Alle inzendingen over profiel

belgenland zijn de dames elegant charmant dragen heren pakken in hun maat het antwoord is van grote eenvoud de mensen doen er veel aan variatie schrijven punt komma soms spatie kinderen soms lief maar vaker stout heus ‘t is er echt niet verkeerd er zijn veel punten met ’n kruis wijzers voor de weg naar thuis vrouwen krijgen in bos nieuw profiel…

dito profiel In volle zee is dit geenszins futiel want zeelieden plegen met goesting over de reling te hangen Nee, zij heeft niet van 'dat bange' ze lonkt en wenkt geen zee te hoog Nu zit ze daar versteend staat droog zo ook mijn ooit-verlangen.…

ik heb mijn tuinen ingericht steen heeft mij zijn kleur gegeven ik streel de wind met mijn muziek in rotsen gaat mijn stemming leven ik heb mijn handen leeg een helling vol beloften mijn ravijnen zijn te geef daar stort ik mijn gedrochten de hamers zingen vormen mijn zaag jankt het profiel uit de ogen spreken normen hun geest is nog dociel…

ik heb woestijnen doorgeploegd in hete vlaktes naar je spoor gekeken door zon en wind gegroefd, niemand heeft ooit van mijn zweet geweten ik struinde door het hoge gras van eeuwig glooiende savannen herkende je in takkenbreuk en pas en dacht je jagend zo te vangen in bergen vond ik je profiel maar je wilde niet verschijnen ik hoorde echo's…

WREDE SCHOONHEID als onze lichamen weer zijn gereduceerd tot onbezielde atomen en het profiel van je voetstappen langs de oevers van de tijd is bedekt door het sediment van miljoenen jaren zouden wij elkaar herkennen als we in de hemel zouden zijn? of, zullen wij weer vreemden zijn zoals van voor onze ontmoeting?…

zijn race tegen de klok met als blok aan het been de agonale genen die het beste in ons boven zouden halen als wij ons leven door hen lieten bepalen in de maatschappij woekert de entropie van steeds het beste willen zijn de snelste ook rijker en succesvol in de toevoeg vaan het eigen genenmateriaal aan de mix van uiterst gewenste profielen…

Je profiel aristocratisch geschilderd door Rembrandt en je voeten nederig in plastic teenslippers. Ik berust erin je wezen nooit te ervaren, op geen enkele manier, furie, beter dat, dan de desillusie incasseren, het paradijs uitgaan.…

er zijn profielen, geschreven lijf in tegenlicht. er is ontelbaarheid die ook geen woorden vindt. er is een toekomst zonder ons, de weg is vrij. de dagen korten, ook deze zomer is weldra voorbij.…

met de duistere dood in ogen vliegt een engel om zuivere ziel geheel rustig en onbewogen voldoet het lichaam aan het profiel een toereikende hand durven pakken waardoor het hart op aarde wordt gestild het lijf in de grond weg laten zakken je geest op zoek naar het hemelse schild langs sterren die schijnen kan het land der liefde worden…

Mijn lief, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen van de morgenster, dichtbij als het oude en het nieuwe jaar, op helderheid gericht, als twee profielen van een gezicht, tezamen smelten kleine smarten tot simpel doel, in beide harten te drinken van een zeldzame wijn, een volmaakte dronk, gegist in een rijp festijn.…

Je had mijn liefde, als een schuchter jong, vanzelf bedacht profiel. - Ik zag je laatst, weer terug.. Ouder, krommer. Verhalend over tijden die, in lijden jou verweerden. Deerden tot het hoopje dat je nu, nog was.. Alleen je ogen, gaven mij die brug, van wederkeer. - Soms, denk ik nog, aan jou.…

Ik ben niet de som van mijn verwarde taal of het vaststaande profiel, dat jij van mij denkt te kunnen maken. Je kunt me niet zomaar aanraken, vastgrijpen en in je gulzige zak steken. Ik ben veel en veel meer dan mijn hakkelende woordgedoe. Ook ik lieg de waarheid, net als jij.…

genietend van door tijd vergeten straten de zon loopt mee, ik voel me uitgelaten bij thuiskomst echter wacht een heuse plaag o nee, niet weer, een nare geur, nog vaag verdringt de goede bui, in alle staten aanschouw ik de onthutsende plakkaten ik trapte in zo’n hondse hinderlaag ik grijp m’n schoen, ontwaar het volle pond waarmee een diep profiel…

de jaguar kauwt kilometers een koets van licht kreukvrij staal op het derde rijvak keurig binnen de stipellijnen het profiel van zijn banden de oliestand, het onderstel, de dimlampjes van het boordpaneel gisteren nog gekeurd geen knip in mijn kaart dan pink ik en wijk uit naar het klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale…

Hij zet zich op de naast 'r staande kruk en haar profiel ziend denkt-ie: 'Wat een stuk!' Hij zegt: 'Dag schat' en streelt terloops d'r dij. Hij voelt triomf. Z'n blauwe ogen blinken. De vrouw kijkt voor zich uit. Hij wil de moed niet in z'n stoute schoenen laten zinken.…

Terwijl onze tongzoen toch zo heerlijk was en zo verboden, omdat je een ander had, ook een dichter net als ik en weer een vriend van mij, we zaten in dezelfde dichtersgroep en jij had zo'n goddelijk figuur, zo'n prachtig profiel, heerlijke heupen, ravenzwart haar, lichtbruin getint, peervormige borsten die mij in veelvoud besprongen, eens…

Want twee ruim bemeten borsten en een oubollig permanent werken niet bepaald bevorderlijk bij mijn pogen in haar voorbijgaan het vertrouwenwekkende profiel van buurman wijlen te willen zien. Maar toch: Ik zal handhaven.…

zandkorrels Veranderen van plaats   Ogenschijnlijke herhaling Van zetten is Veel meer dan Enkel eb en vloed   Water ebt weg Afhankelijk van perspectief Waarheen en verandert keer op keer voorgoed   het water als dit gevoel hier binnen gevoed door onzichtbare krachten   het ebt weg en komt en verandert geduldig en vasthoudend het profiel…

De jonge, Koerdische vrouw in het rood-blauw lijkt op een Franse filmster, zo met die zwarte lok voor haar linkeroog en het profiel van een Italiaans beeld van Canova. Half uit de tent gelokt staat zij daar als een beeldschone Julia op een antiek en wankel balkon.…

spelend aan de waterkant Kom ga je met me mee………… Samen wat drinken op het terras Kijken naar kleurrijke mensen Praten over hoe het ooit was Over verlangens en stille wensen We drinken samen een glas rosé En zien de zon onder gaan We lopen een stuk met de vloedlijn mee En laten ieder onze gedachten gaan Vanuit een ooghoek kijk ik naar je profiel…

Wij zijn, mijn lief, twee werelden zo ver uiteen als aarde en morgenster en zo tot eenheid omgedicht als twee profielen van een gezicht En samen zijn we van de kleine smarten tot in de zeldzame festijnen van ons beider leven wat valt er nog te geven?…

Een toffe madam met perfecte papieren Haar profiel spreekt me aan, een super cv veel humor, een C-cup, een huisje voor twee Allez santé, dat mogen we vieren. Maar live mondt het uit in een hoopje clichés gespannen gesprekken in cleane cafés met een angstige maagd die nauwelijks praat.…

Kleine Ster, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen op een oude planeet, een stap zo dichtbij, als het oude – en het nieuwe jaar, duidelijk gericht op twee profielen uit één gedicht, versmelting van parallelle gedachten, verschrompelt tot een doel van beider harten, drinkbaar uit de poel van klare wijn, een volmaakte afdronk,…

Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.…

bruin scherpte je profiel tegen de diepblauwe lucht je genoot van de vlucht die jij de tijd hier zag maken voelde stenen hoorde de specie hun voeggeluid maken waar schoonheid door mensenhanden werd geschapen in grootse gebouwen waar kosten noch moeite werden gespaard en de ultieme balans van hemels presteren ruim werd gehaald…

Het is wel even moeite doen maar dan wordt het wel helder de vage foto geeft hem prijs als ook de tekst van eigen hand: de dating-man met rood colbert hij schrijft in het profiel op de bewuste site: weet je wat ik nou zo vervelend vind dat is als vrouwen drammen, dat hij er absoluut niet tegen kan als hij haar niet begrijpt en zij…

in gevaarlijk terrein door verwaarloosde heggen omgrensd waarachter men narcissen kon vermoeden van de maanden die achter ons liggen narcissen van een geur die ik waarschijnlijk te liefelijk schat dat soort bloemen had ik je willen zenden niet per post en onverpakt neen ze zouden je worden gebracht door een zwarte jongen met een Grieks profiel…

dikke boek maar kom niet verder dan een bladzij steeds meldt zich weer een nieuw gezicht ik zou wel eens een nachtje willen slapen maar heb moeite met het knopje off tja, alleen ben je toch maar een loser want dan mis je weer de laatste tweet ik zou me zelf wel echt willen vinden zoeken naar de zin van mijn bestaan dus google ik naar mijn profiel…

kapitaal in de startblokken De strop in het verkeer nipt vermeden De minister wijst naar de wet Die achterhaald is Hoe bazen en vakbonden stokken in het tandwiel steken Tot de motor sputtert In oude, lauwe olie stikt Zo blijven de doppers Gebrandmerkte parasieten In hun zetel zitten Na een zeventiende afwijsbrief Omdat ze niet in het profiel…

Tersluiks genoot ik vaak van haar profiel. De pomp bereikten wij voor mij te vlug. Met gratie vulde zij 't benzineblik. Het plaatsen in de kofferbak deed ík. Ik reed niet al te snel met haar terug. Ik vond, dat ik een zoen wel had verdiend, toen ik 'r naar d'r wagen had gebracht.…