Alle inzendingen over taal OR woord OR dichterlijk

In woorden woont en leeft, het lexicon van taal en teken, dat klank en betekenis geeft, beheerst, soms als een deken dekt, en controleert. Is het woord de dichter ontvloeid en eenmaal geleerd voorgoed in ijle lucht verknoeid, ook toevertrouwd aan het papier? Gaf Adam niet aan plant en dier een naam. Hun namen waren ze niet.…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

Ik was enkel de dichter, De taal verlichter. Ik ben in dit licht Geestig vader van dit gedicht.…

ongrijpbaar soms het woord als tekens aan de wand of in bloemrijke taal over liefde en het oud verhaal het oeverloze lettermengsel als leeftocht voor de ziel danst als buigende zwanen op krakend witgewolkt papier geurend gekleurd beschrijft het wonderschone schrift in talloze minnewoorden het mooiste liefdesdicht somtijds achteloos…

Als woorden konden dromen gedichten konden spreken werden letters weer bomen op het dood papier Als bomen konden spreken letters konden dromen levende woorden leken was het bos al hier Nu wacht ik nog op zinnen die ik kan toevertrouwen aan de beelden van binnen op kringloop dichtpapier…

De zinnen schrappen steeds meer woorden waardoor het gedicht geen einde vindt dus maar weer terug naar het pril begin de inhoud zweeft naar alle kanten een titel is pas achteraf te geven of wellicht zelfs helemaal niet…

Verscheur het behang van taal Sloop het bastion van spraak Splijt elk woord met de moker open Het gaat allemaal om wat er onder de bodem groeit en beweegt, bedacht ik vannacht Leer van de stotteraar spreken Het weten vergeten Ga de mist in Zie je me nog? Het laatste woord ziel Lost lachend zich Op…

Wat kunnen woorden meer doen dan verrassen met wat schoonheid verwonderen met een lichte lach verbazen door een onverwachte vondst een verborgen gevoel aanraken de realiteit even relativeren een lichtje ontsteken in het donker een zakdoek bieden voor tranen boosheid weer doen ontwaken bevestigen wat je al voorvoelde ja wat meer eigenlijk…

Adem het uit of in, dat laatste woord is een begin van een regel of zin, dat allemaal vormt de zekerheid in taal, resoneert de tekst, verbaal in de tegen – polen in een ware zegetocht in de ringen van de ‘nibelungen’ en de poëzie en op‘ de schaal van richter’, in de dingen die zijn vergaan, blijft een mens een vrome dichter…

Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn, Het vormeloze in de steigers zet. Zijn woorden, corpulent of slank van lijn, Verenigen zich vloeiend tot couplet. De moeiteloosheid, niet het rookgordijn, Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed. De taal, van A tot Z, is zijn fles wijn.…

De woorden vloeien uit mijn pen van honingzoet tot bitterzuur taal is machtig woorden vaak heel krachtig De woorden vloeien uit mijn pen van ongevoelig tot overgevoelig taal doet alles voelen woorden die zeggen wat we bedoelen De woorden vloeien uit mijn pen van streelzacht tot keihard taal als nieuwe stiel woorden als zalf voor de ziel…

dank zij de dichter las ik opnieuw de lezer sprak voor een enkeling de taal schrijven in dit zo woelig jaar verschilde niet zo veel maar wel het hart…

ik luister naar woorden en een dichter die niet goed articuleert kijk naast mij luister naar één adem ergens anders in dit café hoe kwam ik hier over een rivier en grens om taal op te snuiven die zich vermengd met jouw adem geschuifel van stoelen de vrouw naast mij vertrekt en de man daarnaast gaat ook ik volg en luister elders weer…

Zo goed moeten woorden zijn, die dichters schrijven. Verliefde mensen stamelen ze. Ze smoren ze nog liever. Met een zoen.…

Ik bestempel het oude postkantoor, als het meest geliefde pand dat ik ken, omdat ik nostalgisch ingesteld ben, en tot de oude stempel behoor. Vaak stond ik voor het loket te dromen, en liet er liefdesbrieven afwegen, waar velen rode oortjes van kregen, zodat ik goed uit de bus zou komen. PS Toendertijd stonden er velen voor mij,…

van letters en het woord de woorden terwijl de avond langzaam valt, droomt de dichter van alle woorden (3) terwijl de woorden verschijnen in de dromen staat de dichter op terwijl de dichter aan het schrijven is, is zijn droom aan het einde terwijl het einde het begin van de droom is slapen de woorden…

en dan hebben we het nog niet eens over de dichter des vaderlands o al die dichters met zoveel woorden dat het me soms wel eens te machtig wordt ik heb bij deze besloten om toch vooral maar dichter bij mezelf te blijven het liefst met een minimum aan woorden…

een man dicht in broze tijd de weg halverwege van hier naar later hij kneedt de taal vult de scheuren in het schrijvend hart poëet van vuur en ijzer kenner van ogen van naald en storm meester van karmozijnen woorden van geheimen van het licht schilder van bloesemend verlangen in dichters handpalm geschreven en alleen maar dit…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

poëzie is een dans van woorden rond een vuur van verbeelding schrijven uit de maalstroom van het leven het verbloemen van taal bloesems schetsen met een bleke pen en verspilde inkt gebruiken om rozen kwekend tussen wrede netels wraak te nemen op de lege wereld woorden zijn de balsem voor de ziel verstoten in gepleisterde strofen verzen…

Een snelsonnet, bij voorkeur actueel Computerscherm, een toetsenbord, een stoel Een glimlach op ’t gelaat: verheven doel Soms spottend, bijtend, dan weer van fluweel De vraag is niet of het nog béter kan maar wél, wat vindt Ton Hettema ervan?…

Woorden die langs De ruggengraat Van wie ik ben Tot mij komen, En zo dicht bij mij Komen, dichter en Dichter bij de Persoon die Ik ten diepste Ben, de dichter Die dichter bij Mijzelf staat, Helderder dan Ik het zelf Ooit zeggen kan…

hij putte zinnen lepelde als dorstige hond uit de bron van woorden zijn glazen oog gevuld met metaforen de taal gelikt, gesnoven en gedoopt geschreven en gesloopt ligt nu bevroren naast verstorven wijn en geur van dode dichters ruikt hij het bloed dat traagzaam kruipt door holler vaten zijn troebel oog kleeft aan de randen van verstokte…

dichter dichterbij de woorden die ik schrijf dat ik blijf dichterbij dichter verder verderaf de woorden die ik vrees dat ik lees verderaf verder eenvoud eenvoudig de woorden die ik bedoel dat ik voel eenvoudig eenvoud…

(Kopland & Komrij) Twee dichters van stand Voorgoed op hun voet- stuk Hun mooie woorden gevat in band Mannen met hersens Een goed gevoel voor taal Dichtkunst dus van de bovenste plank Twee wijze en ou- dere mannen.…

Elke dichter zijn eigen taal Zijn eigen klanken Zijn eigen persoonlijkheid Iedere dichter zijn eigen wereld Zijn eigen kosmos Een gedicht is een korte wandeling het schrijven een waarachtige handeling om te komen tot een kern der dingen en tot de essentie van het leven door te dringen het creeren van een eigen melodie in beeldspraak of pure…

soms herken ik de dichter aan zijn voorzichtige tred het lijkt alsof hij loopt te broeden op een vers bang voor een misstap een verkeerd woord of ander ongemak soms herken ik de dichter in mijn diepste zelf bedenk ik nieuwe woorden voor mijn eigen vers een beetje bang maar tóch met geloof in eigen kunnen soms geloof ik de dichter…

Óp Broeders, trekt ten schrijve want anders komen wij te Laat gebruik naast Jordans' borstel ook slijpschijven laat aan het Ende fier bemerken waar u staat: uw Kruideren der taal laat zich niet missen een vaderlandse dichter is niet uit te Wissen ik zeg: een vaderlandse dichter is niet uit te Wissen…