Als de stilte verzwijgt
als de stilte verzwijgt
over een lang verleden
dan heb ik zonder vergiffenis
tientallen jaren voor niets geleden
mijn ziel werd gekleed in naakt
maar niemand die dat zag
ik ben blindelings bewaakt
door een minzame lach
die alleen werd weerkaatst
in eigen schaduwlicht
om achter gesloten vensters
nimmer te worden verplaatst:
hij bleef verstard in het gewicht
*
nu jaren ouder zijn geworden
maar sterven nabij geboorte is
worden alsnog luiken geopend
voor een verborgen gemis
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 15 maart 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
zwijgen 3.0 met 17 stemmen 
302
302
Geef je reactie op deze inzending:
werkelijk voortreffelijk, passend bij iedere situatie.