6765 resultaten.
GAVEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 298 De kleine bezigheden
die elke dag weer komen
gaan schuil in het wolkengrauw
van de alledaagse hemel
maar
schijnen als verborgen sterren
wier onzichtbare stralen
de grootste zegeningen
voor het leven zijn.…
Goed-gerichte lens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 267 Bij tafel met kind
Zij is mooi in maagdelijk wit
't Kind vraagt zich af, hoe alles kan
Verborgen schoonheid
in een goed-gerichte lens…
Sporen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Koud dons,
zo zacht,
zo mooi,
bedekt de sneeuw de dorre grond.
En ziende zijn de ogen blind,
maar wat niet is kan toch bestaan.
Onder de laag van koud vernis
leeft laag op laag.
Sporen leiden ons weg van het vergaan.
Maar in de zomer,
wacht maar,
in de zomer komt de warme grond tot leven.
En toont mijn lijf zijn gebreken,
wacht maar,…
In verborgen vurigheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 219 Dan antwoord ik:
We zijn als Indisch volk verscheurd in twee culturen
Men zegt het niet, maar in onze vernedering brandt
de Gordel van Smaragd haar verborgen vurigheid
in een koud kikkerland…
Verborgen gebreken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Verborgen gebreken, een huis geeft ze pas
Prijs, wanneer na de wittebroodsweken
Er geen grond blijkt voor stabiel grijs.
Niet de jaren zal het nog bewaren; noch
Gaat het altijd over zwart of wit. Bij goed
Onderhoud kan men nog iets sparen van
De goede eigenschappen die het huis
Ook bezit.…
Schaduwkanten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 243 Maar voordat we verder gaan
ken je ook mijn duist’re kanten
die ik het liefst verborgen hou
weet ik jouw verborgenheden
die liever alleen het nachtlicht zien
of moeten die geleidelijk verschijnen
in een soort gewenproces
waarin liefde hopelijk toch wint
kom laten we eerst maar eens
uit onze schaduwen stappen
elkaar bekijken in het zonnelicht…
verborgen wereld
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 425 natuurlijk waren er kinderen
zoals ik
ze namen mijn gebaren over
verdwenen in het daglicht
en in alles
wat mijn ziel verlangde
ik fluisterde ze mijn sterven toe
in het midden van de nacht
langzaam kwamen ze dan
uit de hoeken van de kamer
weer tevoorschijn
ze woonden in mijn geheim
in mijn handen
die zich vergeefs vouwden
en al…
Verborgen boodschap?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 37 verbreiden in een woord,
waarin begin en einde gloort,
valt hij terug in zijn verstilling
Hij beoefent zich in het zwijgen,
een tegenstrijdig koor, waaruit hij
verloor en overstelpt door geluiden
aangeboord in te letterlijk verhaal,
een geschreven kracht om de stilte
in te luiden als overdracht te
duiden, maar de kenners begrepen
zijn verborgen…
Welkom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 42 met de vreugde van kinderen
die spelend
hun dag beginnen
zo zijn ze hier gekomen
reizigers als wij
van zover weg en ons nabij
met de adem die draagt
wees welkom
onder ons stem die ons aanspreekt
tot leven
gericht op ons hart
weet van verborgen pijn
in donkere nachten
als duisternis de aarde dekt
in morgenlicht verlaat…
Pakistan , en het andere einde van de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 zouden zien
Het is de hoop die als een bloem
in een graftombe bloeit
in het trieste uitzicht
koud en eenzaam
in de dagen van ontbering
Een sprankje hoop, de schreeuw
om hulp voor hun nood
dat het verdriet
enigszins kon verzachtten
Terwijl de mensen
aan het andere einde van de wereld
het geweten onderzocht
En de verborgen…
Je hoeft je niet te schamen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 804 Je hoeft je niet te schamen
voor de warboel in je hoofd
je mag het aan me vertellen
zodat de pijn iets wordt verdoofd
Je hoeft je niet te schamen
voor wat je hebt meegemaakt
gevoelens waar je mee worstelt
en alles wat je zo diep heeft geraakt
Je hoeft je niet te schamen
als je praat over het verleden
of over het verborgen verdriet
dat…
Wonderlijke dwaling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 575 Al stijgende in het genoten vooruitzicht
Met passie voor gevleugelde geheimen
In het schijnsel der maan
Waar de toekomst ligt
Verlichtende antwoorden staan
Een bol van liefde
Waar soms duister in boort
Het verborgene
Wat het verleden verstoort
Diepe paden verlicht
Het geweten sust
Dat echoot in gedachten
Een verlegen glimlach
Het…
als de dag van morgen
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.770 vertel mij van dromen,
nog verborgen,
maar waarin zeker
het verleden
wordt ontnomen
ik ga nog één keer langs
bij de velden van weleer
die verhalen van droogte
en diepe verlatenheid
die nog steeds de huid
bekrassen, keer op keer
en waar mijn levensvocht
verdampt in gelatenheid
herinner mij
aan de dag van morgen
die vertelt…
mijn roos
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 786 o, roos jij voert strijd
tussen het einde en nieuwe begin
groeistuipen in verleden
je ziet een glimp van oude resten
allemaal zo pijnlijk
jij groeit nu naast mij terzijde
fijne draden groeien in ruimtes
waar liefde zich verborgen houdt
in de scherpte van bladeren
snijdt hoop in verandering
jij roos bloei met mij in mijn leven
waai in…
Als de stilte verzwijgt
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 302 verstard in het gewicht
*
nu jaren ouder zijn geworden
maar sterven nabij geboorte is
worden alsnog luiken geopend
voor een verborgen gemis…
sterker
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 882 Jaren die vergaan
Met geluk en verdriet
Maar het verdriet goed verborgen
Zodat een ander die niet ziet
Jaren vergaan
Geleerd van het verleden
Maakt het mij sterker
Om mijn geluk met iedereen te delen…
verleden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 321 zomer, alweer verleden met veel afspraken
je nam afscheid met enkel een roos
bij mijn deur achtergelaten.…
verborgen leed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 294 Harde knuisten kliefden
diepe wonden in
de onschuld van zijn ziel
Over de wangen van de oude
man
rollen de tranen van een
kind
Hij zet zich neer
Zijn hoofd rust in zijn handen
Hij kan niet meer
De tijd bewaart verborgen
leed en geeft het vleugels
Diep verdriet uit ver
verleden dat er vroeger niet
toe deed
vliegt uit
De oude…
Het verzoenende voorstellingsvermogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 118 Een verzoening, omdat een mens ook
morgen niet graag met de knopen uit
zijn verleden wordt verward.
Een verzoening uit het licht
geborgen, die het voorstellings-
vermogen opnieuw start.
Die een kans neemt niet langer
verborgen, die het voorheen niet meer had.
Oude zorgen die niet langer meer
tarten.…
Openbaar kunstbezit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 Openbaar kunstbezit:
de brandweermannen trainen
in de Seine, in het galante park
spelen veertig mussen
met zondagskinderen, en
olie en zand varen gestaag
door het dichte net
van krioelende mensen
Bij de nieuwe brug knijpt een schip
twee dekken scholieren uit:
een lang lint oranje petjes
golft boven de brugleuning
naar de overkant en…
Toekomst?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 832 zorgen voor morgen
De toekomst is nog verborgen
Maar Oh, wat zou ik graag
een antwoord krijgen op mijn vraag
Is er nog hoop
en is er nog toekomst?…
Duizend scherven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 601 gesprek,
waarin mijn zinnen kunnen rusten
zodat ik in het verleden kan berusten…
De toekomst
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 957 De toekomst
ligt aan banden,
gesmeed,
aan heden en verleden,
omgord,
met gouden randen,
versierd,
met paar’len tranen
maar veilig
als een weg,
omsloten
door Gods Vaderhanden.
De toekomst
ligt verborgen,
in de holte
van het nu.
Wanneer hij neemt
de vlucht
naar morgen,
draagt hij u
en uw daden mee.…
zij is het
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 De vrouw die ik nooit gekend heb
zat verborgen in mijn hoofd.
Was tussen de draden
van mijn geheugen geweven.
De blik op oneindig
geen tastbare bezorgdheid
om de toekomst.
Haar verleden op nul.
Nieuwe oorden zal ze verkennen
onbeschadigd zoals ze is
broos en fragiel
zorgeloos en aftastend naar een leven.…
Transparant leeg glas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Mijn chic gevuld kristal
proost ik tegen een glas
met verborgen gevoelens
uit het gekleurd verleden.
Dromerig met de afdronk
Illustreren vele indrukken
van onze intense beleving
voor mij nog kort geleden.
Transparant tekent het licht
door de geslepen scherpte
haar enorme portret in prisma
als schilderij tegen de muur.…
De wandeling
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 183 Laatst liep ik voor heel even
Langs het landschap van mijn leven
Die ik goed had opgeborgen
Achter heuvels had verborgen
Tot ik laatst achter die heuvels keek
Het landschap daar te liggen bleek
Ik was heel even in de schrik
Toen keek ik om me heen en ik
Zag hetzelfde landschap weer
Rook het voor de tweede keer
Hoorde klanken van verleden…
de overkant gevierd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 aan de overkant van tijdelijkheid
in een warme schoot verborgen
huist ons verleden in de verhalen
van hen aan wiens stam wij wortelen
een tijdloze schatkist zonder bodem
vol van de herinneringen en sporen
die hen in onze geschiedenis bewaart
aan de eeuwige overkant van het nu
dierbaar verscholen in hoofd en hart
leven de mensen en momenten…
Verleden
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.071 mijn hart
dwaalt
tussen rivieren van verdriet
stroomt
door een dwaalhof van tranen
weent
een eindeloos lied
fluistert
een harteloos geheim
verzwijgt
een pijn, niet vergeten
mijn hart
dat is mijn verleden…
Verleden
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 877 Kon ik het verleden maar grijpen
Ach, te moeilijk om me te begrijpen.
Hoe kan ik het verleden overwinnen
Terwijl ik het eigenlijk aanbid.
Kon ik eraan doen, dat je lichaam was om op te vreten
Nee, ik zal deze herinnering nooit vergeten.
Het zal er misschien nooit meer van komen
En kan ik er enkel nog van dromen.…
Verleden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 375 Het behoort tot het verleden,
het is voorbij,
maar het komt terug in het heden,
en is toch niet voorbij.
Gevoelens van toen,
angst en wanhoop,
komen me weer pijn doen,
en slaan in tegen m'n hoop.
Ik blijf staan,
want ik wil het niet weten,
maar het verleden laat me niet gaan,
mag ik het ooit vergeten?…