Alle inzendingen over raadsel OR zeven

De top krijgt vorm door te schatten. De basis creativiteit. De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen…

De mensen kijken meestal op ons neer en willen niet dat wij de kop opsteken. Men ziet geen mooie trekken, slechts gebreken. En toch bepalen wij de lentesfeer. We zijn het mooist wanneer we zonnebaden. Ra-ra, wie zijn wij? Kun je het al raden?…

Het verleden is een touw, verknoopt tot bal, speel -- ermee als een kat.…

Onbeschrijfelijk Mooi De planeet Maar ongelofelijk verwoestend Raadselen dwarrelen De wind Is soms hard En soms zacht Net of zij alle geluiden hoort…

De wond in de moederschoot Er is geen diepere wonde Een oneindig verlangen Naar wat niet zal zijn Verlies in het diepste van de ziel Door eeuwen heen Totdat het puzzelstukje past In het raadsel van het leven…

Met zeven nagelen lag Ik geklonken Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, - Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken, In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven.…

Nu men haar DNA heeft blootgelegd Is eindelijk gelegenheid gevonden De vrouw tot in haar wezen te doorgronden, Zo zegt men, hoewel mij dat weinig zegt: Men kan haar wetenschappelijk beschrijven, Maar toch zal elke vrouw een raadsel blijven.…

Veel raadsels En geheimenissen Kom ik tegen In mijn leven Weet niet meteen Het hoe en Het waarom Toch weet ik Dat ik alles Wat te duiden valt Niet nauwkeuriger Kan omschrijven Dan met de hulp Van mijn poëzie - Beter, en nauwkeuriger Kan ik het niet zeggen…

Ik weet dat eens het raadsel van de hemel zich zal ontvouwen aan mij. Het zal niet eng of vreemd zijn maar een veilig en vertrouwd Licht, zo licht als een veer, zal tot mij schijnen en ik zal tot de hemel met het lichtste Licht weer verdwijnen.…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

Scherpte snijdt verbazing uit, het oog kleurt open wat het tegenlicht verhult, de dingen zijn zichzelf, ze staan voor niets dan taal, hun raadsel is verheldering die zich met dichtheid vult. ----------------------------------- uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…

er is geen tijd geen tijd nu voor verdriet er is geen plaats geen plaats nu voor paniek had ik kunnen weten had ik het willen weten er is geen ruimte geen ruimte voor een klaaglied alles lijkt opgelost maar blijft een raadsel de logica failliet…

Hoe de dweil zich in de keuken weet te herhalen met broodkruimels en uienschillen over onbekende voetstappen is een raadsel voor de stofzuiger die werkeloos toe ziet hoe de dweil zich weet te herhalen in de keuken met herinneringen.…

halluf zeven zondag regen halluf tien de lucht klaart op hondje stoepie plassie poepie snel er staat een regenboog halluf zeven zondag regen…

de woonkamer ligt er onverlicht bij, de gordijnen gesloten, de woorden stil uitgesproken, heb je het gehoord van de zeven, de zeven de mensen op straat haasten zich blauw verijsd in wel zeven sloten tegelijk al is het eerder er op met kermende handen en knieën ergens duister verscholen haalt een man zijn gram op, net zoals zijn neus…

de geur van vers gemaaid gras verbloemd het dorre leven in dit hof, dat nimmer groen was zoek ik huisje nummer zeven een bord geeft wat weg is aan Lindeplein slechts een gegeven ik zie geen linde staan maar wel huisje nummer zeven daar versteend meneer van Lem hij was wat achter gebleven de gemeente metselde hem in huisje nummer zeven…

Het leven is als wegvloeiend zand; onafwendbaar op weg naar het tijdgat; een tweede droeve dood een van de raadselen, het verlengstuk van een gebaar uit de ruimte. Vloeibaar en open worden merktekens van nieuw geestelijk vuurwerk.…

Waarom heeft de één beelden vol details in geuren en kleuren terwijl de ander slechts wat algemene flarden van verleden en jeugd bij zich draagt het geheugen blijft een grijs raadsel…

(de gedichten wel) wanneer je mensen zou tellen die daadwerkelijk nog wel eens poëzie lezen dan kan je gerust stellen dat poëzie niet bestaat waarom ik dan toch altijd maar gedichten blijf schrijven dat is voor mezelf ook een raadsel…

De Gorilla Even op Gip Gap Gozem Gilla Zeven Beren en een Gorilla Gip Gap Gozem Gaap Zeven Beren en een Aap…

Zo heb ik dan zeven woorden geschreven Daar is het niet bij gebleven Ik schrapte de eerste vier Die waren hier niet nodig En je begrijpt het al zeven als getal was nu ook overbodig Woorden geschreven Daar kan ik mee leven Maar moest het zijn dat “geschreven” je stoort Houd het dan bij dat ene woord…

ze kwamen niet gelegen de woorden die ik zocht en vond tussen de raadsels van mijn leven geen zin die mij zou passen als een warme jas maar waarom zou ik wanneer de zon er is, het lied dat vogels zingen dan nog zo uitgesproken moeite doen…

Die zo hoog reikt dat ze bijna het raadsel ontsluieren van de zon, maar de muziek verstomt, de opperspreekmeester kondigt een kleine clown aan. ---------------------------------- uit: 'Lilian Sugar Baby', 1990.…

als raadselen in de nacht waren alleen bepaalde akkoorden blijven hangen doch was de verbintenis zachtjes aan weggestorven in de (schijn)heilige mist de zin ' maar lief me dan ' echode het langste na tot handen zich ontvouwden ze snakte naar adem…

in de horizontale en verticale verkaveling van het raadsel worden letters tot woorden aan het kruis genageld en spellen zij de oplossing van de matrix waarvan de zin niet meer is dan het vullen van leegte in de tijd en ruimte tussen de zwarte gaten in het vlak…

Kuilbalen, Staat er eenvoudig Zwart op wit In het halfhoge gras Voor de boerderij Waar mensen wonen Die we nog nooit Hebben gezien - Achter de gevel Woont een raadsel - Deze dag, Elke dag…

zwijgend kijkt ze met nietsziende ogen naar al die titels van ongelezen boeken ze zoekt zich zelf waar te beginnen met alle raadsels die het leven stelt? starend tast zij in een geopend boek verwondering zal steeds haar drijfveer zijn…

Acht is één meer dan zeven, zeven en één is acht, tien min twee is acht, acht en acht maakt zestien. Acht mooie mannen, acht dagen van de week, een vakantie van acht dagen, in een discotheek.…

tijd heeft versleten Want terwijl zijn soortgenoten vrolijk rond hem spelen Zit hij alleen gegoten in brons zich al zeven jaar te vervelen…

zeven In ‘t jeugdhonk gaan er wapens van de hand En langs de Gaarden, Donken en de Dreven Zijn welgeteld acht auto’s uitgebrand ‘t Is maandagavond, vijf voor half zeven Aan ‘t hekwerk hangt een hondje aan zijn band Maar verder valt er weinig te beleven In deze saaiste stad van Nederland…