Netgedichten

netgedicht (nr. 34.262):

De voordracht

Zoals ze daar stond
fier en rechtop
beweginkjes
in haar benen
geen enkele schroom
puur uit het hoofd
concentratie
tot in de tenen.

Hoe ver ze al was
in haar nevelige geest,
bij voordrachten
leek ze aanwezig.

Hoe klonk haar ontzag
in de stem
van de haan
voor de hond
in de tweespraak
gesproken
trefzeker haar ogen
in ‘t diepst van
haar rol
hierbij beurtelings
blikkend bewogen

tot het steeds
mooier gespeelde slot
waar ze langzaam
voorover gebogen
voor de toeschouwers
langs kwam sluipen,
stil de haan
in het hok liet kruipen.