Alle inzendingen over treurnis OR doodlopende weg

de treurnis van de fotograaf die genoegen moet nemen met de keerzijde van de zebra en die dan uiteindelijk toch maar een plaatje schiet…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Gevuld maar toch ook leeg staat mijn hart voor een doodlopende steeg te trots om te blijven staan en te bang om terug te gaan. Dat gevoel zit daar en is toch ook weg want ik wil niet dat je nog één ding zegt.…

Herinner jij je die vent nog die zei Wat is het toch een prachtig paar Zie ze stralen, die verliefdheid… Vele prachtige levens leefden wij gewoon in een dag tijd Maar het lijkt nu alsof we ze en masse begraven Is het een doodlopende weg die we zijn ingeslagen richting die horizon die we wilden verbreden Wordt jij er nog wel gelukkig van…

Keer op keer heb ik getracht, het gene wat mij treurnis bracht, uit dit leven weg te nemen, en zo de vreugde weer te zien. Keer op keer heb ik gedacht, zolang ik doe wat hij verwacht, het tij spoedig zou gaan keren en het geluk van mij te zijn.…

Laat ons de treurnis hier ontlopen, geboren om te vluchten, schat, maar levend om op meer te hopen. Dus kus me; breek de hemel open.…

de elfen die je me toereikt werken niet voor mij je krijgt ze dood terug ik zie de ijle treurnis de gebroken dans rondom mij en je reeds verloren keuze tussen de elfen en mij…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Bijtend in een onsje geluk terwijl ogen haken langs vertrouwde lippen verbergt zijn grijns diepe treurnis de stoel, ditmaal om op te zitten, houdt het wankele lichaam niet meer in balans twee benen zoeken steun daar waar de geest hem heeft laten vallen loopt nu ook zijn lichaam van hem weg en steelt als laatste de kleine sleutel,…

De treurnis in je binnenste huilt meer dan tranen elk schild is even los en muren zijn geveld. Het was op eigen verzoek maar niet uit vrije wil de weg is begaanbaar maar welke schoenen trek je aan? De zon schuilt achter wolken waar regen vrolijk uit valt genietend van de planten het zicht daar aan de horizon.…

De vervaarlijk krakende barsten in mijn gemoed, door een portie amoureuze treurnis, niet eens geprobeerd om de juiste weg te kiezen. Mijn troost is onderkoeld, bijna bevroren. De brakke cocktail van hormonen, tranen en zweet, geserveerd door aanstellerige meiden. Ik zit gevangen in een deinende massa.…

Sluimer van wit moordenaar van het geluid dimde het licht Vredevol slaap eeuwig treurnis van het groene landschap Ingedut grond winterslaap zuchtend in de mond.…

De keuze is aan jou en dat maakt je bang of je vooruit gaat waar je het verleden achterlaat of dan toch terug waar treurnis geen onbekende is de keuze is aan jou hij wacht al zo lang.…

weg inzendt * luctor et emergo roept de kerkhaan hoog van zijn toren ik hoor dat even niet meer raak tastbaar in de winter verloren…

Voor deze levensloop zul je toch op je intuïtie moeten vertrouwen Nee, geen doodlopende straat, welke weg volg jij? Dit spoor met ongekende spanningen eindigt bij een overweg zonder bomen, vroeg of laat zal er toch een confrontatie komen In ieder geval: volg je hart, meer wordt er van een mens niet verwacht.…

De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…

onder vrienden bij familie klussers in hun kloffie op radio en televisie openbare gelegenheden in de kerk tijdens gebeden zo maar bij een bakkie koffie op fietsen en krantenfoto’s in dagcafé’s cafetaria’s politie en vrachtauto’s chinezen en pizzeria’s op wegen bij stoplichten overal droeve gezichten alom nog door ieder getreurd de velden…

Ik zag het mooie sterven Als een stervende zwaan Begaan, opgaan in een ander bestaan Door mijn verdriet heen Bleef de liefde voor het menselijke Voortbestaan De treurnis is gestorven. Er is niets meer......…

Blo was ik, Voor de duvel niet, Maar verder voor Van alles bang, Als een mens zo moet Leven, dan wordt het Verhaal voor mij te lang…

Leven Altijd onderweg Het onderweg Meesttijds Te kort Te lang Misschien Doodlopend Zeker Een vaststaand feit Geen ontkomen Hoop Geoorloofd Onmisbaar ideaal Hij Vol verwachting Jij Welkom Leef het leven…

blaas me weg als een veer spat uiteen opgeblazen trots bellen zo groot en toch teer 1984.…

weg als ik "ik hou van je" tegen jou zeg raak ik mijzelf een beetje kwijt ...…

je bent nu nader tot Hem, zo plots, na meer dan een eeuw mens je keek aldoor in de ogen van de ander immers in de naam die jezelf koos lag je doel verankerd; daadkracht besloten in jouw wens geen brug te ver, zelden een doodlopende weg, je was klein van stuk, doch een groots gelovig visionair overtuigd van de waarde achter iedere…

Dus is de Palestijnse treurnis groot, Maar stemde het Sharon juist tot verblijden. Alweer iemand, dacht hij toen hij het hoorde, Die wij niet zelf meer hoeven te vermoorden.…

Zelfbeklag is voor een dichter prachtig met zijn tedere pen voelt hij zich oppermachtig hij kan het zo omschrijven alsof hij de liefde met de pijn of het verdriet zou bedrijven het is niet ieder mens gegeven om iets te maken van treurnis in zijn leven.…

Er hangt wat treurnis over de stad In vreemde cadans Wandelt nu leven Van achter gesnoerde monden Liggen woorden Geruisloos opgeborgen Als in een morgue Zelfs het geritsel van de bladeren Is hier te horen.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…