4059 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
wiedeweer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.131 winden waaien over akker
zon staat niet meer op haar hoogst
regen tikt mijn wereld wakker
na het zaaien zal ik maaien
wat ik heb geoogst
tere bloemen snijd ik dierbaar
droog ze leg ze naast mijn bed
maar van wat ik ook geplant had
is een kostbaar deel geplet
ruk de wortel van het onkruid
niet in wilde woede weg
nagels breken tranen wreken…
De sikkel slaat het staande koren (Pinksteren)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 553 Het zaad waait mee met alle winden,
de oogst wordt wereldwijd verwacht,
de vruchten zullen ongedacht
op alle plaatsen zijn te vinden.
De sikkel slaat het staande koren,
de tijd is rijp en vol de oogst,
de aarde prijst U op het hoogst,
het eeuwig danklied wordt geboren.…
Uit liefde (senryu)
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.284 Het grootste geluk
meet slechts een halve meter
uit liefde geoogst…
Oogst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 En in het aarzlend ochtendlicht
staat altijd nog die boom
die nimmer voor het gewicht
van haar appels is gezwicht…
Oogsten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 175 boerderij, iedereen vroeg uit bed
Een stoffige wolk hangt boven het veld
Opschieten, er wordt onweer gemeld
Al die bedrijvigheid brengt ook gezelligheid mee
Even snel samen een kop thee
Als alle koren is geoogst, pikken vogels nog een graantje mee
Iets wat vroeger de jeugd deed
Het oogstdankfeest komt er dan weer aan
Om even bij een goede oogst…
Voedingsbron
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 ze pikken allemaal
een graantje mee
en oogsten
maken brood
wel om te breken
niet om te delen
nee iedere homp
verheft hun status
ze groeien
boven alle gewassen uit…
Impressionistisch.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Koren schoof buigend
langs de einder opgesteld
onlangs gewassen.…
Druivenoogst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 De alleenstaanden
en afgevallenen deed ik
samen in de pan,
kookte en zeefde ze,
dronk het zoete sap
De trossen, vast, als families,
knipte ik in drieën,
legde ze op een schaal
deelde ze uit…
oogst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 296 bij elke stap werden wij zwaarder
alles was nat en klei
alles triest net als wij
wij waren die regen
wij waren die angst
ons zijn was niets
die avond zaten wij als
schimmen om de tafel
slechts de fles ging rond
zo in duister en stilte
voelden wij de honger
naderbij…
OOGST
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 6.510 ik bloem onuitgesproken woorden aan elkaar
en geef haar dit boeket
dat nog geurt naar het korenveld
waarin we vrijen met de zomer
de papaver houdt nog zijn rode blaadjes
en bewaart net voor de oogst
mijn jeugdliefde
mijn stille droom
mijn intiem verlangen
hier op het slagveld
uitgedorst, doodgeklopt
omgespit en begraven
ze legt de…
De oogst
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.172 't Is Oogsttijd. Ginds in 't donker woud verscholen,
Bespiedt de Dood met gierig oog het veld;
Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld,
Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen.
't Is Oogsttijd. Zie hem grijnzend nader treden;
Hij heft de arm, en de aren vallen neer;
Zijn buit vermeert zich meer en meer,
En halm bij halm…
Oogsten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.653 Je treft het met me
Je hebt mazzel
Vandaag heb ik een goede dag
Nu eens niet alles wat mij teveel is
Geen opgejaagdheid, geen irritatie
Zelfs geen zelfbeklag
Bijna geen twijfels
Veel minder zorgen
Ik zit wat beter in mijn vel
Pluk nu de vruchten
Waardeer mijn vriendschap
Wellicht wacht mij morgen weer een hel…
oogsten
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 757 alles is gezegd
nu raap ik nog jouw woorden
zoeter en rijper zijn ze
dan bij de eerste pluk
maar ongeschikt
voor nog een winter…
In de oogst
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.530 Zij stonden op het akkerland
Zij maaiden in de zonnebrand
En zongen bij het werk
De lastige arbeid wordt een feest
Voor hen die jong en licht van geest
En moedig zijn en sterk
Daar kwam de landheer langs de beek
De schouders hoog de wangen bleek:
Hij zocht de schaduw daar.
Hij groette licht en ging voorbij
Gezang en arbeid staakten zij…
Diffuus licht
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 68 vrijblijvend
dragen geluiden
de wereld langs
tuinen en huizen
verliezen volumen
en vullen zich in
onderscheid met wat
hoorbaar overblijft
deze mêlee van
leven en bestaan kent
een vitaliteit die als
dag en nacht samengaat
waar donker en licht
geluiden met seizoenen
kleuren oogst warmte
het schaduw gebeuren
pas als de nacht…
de ééndagsbloei te vangen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.024 nadat ik met de regen
de woestijn bezoek probeer
ik op mijn schildersdoek
de ééndagsbloei te vangen
het zal er weer om spannen
of ik alle kleuren krijg die
de natuur voorhanden heeft
omdat ze vier seizoenen geeft
slechts uren zal een jaar
gaan duren waarin de lente
zomert en de herfst oogst, de
lange winter alles weer verdroogt…
winter in mij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 323 eens sloop zachtjes de winter in mijn leven
met kille handen om mijn hart
en kou die donkere wolken bracht
langs mij heen wisselden de seizoenen
doch mijn ziel bleef dolen in de duisternis
geen warme zonnestralen die mijn lichaam koesterden
langs mijn gezicht sijpelen natte tranen
nog steeds mijn voeten op de grond
de aarde is stabiel
misschien…
Hoedje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 493 Een hoed draag je meestal,
tijdens een koud en nat seizoen.
Maar net als de drager,
gaat hij eens met pensioen.
Die hoed heb ik niet zomaar,
die hoorde op iemands hoofd.
Dat hoedje van mijn vader,
van wie het licht is gedoofd.
Ik heb thuis een hoedje,
een hoedje op de kast.
Ik denk dat hij blij is,
dat er iemand op past.…
Najaar
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 582 Ik geef dit seizoen een natte zoen.…
in golven wiegt je lach
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.023 ik pluk nog niet
laat warmte rijpen
koester je schoonheid
ogen en de fine fleur van
drie seizoenen in begrijpen…
“ Zen-sitive “
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 Regen drupt nat op
een kale tak, rilt na,
ervoor was hij nog blad.
Een spinnenweb weegt
sneeuwvlokken, om
het seizoen te vangen.
Roos in kristal, blikt
naar buiten, lijkt
lotgenoten te beklagen.
Knolselderij weegt
zwaarder in naaktheid
dan een mensenhoofd.
Dennenboom staat in
lichterlaaie, de rug
naar z’n natuur gekeerd.…
in het zacht nazomer rijpen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 415 ik voel de oogst
in het zacht nazomer rijpen
geen storm meer van verwijten
maar een samen kijken naar
wat het jaar ons heeft gebracht
er is geen vergelijken
met seizoenen die
in goede doen hun
vruchten hebben afgeworpen
zon en regen laten zich niet korven
maar jij bent lente
en een nieuw begin
ik dacht mijn leven terug
daar kwam…
Nat-Blad
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 508 Geelgroen en bruin
bezaaid over straat
Regen ,wind, mist
waar je gaat of staat
Bomen laten los
elk blad haar verhaal
Groeven diep gesleten
hun voeder bijna kaal
Ruilen van seizoen
de warmte nu voorbij
Bijna onopgemerkt
in het nieuwe jaargetij
Ik snuif de lucht op
van nat blad en kou
De geur die mij beroerd
herfst ik hou van jou…
eeuwig is de oogst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 ontmoeten
op een mooie dag
aan het einde van de tijd
zo oogst ik in de avond
in het licht van de maan
jouw eeuwige glimlach…
Droogte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 537 De boeren zien hun oogst teniet gaan,
want ook de sproeiers mogen niet meer aan.
Maar Nederland zou Nederland niet zijn als we niet met
zijn allen in staat zouden zijn, om ook dit probleem
weer te boven te komen.…
Hoe lang nog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 468 ik sta met
handenvol bladeren
kijk naar de lucht
biedt het blauw
alle kleuren aan als
de wind zacht zucht
zij voelt de wanhoop
van het herfstgebaar
het eonen oude ritueel
groeien bloeien oogsten
in herhaling van seizoenen
zonder hemels commentaar
dwalend in de
sterrenwolken lijken wij
er niet meer bij te horen
zelfs de boodschap…
Winter schrijft een witte veeg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 479 als licht lente weer zal pachten
kan de ergste koude weren
de lange winterdag doorstaan
ik zal met jou het jaar omkeren
weet we kunnen de seizoenen aan…
Nat
gedicht
2.0 met 133 stemmen 19.382 Er was geen maan die avond
geen sterren en geen stad
er waren enkel wolken
en elke bank was nat
we konden ook niet schuilen
en jouw jas was veel te klein
maar voor ons was het genoeg
om samen nat te zijn…
NAT
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.219 Zo’n joch van twee, met vragen in zijn oogjes
en nog een luier aan, vertedert vrouwen.
Ha, dacht ik, da’s iets om op voort te bouwen
en in mijn Pamper vroeg ik haar dus droogjes:
“Zo’n luier, vind je dat niet schattig, meid ?”
Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…