Netgedichten

netgedicht (nr. 64.070):

Verdwaling

Ze begon zich te herhalen
meer en meer te verdwalen
in zichzelf en de omgeving

af en toe het besef van verlies
verdriet vermengd met boosheid
over haar hoofd dat niet meer wilde

steeds meer overgaand in wat leek
een soort berusting in de emigratie
naar een voor ons onbekende wereld
aangevuld met allerlei fragmenten
uit haar verre jeugd of dichterbij
al dan niet herkenbaar of verdraaid

steeds meer herhaling
voor ons verdwaling

moeder waar ben je
soms ken je ons
steeds vaker niet

moeder je bent er
maar ook weer niet