Alle inzendingen over religie OR geloof OR pijn

de stiksels lieten los je rok op half zeven de tijd had goud corrosie mee gegeven schone schijn werkt maar heel even de kerkdeur waaruit de geur van volle aflaat is te proeven je kwezelige stemmen over God hoort snoeven nodigt je gebed gebrandschilderd etst licht je ziel herinnert je waarvoor je viel en proeft de sfeer, je voelt…

Mensen willen worden verstaan, in alledaagse taal. Maar die taal is de wortel, van ons aller misverstand. Mensen willen worden aangevoeld, in de taal van het gevoel. Daarom moet onze taal, worden vertaald en vervoeld, in alledaagse gedichten. Daarom dichten mensen graag. Dichter bij het wonder. Dichter bij elkaar.…

Je mag alle dagen zwijgend langsgaan, langs het beeldscherm of ruiten op de tast even hier komen inwonen en meedromen. Je mag kind bij een kind wezen hebt niets vrezen. Soms toon ik vruchten van nachten sloven zielgedachten die nog maar niet willen doven. Dan worden letters woorden en woorden zinnen als nakomelingen van de nacht die ze bracht…

in trance verheven de handen ten hemel gericht een nieuwe religie…

het mij allemaal niets God in ons midden of midden onder ons is God dat geloof is bij mij kapot omdat ik mij heden in de marges bevind waar de mensen minder of helemaal niet religieus zijn verweven met hun lot voel ik van binnen iets dat de Ene juist daar te vinden is…

mij allemaal niets god in ons midden of midden onder ons is god dat geloof is bij mij kapot omdat ik mij heden in de marges bevind waar de mensen minder of helemaal niet religieus zijn verweven met hun lot voel ik van binnen iets dat de Ene juist daar te vinden is…

Pijn snijdt door mijn hart geloof in liefde vervaagt "Fijn hoor, dank je wel" als iemand aan mij vraagt Pijn overheerst in alles totdat de pijn vervaagt "Fijn hoor, dank je wel lief dat je het vraagt" Pijn wat is dat eigenlijk ik heb dat ooit gehad Was dat niet dat ene iets toen ik nog gevoelens had?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als poëzie familie, kruimelbeeld van geest, religie of goedkoper nog vizier op kop in overmoed van stof die jou mijn hart terstond de vuilnis geeft de aarde uit haar bol mijn verzen eet de hemel de wijn de hel de wiet vooral de dingen weet die in verschiet het paradijs nooit aan de galg vergeet geloof…

hoe de wereld is geschminkt tot een clownerie in voorbeschouwing vertoont dit spektakel het einde van het geloof in een afloop zonder pret, gebeden worden onthuld met bommen en zwaarden wie de waarheid vindt in toedracht van religie gebasseerd op narcistische waarden onttroont dit sektarische beginsel met bijl en as, het vuur smeedt het ijzer…

Ik geloof in God, die mijn vader wil zijn Hij die hemel en aarde geschapen heeft En nog steeds alles onderhoudt wat leeft Ook mij nabij wil zijn in verdriet en pijn. Ik geloof in God, die mijn leven leidt Hij mij in Zijn liefde wil aanschouwen Dat ik op Zijn woord kan vertrouwen Hij, die mij van zonden heeft bevrijd.…

Ik geloof in God, die mijn vader wil zijn Hij die hemel en aarde geschapen heeft En nog steeds alles onderhoudt wat leeft Ook mij nabij wil zijn in verdriet en pijn. Ik geloof in God, die mijn leven leidt Hij mij in Zijn liefde wil aanschouwen Dat ik op Zijn woord kan vertrouwen Hij, die mij van zonden heeft bevrijd.…

uw god, uw profeet u wilt niet dat ik ze in beeld breng want uw religie verbiedt zulks vraag ik mij af hoe weet u dat ik dat toch deed ?…

Pijn, “snij maar zolang nodig is in mijn egovlees” Bezorg me maar; of tranen, diepte- of hoogtevrees Je bent mijn begeleider in mijn doodsnood Mijn vijand, mijn geliefde, tijd- en bondsgenoot Je bent soms alles en ook weer ‘niets voor mij’...…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Ik weet dat Zijn Licht over mij zal schijnen bij mijn kracht maar ook bij mijn diepste pijnen.…

niet echt, maar in gedachten, je woorden, die mij in verwarring brachten, je pijn, die ik met je wil delen, zonder opzettelijk met gevoelens te spelen, het verdriet, waar je nooit om hebt gevraagd, maar wat je wel al jaren met je meedraagt, Lisa, ik voel je.... geloof me En ik zie je....…

Yoga de ‘yoganisten’ ze zien het niet als geloof, religie of overtuiging maar de ‘yoganisten’ 'evangeliseren’, informeren, leren er wel lustig op los Met hun naakte zin- en zen overtuigende werkelijkheid ze slaan nog net niet, nog niet, net nog geen voet tussen de deur trekken nog net niet de kleren van je lijf maar wel peuren, leuren…

van hun keuze veel is er teloor gegaan het westers technologisch denken heeft het leven en de andere filosofie veel pijn gedaan…

Als in een visioen zie ik, joden, moslims en christenen, samen bidden. Als in een droom zie ik ze, hand in hand, naar hun gezamenlijke vader gaan. Overal zie ik monumentjes verrijzen in synagogen, moskeeën en kerken. Ter ere van aartsvader Abraham. Namens hem zie ik ons bidden om vrede, voor alles wat leeft, voor alles wat adem heeft…

de wereld danst in volle glorie ik sta er bij en kijk ernaar iedereen flirt en zoent elkaar godverdomme, geïnfecteerd op zoek naar een tegengif voor het geloof dat zweert angstig kijk ik vanuit mijn hoek de wereld is gek, gestoord met pijn zie ik de besmetting en alles wordt maar weer gedoogd geen geloof meer in de wereld want dat maakt…

een vlucht uit de werkelijkheid ik zondig in elk geloof aan geloof heb ik het schijt…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Ook al zijn we als mens Nog zoveel verschillend In karakter, religie en waarden en normen Ook al spreken we niet altijd dezelfde taal Er is maar één wereld En die is van ons allemaal.…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

Mijn god wat is dit nou toch dat ik dit steeds mee moet maken Ben ik nou zo'n vreselijk joch dat pijn me steeds moet raken Wat is de les die ik hiervan leer één keer is tot daar aan toe Geloof me maar, dit doet zó zeer wordt hiervan zó vreselijk moe Laat me dan geen liefde kennen heb ik tenminste ook geen pijn Hoef ik niet aan pijn…

Ik geloof dat je leven zal in nooit ontziene tijd ongekend Nacht overwint je niet - enkel lichamen- sterkt jou en mij Ik draag jou op mijn pijn mijn tocht mijn liefde En schenk je het woordje Einde……

Ik heb geen zin om U te zeggen Uwe heer of uwe vader Want ik vind god niet bijzonder Maar gewoon heel aardig Waarom moeten we moeten doen Wat er in de bijbel staat Nee ook zo weet ik wel Het verschil tussen goed en kwaad En moet je perce bidden Met je handen over elkaar Je kan hem toch ook wat kwijt Zonder handen, probeer het maar…