1665 resultaten.
Seizoenen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 392 Winter, winter,
Geef mij mijn
Adem terug.
Lente, lente,
Zet ze op een rij,
Kontjes omhoog.
Zomer, zomer
Alleen jouw warmte
Vertelt kleuren.
Herfst, herfst,
Jouw aanvang van
Verrotting adem ik.…
Seizoenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Onbewoonde klokken in lentetijd
tikten tot een nieuw seizoen
zich vol goede moed had aangemeld
waarin elk uur verstreek
Bevroren bloemen in zomertijd
verwaaien deden ze graag
in het hart van jouw aanwezigheid
die me altijd raken kon
Verzonnen boeken in herfsttijd
waar bleef het ware verhaal
wat een ieder lezen zou
de dag versneld voorbij…
Seizoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Druipende neusgaten !
Hooikoorts is ergerlijk
Lopende ogen ’n
Vreselijk kruis
Dus kom ontgord nu die
botaniseertrommel
Vader en blijf eens ’n
avondje thuis…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.898 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
wat wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks valt…
Seizoenen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 388 Voor tuinders is de lente hét seizoen.
De zomer is er voor wie houdt van heet,
de herfst voor wie graag paddenstoelen eet,
en schaatsers moeten het met winter doen.
Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor;
verzaligd zoenen zij seizoenen door.…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 155 Hij kon niet voldoen
aan haar verwachting
en steeg niet in haar achting
toen zijn keuze zo anders bleek
werd het winter in haar zomer
maar toen hij zijn eigen weg kon gaan
brak voor hem de lente aan.…
De seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 313 De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien
Een enkel blad valt op het bruingroene mos
De wolken bedekken de zon die wil schuilen
De dauw legt een zilveren gloed op het bos
Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond
De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet
Zes uren per dag voor een lente, een zomer
Een herfst mondt uit in wat…
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 een late rode klaproos
wiegt op de tonen van de wind
een paardenbloem wacht op
getuite lippen
buizerds kondigen zichzelf aan
cirkelend in de lucht
schreeuwen ze naar
hun prooi
een vlinder danst
samen met een blad dat
naar beneden dwarrelt
terwijl seizoenen elkaar kussen…
De seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 We willen blijven bruisen
niet bij de voorraden rusten
We halen licht en groen in huis
in de binnenkanten
van ons bestaan
een gretig gevoel
geen verveling, geen trage tijd
geen lange starre uren
in het zijlicht van de lage zon
We maken plannen in de herfst
we ruimen op in de lente
we rusten uit in de zomer
Complementair op het seizoen…
Getekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 321 onbezonnen en blij
danst zij door het leven
opgroeiend in een jonge vrouw
wier schoonheid verborgen blijft
onder fleurige doeken
tot het moment waarop
realiteit haar bruut overvalt
hij vraagt haar (op veel te jonge
leeftijd) doch blijkt 't geen vraag
maar een eis die geen tegenspraak duldt
en beantwoordt haar afwijzing met zuur…
Populier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 in het park staat hij
met zijn hoofd boven het dak
het opgroeien zag ik
en de wildgroei van de stad
's winters was er weinig uitzicht
de sneeuw bedekte het gras
en het blad
je zag soms een kind op een slee
wat mist over de vijver
en tussen het riet
de ochtenden waren mooi
totdat hij zijn bladeren gaf…
Veerkracht
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 1.730 Als seizoenen veranderen wij
dragen nog lasten
maar
minder zwaar
anders in gewicht
verandering moet
kracht van het seizoen
kleurverschil in `t groen
vertrouwen in jou
ons!
veranderen kan
veerkrachtig
als seizoenen doen.…
Stap voor stap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 361 Een zoon, wat een feest
een kind wordt aan je toevertrouwd
wie had dit kunnen weten
een klein mens, waar je nu al zoveel van houdt
Nooit geweten
dat het zo mooi kon zijn
een kind voor beide
dat gevoel is pas echt fijn
Het kind kan opgroeien
onder de vleugels van mam en pap
mag jullie liefde en vertrouwen
hem veilig doen voelen, stap voor…
Hallo allemaal
snelsonnet
1.0 met 1 stemmen 198 We dachten dat er geen taboes meer waren
Dat alles wel gezegd was en gedaan
Dat we met medemensen zijn begaan
Dat gêne iets was uit de kinderjaren
Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot
Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…
Hand in eigen boezem steken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 293 Is het raar dat kinderen opgroeien
in de wetenschap dat
" het zo hoort" is het vreemd dat ze,
terwijl wij ouderen weten dat het anders moet,
de normen en jawel, ook de WAARDEN,
niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu?
Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat
in geen verhouding tot die van nu.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
MARTELAARSCHAP
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 255 Zijn jeugd is dood
zijn opgroeien is terreur
zijn spelen is oorlog
vrienden zijn levend dood
altijd samen op straat
tirannie der wraak
bloedstollend zijn sirenes
gekrijs der vrouwen
het rennen en schreeuwen
dagelijks gebeuren
de gewenning is grotesk
een deel van zijn leven
de kraaien fladderen weg
naderend onheil gesticht
zie ik…
Schilderachtig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 het wordt
ontnomen het
talent van
de knappe
schilders bij
het creëren
van een
schilderij
KOEIEN Nederlands
glorie toch
horen in
de wei
frisse lucht
onder het
lente/ zomerzonnetje
luisterend in
het helder
groene gras
zij produceren
melk voor
de opgroeiende
jeugd superkracht
aangaande wijze
lessen horend
in de
klas
bij…
Verloren kind
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 2.469 Zeg kleine meid… ik mis je
met je gulle glimlach op je toet
je had geen enkele weet van pijn
of idee wat zorgen zouden zijn
het leven deed jou enkel goed
Hoe heftig klopte niet je hart
als je een hoge boom in klom
of kikkers uit de beken viste
die spartelend het water misten
en jij guitig zei: je poten zijn krom
Waar zijn de fluitconcerten…
Het kind
gedicht
3.0 met 8 stemmen 17.339 Marcheren, doorgaan, dat is het gebod.
Het gebod is verlangen.
Een andere taal, hoe goed vertaald.
Orde, maar niet van de chaos, is dood.
Het gaat over een sprookje.
Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem.
De klank van de abstracte orde.
Het soldaatje met ransel en vuurslag
moest vechten in brand en storm.
Tweemaal slaan - driemaal…
knuffel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 769 Ergens,
om precies te zijn :
helemaal onderaan de grote
lichtblauwe rieten mand
in de hoek van mijn kamer
ligt een wollig dier
te huilen.
Maar ik kan het niet helpen dat
ik me wel heel voel.…
Negen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.735 moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes
later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord
dat wel kon, ik word negerrrrrr. Mijn broer fluisterde
in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote
kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien
als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein
en…
[ Jongens waren we ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Jongens waren we,
we tuurden naar de stenen --
en naar de sterren.…
De openbaring van verlangen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 Ik ben dit niet
Niet wat jij denkt, niet wat ik doe, niet wat jij ziet
Niet wat mijn spiegel ziet
Ik ben dit niet
Ik denk, dat jij denkt dat ik doe, dat jij ziet, dat ik lijk
Ik denk dat mijn spiegel mijn spiegel ziet
Maar ik ben dit niet
Ik ben verlangen
Niet te denken, niet te doen, niet te lijken
Ik verlang dat mijn spiegel verlangt…
[ Kinderen worden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Kinderen worden
in vorm gelikt door aandacht --
Door liefde. Of haat.…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…
Een seizoen ( 1 seizoen )
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 832 Grenzeloos groene velden
en een net zo groenig bladerdak
Het sneeuwt nu
Gele regen
en
donker bruine vermoedens
En als zometeen het groene vlak
wit weggtrekt
Is er weer een jaar voorbij
En dan is het alweer bijna
mei
Wie weet schijnt dan de zon voor
Jou en mij
En wie weet
Hoeveel regen nog
we moeten trotseren
Hoeveel…