eeuwig is de oogst
ik denk niet aan jou
liggend in natte klei 
op een verlaten kerkhof
ik zie jou lopen
op het pad daarlangs
tussen de populieren 
op weg ben jij
naar het station
dat naar de overkant voert
een zomerse dag ooit
ontmoet jij mij daar
om mij weer te omarmen
ik denk aan jou 
over een landtong lopend
vol rust in herinnering
ik zie ons ontmoeten 
op een mooie dag
aan het einde van de tijd
zo oogst ik in de avond
in het licht van de maan
jouw eeuwige glimlach
... Mijmering | 13 april 2019 ...
Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/
Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 13 april 2019
Geplaatst in de categorie: afscheid

 Geef je reactie op deze inzending:
Geef je reactie op deze inzending: