Alle inzendingen over perenboom OR plicht OR pereboom

Een erfpachter leeft niet altijd in de goede tijd, wordt desondanks niet van zijn plicht bevrijd, als de haters de pachters naar de dood toehalen en bij verzuim een plicht oproept tot betalen. Een erfpachter wordt niet altijd postuum gewaardeerd als het onrecht later wordt geëxcuseerd.…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…

Een Nederlands CDA-grootlicht bekeek het als zijn waardige plicht om te gaan nurken over de kurken. Straks wordt een adhoc-commissie gesticht.…

omdat de ziel ons reeds nieuwe verwachtingen toebedeeld wenen we niet om hartverscheurend tenietgaan maar harken het met handen herleid tot plicht onder prille opbloei…

omdat de ziel ons reeds nieuwe verwachtingen toebedeelt wenen we niet om hartverscheurend tenietgaan maar harken het met handen herleid tot plicht onder prille opbloei…

Vannacht was ik opeens weer klein de tuin de perenboom seringen met weer heel groot de kleine dingen en op de wip hoog boven zijn Mijn moeder kwam een snoepje brengen mijn broertje zei een lelijk woord (ik had het al voorheen gehoord) de zon was regen aan het mengen Achter de heining in de straat een paard kloppend op hobbelkeien ik wilde…

En jaar na jaar verschijnt het nieuwe leven De haften dansen ritmisch in de lucht Een perenboom gaat van de bloei naar vrucht De eierschalen hebben het begeven De wereld slaakt haar eeuwenlange zucht In schoonheid vindt natuur zijn herbeleven Door innerlijke drang steeds voortgedreven Herboren lonkt de prille voorjaarsvlucht Maar onderhand…

Van onze dwang, plicht, plicht,drang. De valkuil-akte zingt, weliswaar gesigneerd, in stoffig, tuttig tweezang.…

Duizend regels Duizend wetten Bazen en plichten Nooit ben je vrij Ook niet in je hoofd Daar hebben anderen van alles in gestopt Alleen de dood maakt vrij…

schrik is een valse spiegel trap er niet in als de schrik je om het hart slaat blijf er niet in steken het is jouw plicht de ban te breken ----------------------------------------------- Uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

Het eind van weer een zomer in Almere, septemberzon, mijn tuinstoel en mijn glas, een crossfiets en een skippybal, het oude gras dat voor mijn ogen groeit, de zeven peren van onze nieuwe perenboom. Het was misschien niet veel, maar toch: het stond ‘m goed! De warme middag werkt op mijn gemoed. Ik ben tevreden. Ik lig waterpas.…

En voor hem blijven zorgen, voel ik echt als mijn plicht. Een helpende hand is nodig, want ik kàn dit niet alleen. Toch vind ik die niet in de zorg, want daar ontbreekt datgeen. Met wat hulp van buiten, kan ik mijn plicht voldoen. Dat is mijn kind waard, dus dat is wat ik wil doen!…

Want veel dichters zijn gezwicht Onder de druk van het gedicht, En lijden nu aan hun plicht. Ik dank al mijn lezers zeer, Tot de 2001 ste dan maar weer.…

zouden het verdriet verlaten alleen maar turen in de verte turen naar glinsterende golven alleen maar kijken naar rood opvlammende bessen wachten op een vervlogen koperwiek in de oranje zon we zouden hertenbedden vinden in het geplette hoge gras daar de ogen sluiten voor de koude nacht alleen maar kijken naar de perenboom…

Ja, z'n plicht deed-ie trouw aan de lopende band en na iedere houw viel een hoofd in de mand. O, hij hieuw zich een bult en was toe aan een stop, want de mand was gevuld met een kop nog erop. Op een beulenconcours deed-ie mee in Narbonne. Daar heeft-ie heel stoer de onthoofdprijs gewonnen.…

Wie, uit liefde, een heilge Plicht Hart en hoofd wil geven, Zal zijn God en vrede en licht vinden in het leven; Meer dan hij die, suf en sip, Dag en nacht blijft zoeken Naar een reedlijk Godsbegrip In de nieuwste boeken!…

Straks vervalt haar huis in stilte Straks de gordijnen half dicht Straks zegt zij 'k wil jullie ontlasten Straks denk ik: 'k verzaak mijn plicht...…

't Was buiten stoffig, warm en druk Door 't hete zonneschijnen, Maar ik zat neer in stil geluk Achter de dichte gordijnen, In 't rustig, gedempte licht Dacht ik alleen aan mijn doel en mijn plicht.…

Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

Plichten bepalen de grenzen. In dergelijk hokje rest jou stukje eigenheid. Je bent vrij te staan op je rechten. Maar je moet je houden aan plichten. Eens je vrede neemt met wat moet, wordt vrijheid weer je edel goed. Werkelijk, het is er bovenop, vrijheid bestaat enkel in je "kop".…

in de namiddag zweeft een wolk slappe muggen boven eeuwig groen…

O kijk waar het plichtsgevoel me bracht jarenlang deed ik het in de nacht lag me altijd te ergeren in bed aan het lawaai waarmee het milieu was gered maar vandaag heb ik nagedacht luisterde eindelijk naar mijn inwendige klacht en pleegde ik de daad van verzet; heb de vaatwasser overdag aangezet…

zelfopoffering de zorg voor een dierbare de mantelzorger omringt je met de mantel der naastenliefde net zo lang totdat het slachtoffer zelf waar-lijk op is uit bundel "rouwkost" isbn: 978 90 809885 2 1 juni 2007…

Getrouwd zijn heeft zeven armen om zichzelf binnen te trekken ook aan de korte zijde de kant waar je op ligt eventjes terug naar het argeloze toen je huid altijd te wijd was want eerder het gewicht van haar knieholte laat me weten dat het tijd is hoe laat het is dat het jeukt tegenwoordig altijd en overal ben ik tegenwoordig op een afstandje…

Doch daar mijn levensdagen steeds lengen is nog de tijd gevuld met mijn aanwezigheid kan ik nog mijn dagelijkse plicht volbrengen mijn uren en hopelijk vele jaren ben ik bereid het vrouwvolk van treurnis vrij te waren hen niet te herinneren aan hunne jaren.…

Geen romantiek vandaag maar de plicht: de weg op al is die glad en vol gevaren. Moge de hemel je bewaren omdat je doet wat moet gedaan: de kost verdiend en schrijven, ordenen en verklaren. Zo is het goed, want Valentijn is slechts voor even, daar kan je echt toch niet van leven. Slechts liefde blijft, dwarsdoor gevaren.…

Uiteindelijk zijn wij royalige nazaatjes ondanks het verre uit elkaar af en toe een beetje deftige mot wij moeten gewoon buiten onze wil om wel op TV met het gevolg privé familiediner het Barokkigorkest gaat wel mee voor de begeleiding na het toetje leuk met z’n allen zingen wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld vallen wij lekker…

Kom, neem ruimte in, Welkom bij ons. Leef, en begin, Plaats je stempel. Kijk, leer van alles, Handel naar inzicht, Geef en begin, Richting de drempel. Ga, geef ruimte vrij Aan de volgende. Sterf en begin Over de drempel. Met een nieuwe opdracht? Op een wolk? Alleen de geest? Weer een stempel?…

de wind triggert mijn verlangen naar een leven zonder plicht. Weg, ver weg van alle gewone dingen, me niet meer in allerlei bochten moeten wringen, voor alles wat moet. Op tijd! Want anders krijg je op deze wereld spijt... Nog even genieten, de laatste koele zeespat in mijn gezicht, Voordat ik weer op moet schieten.…

’t Gedicht Uit plicht Gelukt niet licht, Maar hinkt aan ijzren boeien: ’t Heeft vier, Noch zwier, Noch bloei noch tier, En kruipt in plaats van vloeien. Maar brandt De hand, Die ’t speeltuig spant, Van ’t innig boezemgloeien; Geen toon Zo schoon Bij mens en Goôn, Dan die het hart ontvloeien.…