Alle inzendingen over soms OR dichterbij

Terwijl de tijd door al je vingers glipt loop je steeds vaker achter jezelf aan omdat alles meer moeite kost sluipt dat wat je liever wilt negeren toch langzaam dichterbij voel je dat de wereld stilaan kleiner wordt omdat er meer mensen verdwijnen dan bijkomen zit je soms klem in die beklemming terwijl je van elke dag eigenlijk…

Naar Ausonius. ’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om: Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom. Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken. Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund, En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…

Soms ben ik gewoon pissig een ander woord is er niet simpel " uit je hum" past dan even niet. Soms ben ik gewoon pissig waarom 'k heb geen idee je zou simpel kunnen zeggen: 't zit je dan eventjes niet mee. Soms ben ik gewoon pissig gelukkig niet al te lang want hele dagen pissig daar heeft geen mens wat aan.…

ik zag de velden voorbij het watervlak wat grijs de lucht soms blauwer wit en dichterbij vervagen de windmolens draaiden het hoofd naar het westen ze wentelden met wieken zo energiek zo zelfgenoegzaam de waterlopen dreven er boven het vlakke land de aarden dijken kropen er naar de oeverkant ik werd ééntonig en mijn stem wat vager…

waarin jij de hand zou hebben ook dichterbij liefdevol in mij…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

als ik me soms zo eenzaam voel, zo leeg van binnen zonder doel, dan kom je zachtjes dichterbij, en lig je stil heel dicht bij mij... jouw ogen kijken mij dan aan, alsof ze die van mij verstaan, zo kijken we rustig naar elkaar, ik streel je zachte zwarte haar...…

ik heb gespeeld met de breekbare stilte in mijn hart het soms verplaatst als het in melodie iets liefs en aardigs had altijd een luisterend oor met koesterende warmte als duidelijke indicator ook ik schoof snel dichterbij om mij te laven aan die zeldzame bron maar voelde al dat de tonen die zij maakte niet voor mij welkom spraken…

Ik hoop dat je soms nog aan mij denkt, met je lieve glimlach Want in mijn hart zit een kamertje altijd vol van jou. Ik zal je nooit vergeten..…

dichter dichterbij de woorden die ik schrijf dat ik blijf dichterbij dichter verder verderaf de woorden die ik vrees dat ik lees verderaf verder eenvoud eenvoudig de woorden die ik bedoel dat ik voel eenvoudig eenvoud…

als vrije radicaal cirkelt hij rond de kern zijn bestaan dat zelf blijft draaien en cirkelen en zoeken naar de eigen kleine as legt hij soms verband tussen wat dromen zijn die anderen voor realiteit nemen en terwijl hij blijft groeien neemt het besef hand over atoom toe dat zijn ziel dichterbij is dan ooit hij is een vonk kleine sprankel…

beloofde hen zijn koninkrijk te erven hij was God werd mens tot in het diepst van zijn gedachten we moeten wachten tot hij wederkomt ben jij Hem soms?…

Dichten brengt mij dichterbij de dingen, die ik voel want meer nog dan ik zeggen kan is schrijven wat ik bedoel... de woorden... wandelen met mij nooit verder en veel dichterbij mijn hart en in mijn hoofd laten zij zich vinden in hun eigen stralend licht dat nooit wordt gedoofd...…

Ben ik soms te laf? Niemand die het ziet, Nooit eens echt blij Door mijn vele pijn & verdriet, De dood komt dichterbij. Ik ben nog maar een klein meisje, En heb al zo veel mee gemaakt. ’t Is geen paradijsje Ik ben diep van binnen geraakt. Je ziet het niet, Maar ik voel het wel !…

Dicht Dichter Dichterbij Voorbij Te dicht.…

Ik droom je woorden dichterbij verbind jouw letters met mijn zinnen maak de taal obstakelvrij wil je vandaag nog beminnen ik lees de liefde in je ogen voel de warmte van jouw blik raak elke keer weer diep bewogen door die éne intense klik ik voel kleine zonnestralen licht en warm, soms heel dichtbij roep heel zacht, kom mij nu halen ik…

mee en het geluk brengt mijlen dichterbij dan ooit wanneer ik met de ogen dicht de juiste wegen vind…

soms draai ik rond hebben woorden kop nog staart rollen zomaar uit mijn mond het lijken zinnen maar verbinden doen ze niet gaan steeds meer fragmenteren hun betekenissen derangeren brengen chaos dichterbij vergroten afstand tussen jou en mij licht ontspoord kijk ik om zie jouw gebogen rug als stootblok tegen hevige compassie kan…

En dan op een dag Kom ik jou tegen Zomaar onverwachts Kruisen onze wegen Nooit had ik gedacht Dat jij me zou raken Van me kon houden Gelukkig zou maken Soms voel ik angst Om mezelf te geven Bang kwijt te raken Verdriet te herleven Zacht wenkt je hart Kruip stil dichterbij En stapje voor stapje Worden jij en ik..wij En vinden…

al dan niet herkenbaar of verdraaid steeds meer herhaling voor ons verdwaling moeder waar ben je soms ken je ons steeds vaker niet moeder je bent er maar ook weer niet…

Chaos in mijn hoofd als ik jou zie zitten Altijd weer die zogenaamde radiostilte Of anders gezegd: liefde houdt niet op te bestaan Ineens geëindigd En plotseling wordt gezegd en gedaan Nooit gedacht, altijd gehoopt Ik kom eraan Wetende dat altijd samen Soms ineens niet kan.…

soms voel je je als een vlinder soms als een rups in een cocon soms voel je je als een leeuw die alles overwon soms voel je je als een haasje bang afwachtend voor wat er komen gaat maar dit alles hoort bij het leven en leven is toch waar het om gaat…

Soms hoop ik dat je in m'n ogen kunt lezen Hoe ik me echt voel Vooral wanneer ik mezelf niet ben En niet zeg wat ik precies bedoel Soms hoop ik dat een aanraking genoeg zegt Dat de rest er niet toe doet Dat het niet geeft als ik wat anders doe Mijn hart niet m'n liefde zomaar in je schoot leg…

krijgen ijsbloemen op de ramen kleur hak een wak in ijs opzoek naar meer ontdooit mijn hart en leeft is hoop daar weer lig met mijn ogen open en dagdroom in de nacht ik blaas jouw zeepbel vol met regenbogen houd mijn handen op mijn rug dan spat jij niet uiteen…

één woord in liefde zou de dag moeten dragen van dag naar avond, avond naar nacht nacht naar een woord tot op de dag dat ik sterf wij sterven in de ochtend, als het goed gaat met het dagelijks spreken in een doosje zo'n klein doosje dat nauwelijks groter is dan een woord dan mijn pink, pinkroze zoals glasparels die breekbaarheid…

Soms op dagen vol met regen Kom je opeens iemand tegen Met iets wat je raakt al is het nog zo klein Maar het vult Zo'n dag met zonneschijn…

Soms denk ik: Wie ben ik? Soms denk ik: Wat doe ik? Soms denk ik: Waarom leef ik? Die vragen denk ik alleen maar door onzekerheid Basisschool: alles fleurig en fijn Middelbare: een ramp met veel pijn Veel mensen moeten mij niet Maar eigenlijk boeit mij dat ook niet. De mensen die ik heb zijn voor mij goed.…

Soms dan droom ik dat ik ijsbeer en jou weer draag zonder tranen in de nacht Soms dan voel ik weer jouw hoofd op mijn borst, en ons ademen in de schemer Soms fantaseer ik dat alles hetzelfde is, en niets helemaal verdwenen Maar soms, dat is maar soms en de waarheid kost me vaak zoveel moeite om te leven.…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…