Alle inzendingen over verbond OR dood

Gebeden aan Hem Luisterend in de stilte Wanhoop, er komt niets Smeekt om een teken Haar geloof is eenzaam Niemand die het ziet Het huist in het wezen Niet in religie Het lijntje altijd open Veelal onderhavig aan ruis Door de dingen des levens Niet goed afgestemd Sprankjes zoekt zij Lichtpuntjes in de moeilijke tijd Zodat haar innerlijk…

Geen expressies tussen diverse aanhalingstekens onze verbondenheid was zonder een puntkomma we waren als een koppelteken eensgezind nu ik je weer bewonder starend naar een dia.…

In rekbaar begrip van afstand Spiegelen aan de natuur Voldoening mag je er uiten In ieder avontuur Voel prettig Omgeving aangenaam Het groen is er zo prachtig Invoelbare rust maakt bekwaam Spiegelen aan het beeld Voldoening speelt Verbonden gevoel Zomers doel Scheppende waarden Het groen laat je aarden Het maakt innerlijk voldaan…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

Diepe vragen Die hoofden En de geest Doen verwarren waarom is ieders Geest Op zijn eigen reis Incompleet Dat is wreed Dat explodeert En bezeert Mondt uit In stukgelopen relaties In hartenzeer door emotioneel onweer Door het verlaten van de ander Die er ooit was Er voor jou stond Het alleenzijn Is met het waarachtige leven een diep verbond…

ik luister naar wat men niet vertelt ik vecht voor stille witte dagen ik tel vogelsporen in het zand ik zie vleugelslagen van een meeuw ik hoor tromgeroffel rrrataplan ik kijk in het donker en tast in het duister…

alles wat je verloor ontvang je dubbel terug in liefde voor jezelf gaat alles door zo mag je aan de zijlijn kijken mag je achteraan sluiten hoef je niet meer in prestatie te vergelijken want alles wat je wint of al gewonnen had mag je openbaren je bent niet onbemind er is zoveel betekenis ondanks verlies wees dankbaar voor de verbintenis…

Eerlijk en heerlijk in de buitenlucht komen een met de natuur.…

Samen blijf je verbonden ver voorbij de lijn.…

Pak moment van rust in deze drukke wereld contact met natuur Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien. Luister naar de eerste geluiden die om het…

vrouwentongen slingeren zich venijnig een weg brokkelend laten zij van liefde geen spaander heel giftig spuiten zij vol haat dood in het rond innig met elkaar verbonden door een duister lot wenend om de zusters die niet werden verstaan…

Regenbogend kleurt de hemel over wie zich overgeeft aan onontkoombaar dood. De zuster schijnt in violet, haar fluistering vormt een gebed. Verbonden met de stervende, Zijn kind, Zijn ervende, neemt Hij de adem die Hij gaf en leidt vanuit de Hoge naar 't licht van Zonnebogen.…

de kwelling ondraaglijk node plannen vertroebelen het zicht op hun licentia gesmoorde smeekbeden teniet gedaan door ouderlijk gezag liep vertrouwen op 'n dood spoor eeneiig verbonden voor het leven kozen gezamenlijk hun eigen weg ze vlogen uit…

Verbondenheid in fragmenten. In ongrijpbare wonderen. Bewustzijn in het niet-wetende. Het kleine in het reusachtige. Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

Soms vertoef ik tussen twee gestaltes door vandaag en morgen het voorgeborchte de metamorfose geheel alleen verbonden een schimmige lijn dat het zich afwikkelt en zichzelf op de buik schrijft en streept het dan door als een loden tong die van onafwendbaarheid spreekt dat het sterft en wat dode dingen met zich meeneemt…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ik loop van boom naar boom cirkels uit mijn groene droom voel hun verbondenheid in ondergronds netwerken de kroon heeft hemel in bereik met zonne-energie groeien zij harmonieus tot bos er is plaats voor struik en mos zij geven terug wat wij gedachteloos verkwisten hun dood zal ons ooit kisten…

Ik hoop op Hem roep op tot de strijd beef van angst gord je wapens aan het verbond zal nergens toe leiden wees niet bang voor wat angst aanjaagt de Rots waarover ontzag struikelt Hij houdt zich verborgen Die op Sion woont vraag de doden om raad voor de levenden nacht overal…

met een deken van violen kleine teer-blauwe maagdelijke witte zijdezachte heb ik jouw broze botten je doorschijnende huid je wil om te leven en je wens om te sterven de pijn van je ziel dat rauwe en ruwe het machteloze verlangen ons naadloos samenvallen eerbiedig toegedekt in het besef van een eeuwig verbond heb ik je toegedekt…

o moeder, die mij baarde, die haar vermoeide schoot gelaten openvouwde u draag ik op mijn dood. ----------------------------------------------------- uit: 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', 1966.…

zie in uitgesleten treden voetstappen van het verleden het schuifelen naar de deur een klink die blinkt en handen vindt zonder terughoudendheid eeuwen heeft de zon geschenen in de kleur van glas in lood iedere generatie heeft zich bloot gegeven in de biecht van het dagelijks leven zelfs de dood breekt geen verbondenheid wij delen…

Geplukte rozen sterven uiteindelijk een zekere dood, kansen reeds overleden,voordat ze aan de kim verschenen, aan het geleende leven verbonden worden geen lidtekens gesloten, werd een onzin uitgevonden, dat pijn en tijd heelt alle wonden, waarvoor het juiste medicijn nog niet is uitgevonden,wat je niet hebt kun je niet verliezen, om alleen…

uit stilte -verbonden- maakt mij tot nachtvorst, eenzaam in dagen van regen…

ik jou nader in een verbonden droom…

Het was altijd onze verbondenheid met dood en leven die ons deed kerk gaan, waarbij we elkaar vonden innig en wederzijds, ook integer deed ons contact elkaar hervinden, waardoor wij samen uiteindelijk een nieuwe wereld binnen konden.…

lopend met jou, hand in hand, verbonden in verbintenis. schreeuwende kinderen, lawaai om ons heen. ik hoor het niet, heb alleen oog voor jou, Pas Op! piepende remmen, harde knal. losgelaten, niet meer verbonden in verbintenis hou me vast, pak mijn hand, maak ons, verbonden in verbintenis…

daar met behoedzame trage wortels van verbondenheid…

Niet verbonden door bloed maar verbonden met de ziel. Dagen uren minuten kan er niks worden gezegd. Verbonden door de geest... puur en steriel. Woorden hebben wij niet nodig blikken zeggen genoeg. Als een fossiel zullen wij verstenen in de tijd. Zij bij zij tot die dag Zijn dat de zielzusters die ik met me meedroeg.…

van onze jongste we zien hen vaak met onze oudste onze oudste zo verbonden met ons zelf We gaan dus door met ons leven met hem die nog is en die was onze jongste verbonden met de oudste, onze dierbaren en met ons zelf Als we de grafsteen gaan bekijken zien, voelen wij onze zoon en broer onze jongste we staan, waar we voor staan…