Alle inzendingen over samengaan

Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen.…

Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen.…

warm omsloten tijd hij draagt de zomer in zijn ogen gebogen over zijn prentenboek vol zelfgemaakte beelden met op de achtergrond de zee graaft hij een geul vol idealen en laat het zilte nat zijn gang bepalen, tot ter kimme in een gouden zon zijn wasdom overmoedig blinkt daar glanst helm op zachte duinen waar honds- en klaproos samengaan…

stikken je breekt het nonchalant neemt en passant mijn glimlach mee kijkt naar het zand dat strand is voor de zee wat je denkt golft langzaam bij me binnen in scherven kom ik eindelijk weer bij zinnen jouw vloed is op haar hoogste punt het strand is smal en ik bravour, doe mal liefde is mijn laatste stunt we droomden oceaan in samengaan…

Vóórdat mijn wieg was klaargezet Werd de mooiste letter van het alfabet Als initiaal voor mijn achternaam gereserveerd Om vele redenen ben ik daarmee vereerd Hij kan nooit alleen door 't leven gaan Doch moet altijd met U samengaan Om een leesbaar woord te vormen Dat voldoet aan deze exclusieve normen.…

de materie is geschoond mensen hebben het universum gekregen met zon maan en planeten om dit fenomeen intens te beleven piramides en amfitheaters catacomben en kathedralen curieuze paleizen om in te verdwalen staan aan de basis van dit samengaan in dans kunst en muziek draait alles alleen maar om liefde om met elkaar uiting te geven aan…

jouw ogen spreken mijn taal in een vreemde wereld kwamen wij met gebaren nader tot elkaar je lach bracht de sleutel van liefde wij openden met de charme van vriendschap in wederzijds herkennen van komaf vertrouwdheid was de basis van ons samengaan als wij spreken maken woorden zichzelf overbodig in samen weten ligt begrijpen besloten…

wolken mee dwars door een frêle regenboog En toen, je gelooft ‘t amper, zeg trok jij voorbij mijn geestesoog Ik zweefde achter wolken aan evenwijdig aan mijn regenboog Ik ontdekte die prachtige zwaan die schreed in die hemel, hoog Ik zweefde boven wolken hoog en kwam op mijn eindpunt aan Overal in haar fraaie regenboog zag men ons daarna samengaan…

Daar waar geluk kan voortbestaan, het liefhebben, het samengaan en jij, jouw liefde die ik voel in mij zo bijzonder, zo'n doodeenvoudig wonder. Daar waar geluk zo eenvoudig is, waar liefde alleen maar liefde is en jij, alleen maar liefde voor mij, zó bijzonder zo'n doodeenvoudig wonder.…

magische finale gun jij hen ook het slotakkoord je laat de altviool vibreren wenkt op tijd de jonge vrouw die als sopraan het in de hoogste tonen gaat proberen legt zacht orkest het zwijgen op als koren zijn geboren in een volgend lied want zij zijn meester op vocaal gebied je buigt voor het publiek maar jij geniet het samengaan…

Zij zei, hoe hoog hier bomen staan Eens is het daarmee ook gedaan, Dan kunnen wij weer samengaan. Ik vroeg: gij zijt toch dood, en dan, Waar krijgt gij dit nieuwe leven van? Zij zei, ’t is maar voor kort, mijn man. Alleen voor u, en maar voor even, Dat er in verzen staat geschreven hoe stil de doden verder leven.…

strakke lijnen van weleer meanderen als rivieren in een delta: huizen en gebouwen maken abrupt een slag naar rechts veranderen in duizelingwekkende spiralen waarin bedeesd jouw hand met onbekende tekens: samengaan van hoofd en hand laat zich voorlopig niet ontvouwen plotseling roep je dat we schilfers zijn in een oneindig universum, met…

We kwamen bij de bestemming aan nooit meer zullen deze meisjes in mij samengaan.…

Eigen stad Breda stuwt zegenrijk en port om te onthullen wat samengaan kan: hoe toonkunst de tolk van wijze schrijftaal wordt.…

Naar elkaar toe, dan van elkaar vandaan, zo worden wij steeds heen en weer gedreven, in wederzijds begrip of misverstaan; laat ons in hou en trouw dicht samengaan, want welke zekerheid is ons gebleven dan dat wij borg staan voor elkanders leven. ---------------------------------------- uit: 'Weerbarstig hout', 1984.…

gezwegen Ga maar ver hiervandaan Iets van jou blijft in me leven In mijn eenzaamheid bestaan Liefje, ik weet je hebt geen ander Toch vind jij dat jij moet gaan Geen woorden houden jou meer tegen Geen harde hand en ook geen traan Een kruik gaat zolang te water Totdat een barst is ontstaan Waaruit jij wil ontsnappen Verlost van ons samengaan…

nauw’lijks zichtbaar onheilspellend net begonnen hemeltocht grijs vaal rood en onmiskenbaar langzaam rijzend van de horizon onbestemd nog dwalend droom ik jou al tegemoet zacht oranje avondlicht jij vroege bode van een late nacht warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan strelend wit omarm je als vanouds mij…

droom ik jou al tegemoet Zacht oranje avondlicht jij vroege bode van een late nacht Warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan…

stadse op de boeren neergekeken tot de oorlog kwam met een tekort aan voedsel boeren haalden toen hun gram als het hongerige aan hun deuren kwam die tijden liggen achter ons door kennis techniek en investering productie en marketing in vraag en aanbod bepalen nu het economisch perspectief helaas en jammer niet het agrarisch samengaan…

geraamte ontveld, tot aan mijn DNA code In die blauwdruk eindigt en begint het leven, het is een vicieuze cirkel waar ik geen vat op krijg, het zal eens gebeuren, maar wonderen zijn uit de mode en als die komen toon ik de ware aard, geheim wat ik tot de laatste moment bewaarde mocht de hemel en de aarde, uiteindelijk toch samengaan…

Antwerpen toont zijn herboren kunstgebouw: hier kennen vloeren verbrokkelde eenheid: kruimelig kleurenspel: samengaan getrouw. Rustig bruin omhelst wild rood met beleid. Romig wit wordt opgebeurd door licht blauw. Inlegkunst schept zoektocht, van wetten bevrijd.…

Geloof dan in jouw eigen regenboog Poets de kleuren weg die niet samengaan. En volg je hart dat je altijd het juiste moment in kleur laat kiezen. Het leven kleurt zich nooit mooi van zelf in, het ben jij die het leven donker of licht laat kleuren. Dus blijf geloven in je eigen regenboog.…

overhand we bouwden langzaam op een kathedraal van nieuwe dromen en overzagen overnacht wat weg zou vallen en wat komen kon trots als we waren op wat bleef van vroeger levens was het zo dichtbij dat we betoverd door het licht die vroege morgen hand in hand de kathedraal-moskee van Cordoba naar binnen liepen verwonderd over zoveel samengaan…

op woensdag gaat hij eerst naar plein 80 en dan loopt hij wel naar huis met een kater in z'n kielzog een straatlantaarn omgebouwd van gas verlicht mijn schilderswijk alsof het was en zou moeten zijn zoals de toekomst die vreemdelingen toeliet in "mijn wijk" wij konden er toen heel goed mee samengaan en verder geen gezeik , geen blaam nu…

Hij leerde me doorzetten, verder te gaan, ook al was er geen samengaan. Hij heeft me geleerd, om goed te vallen, mijn val te breken in plaats van om medelijden te smeken. Punt uit: ik blijf sportief, wat er ook gebeurt. Jouw voorbeeld zit in mijn hoofd, jouw houding wat jij gedurende jouw leven hebt opgebouwd...…

Je zult opnieuw leren ademen, drinken en leven enkel dan wanneer ik jou laat gaan, bestaan als we samengaan, in mijn diepe, stille wateren.…

deze dans met jou dan leid ik je door deze droom als een koning zonder kroon nu we samen zijn kan deze nacht voor eeuwig duren oh mijn vrouw in het blauw ik hou zoveel van jou ik was eenzaam oh zo eenzaam oh mijn prachtvrouw in het blauw ik was eenzaam oh zo eenzaam ik hou zoveel van jou kan deze nacht nog lang bestaan zouden wij dan samengaan…

compost zij als bloemen bloeien laten moeders creëren met open armen een thuis voor iedereen waar geloof en kleur naast elkaar zetelen waar verschil niet telt in wie of wat je bent waar wijsheid en kracht elke strijd naar vrede gidsen moeders zijn vrouwen met gezag die waar ook ter wereld met het reinste geschenk van liefdevol samengaan…

Het was het samengaan van geestelijke en lichamelijke potentie en genieting, een heerlijke, grootse tijd'.…

verdienen, wat niet altijd lukt onze karakters zijn ook nog geheel verschillend leven met elkaar, naast elkaar en voor elkaar gevoelens nemen soms de overhand het zien moet echt kijken zijn door begrip komt alles nader zo is dus de opbloei nooit te stoppen temperamenten passen zich toch aan maar zonder de ondergrond van liefde had dit samengaan…