voorbij Intense leegte hield maar aan Je had zo weinig over voor mij Zag me verreweg gewoon…

Of gebruiken we dat verstand juist te weinig, zoals toen mijn man onze zoon ontzag en boos werd op de baby? Wat bezielde hem?…

jij hebt dat magische van zwemkampioenen zij klieven door het water dat zich sluit om hun huid met een rust en in ontzag over zoveel mystieke kracht waar zij passeren sluiten golven in verbazing het oppervlak dat alleen nog in diepte verplaatste kolken laat zien waar jij binnenkomt is die bewondering ook te bespeuren in…

En zal de stroming steeds weer terugkeren, Die me met ontzag en inspiratie vervult.…

jouw vervulde zeer zware opdrachten knap ondergaan het thuisfront gaf jouw liefde/kracht sommigen terug in het gezinnetje/hoofd vol ellende dit hadden zij tevoren niet gedacht met deskundige hulp die donkere kamer uitgestapt/positieve wending/grote ommekeer wij Nederlanders waarderen dit zeer voor deze helden groot ontzag…

Omring je steeds met goede mensen en vergeef me telkens als ik zeg: dat ik ontzaglijk van je houd en dagen van zilver, dagen van goud.…

Zijn drek is de luxe van stranden van ver weg waar de rimpelloze zee zich mengt met een glimlach van hun vergroeide voeten de geopende handen als het dienblad voor heg en haag ontvluchte marionetten die zonder ontzag voor het oorspronkelijk bestaan slechts geveinsd gerief begroeten.…

Hoe klonk haar ontzag in de stem van de haan voor de hond in de tweespraak gesproken trefzeker haar ogen in ‘t diepst van haar rol hierbij beurtelings blikkend bewogen tot het steeds mooier gespeelde slot waar ze langzaam voorover gebogen voor de toeschouwers langs kwam sluipen, stil de haan in het hok liet kruipen.…

Hij was een blinde die werd bespot, al dacht hij dat mensen ontzag voor hem hadden, 's avonds en 's nachts was hij beneveld en had hij soms woedeuitbarstingen afgewisseld met lachkicks. Amper kwam hij buiten in het zonlicht en hij wist niet van de dagelijkse gang die nuchter maakt en relativeert. Enkel de dood, het zwart.…

Hij wil mij leiden van dag tot dag In alle omstandigheden van mijn leven Zal Hij mij Zijn hulp en bijstand geven Ik prijs mijn God met groot ontzag. Hem wil ik mijn vertrouwen schenken Want Hij zorgt voor mij, steeds weer En ziet in Zijn liefde op mij terneer Hij zal mij altijd in Zijn gunst gedenken.…

Hij wil mij leiden van dag tot dag In alle omstandigheden van mijn leven Zal Hij mij Zijn hulp en bijstand geven Ik prijs mijn God met groot ontzag. Hem wil ik mijn vertrouwen schenken Want Hij zorgt voor mij, steeds weer En ziet in Zijn liefde op mij terneer Hij zal mij altijd in Zijn gunst gedenken.…

(oftewel van mysteriespel tot klucht) De geestelijken deden aan toneel Het kerkvolk kon op die manier iets leren Als het vertoefde in het Huis des Heren Viel het ontzag en opluchting ten deel Het was rond dertienhonderd functioneel Om Bijbelteksten zo te ensceneren Ook wereldsen gingen het uitproberen Dat zorgde voor een brok in clerus’…

Wanneer de wolven huilen en de Uilen onderwijzen, wordt de mens met Ontzag tot het mens zijn teruggebracht. De aarde groter dan de kleinere maan Blijkt te beseffen dat er geen nachten Kunnen bestaan zonder die maan in al Zijn standen; in kwart stand, halfvol en Volle reflectieverbanden.…

Men heeft mij toegedekt met duizend namen door eeuwen vroomheid en ontzag bedacht, mij op een troon geplaatst, gebrand in ramen, met milde tonen mijn gezicht verzacht. Maar Mirjam was mijn naam toen ik nog jong door zon en wind getekend en getaand met velen water putte uit één bron en heuvels wollig van het vee zag staan.…