Alle inzendingen over uitverkoren OR ijs OR weder

overal mijn handen wijzen naar jou En als ik je alleen zie lopen Bewonder ik je Als je kijkt blijf ik geloven Als je lacht lach ik met je mee Je ziet mij Ik zie jou Ik hou van jou En in gedachte jij ook van mij De zoete versnaperingen brachten ons dichter bij elkaar Nu het heden is veranderd Zwijgt de chocolade en praat het ijs…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ook al zal het nooit weer vriezen toch zakken meer mensen door het ijs…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

gevangen in het blauwe ijs het lichtblauwe ijs geen gletsjer die de stilte breken kan het smelt het druppelt maar het ijs breekt niet…

Schoon kinderen in de wieg, schoon weder op de straat, zijn bei van één gelaat. Me dunkt men kan niet liegen hoe men ze hebben wil, het schoonste zijn ze, droog en stil!…

Ik voel me veilig en geborgen bij God, alsof ik mag thuiskomen en mijn rust weder vind de diepe behoeften van een beschadigd kind.…

voor hen die binnen willen treden in de rijkdom van zijn geest verlangt hij goede wil afleggen van eigen ego vleiing tot brakens toe kritiekloze aanbidding pas dan is toegang mogelijk tot de selectie van zijn uitverkorenen…

Ineens het was zo ontwijken, néén géén keus God zocht hem hij was uitverkoren géén kans gemist voor hij het wist gedaanten in de levensmist ineens héél helder zicht de weg was reeds bereid het aardse is hem kwijt…

harten bonzen meningen vederlicht Zwalkend in een doolhof de route verloren uitverkoren geen kant kan ik op bijtend in het stof…

Ik had geen idee al kwam ze van elders met de ogen dicht douchen onder een filter van ontvangen als een harmonisch uitverkoren voelen van zichzelf Behalve alles opperbest spannender zonder diepgang en elke nummer volgens de regels van de rest van de wereld leek het me, dit ook alweer heerlijk om naar de zon te brullen Jonge mensen ontsnappen…

ik schrijf je… en het doet zo’n zeer dat ik je niet langer kan beminnen als ‘n uitverkorene van God de Heer ik hoop dat je mijn besluit begrijpt zolang voerde ik al een zielenstrijd ik liet die gevoelens nog wat rijpen en voel mij nu tot Zijn dienst bereid waarom moeten wij beiden toch lijden hebben wij daarvoor elkaar liefgehad?…

ik zie poëzie als een zee van woorden die zijn uitverkoren te mogen rijden op een branding van golven naar het strand van oren die het gaarne willen horen... 'als dit wartaal is dan is er ergens iets misgegaan'…

Vroeg in de herfst kwam hij weder in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan zij liet juist de stores neder zag hem over ‘t grindpad gaan. een zware deur ging open… traag trad ze hem tegemoet en nu was ‘t voor beiden hopen dat alles weer kwam goed.…

het is een vreemd onrustig gevoel 't openbaart zich bij mij soms zomaar overdag vooral als ik de zon weer opnieuw niet aanschouwen mag misschien begrijpt u een beetje wat ik bedoel komt voort uit de troosteloosheid van het Nederlandse weder dat reflecteert bij mij niet aan 't voortschrijden der dagen noch verandert het iets aan het vullen…

Vroeg in de herfst kwam hij weder in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan zij liet juist de stores neder zag hem over ‘t grindpad gaan. een zware deur ging open… traag trad ze hem tegemoet en nu was ‘t voor beiden hopen dat alles weer kwam goed.…

Nu zijn wij vreugdenrijk, gelijk de bijen, Die naarstig honing garen op de hei, Of als de zangvogels, die zich verblijen, Nu alom weder heerst de bloeimaand Mei.…

Keer weder, en begeef mij niet, maar onderhoud dat hemels leven, dat zich ontwikkelt uit het lied.…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

Europa, het is eindelijk gelukt: Al heb ik dan ook niet voor u gestemd (Dan stond Jan-Peter nogmaals in zijn hemd) En bent u mij dus door de strot gedrukt Toch ben ik door dit volkslied uitverkoren Alsnog mijn stem voor u te laten horen.…

Het Leven is moe De takken verdorren De bladeren sterven Onaangeraakt Tot aards stof vergaan Om weder te keren Uit 't hemels' sterrenstof Bij Lentemaan…

Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen Verzinken.…

Een adellijke ridder op kruistocht had eindelijk gevonden wat hij zocht Hij stak zijn speder in een koninklijke maagd Toen zeeg zij neder en Hare Maagdelijkheid keerde nimmer weder…

Meisje in al Je eenvoud Zorgvuldig door De Eeuwige uitverkoren Krijgt een boodschap Die te groot is Om in een keer Te bevatten - Je buigt je hoofd Voor het grote licht Dat komen zal, en Stemt in al Je eenvoud in Met woorden die Groter zijn dan jezelf…

Na 50 jaar heeft men in Nederland Meer dan het dubbele om uit te geven Waarom we dat helaas niet zo beleven Komt door het groeiend gat in onze hand Al voelt u zich als dubbeltje geboren Besef: u was tot kwartje uitverkoren…

Nu zij tot mooiste uitverkoren is Vraag ik: “is hier nou wel of niet iets mis(s)?”…

Morgen zal wroeging weder wreder branden. Maar heden: laat ons zalig zijn. ------------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…