Alle inzendingen over verder treden

Naakt op een trap Van boven naar beneden Geconcentreerd kijkend Standvastig Trede na trede Lijven bloot en Elkaar kussend (mond-op-mond) Met handen die Zwijgen Tongen die met Recht aanbeden Gracieus en Tevreden. Moe. Voldaan Hun lijven één lichaam Orgasme Héérlijk. Met reden…

de wens van de vader en dat het uit het kind de dood is het was waar huizen en treden de treden ladders en daken ontstonden de wegen hier te vinden de geluiden het gefluister van gestorvenen je hoort engelen zingen de vlinder lauwert in een nachtmerrie neemt kennis en vliegt dan weg om je op sterven na haar voortgang…

is er nog ruimte om je hand te pakken te zwieren en draaien op de muziek van ons hart wij staan al zo lang te dicht op elkaar vermijden in blik confrontatie met ogen stappen dezelfde tred in onze gang op de trap van duizenden treden een armlengte is ons gegund de vrije hand is voorbij mag ik toch deze dans…

sferen zweven onwetend van het dreigend avondrood dat cirkelend boven hun vluchtig leven gedragen wordt op vleugels van de dood wordt éénmaal nog zijn angstkreet hoog gewiegd gedragen door triomf waarmee zij verder vliegt…

ik laster goden met gebed aan jou alléén, LAIS, en sla verlossing af die mij laat zijn als parels ochtenddauw, die mij ontslaat van welverdiende straf, daar niets mij geven kan wat jij mij gaf. laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd te midden wanklank die in wanklank krijt de tijd als trap betreden, op en af, dit pover lied, gebroken zang…

op internetpagina's op de televisie via de radio of onze overspannen buurvrouw we treden alles tegemoet totdat de moed ons in de schoenen zinkt en we verlangen naar de stilte die ons zwijgend tegemoet zal treden.…

Sluipend, om maar niemand te hoeven storen, bij een doorwaakte nacht, 14 treden àf! Zàchtjes, als ik hoofdpijn had en elke stap doordreunde in mijn toch wel pijnlijke hoofd, 14 treden op. Bonkend, kwààd, woest omdat je dan kunt laten horen wat je bedoelt, 14 treden òp.…

Diepe liefde voor jou altijd en alleen bij jouw zicht en aanwezigheid, diepe liefde die sneed in hart en hoofd leek in tijd en eeuwigheid het geluk dat God me had beloofd.…

Oud en broos afhankelijk van hulp Mijn pillen liggen door elkaar Mijn lijf trilt en is zo zwaar Ik woon zo graag in mijn eigen stulp Er wordt het uiterste gevergd van mijn krachten Kwaliteit in de zorg...... Ik kan niet wachten!…

Handlangertje van de dood, de tijd, haast zich nooit, verlaat zich nooit, treft, geluidloos en rattig in zijn tred. Spoorslags ijlt vooruit al wat de wereld najaagt. De rust tijdens de vlucht.…

als gras zich opheft na jouw barrevoetse tred en gladheid strandt in lieflijkheid vang ik jou dodijnend op…

Ze blijven in Egypte demonstreren. Omdat de president er niets van bakt, wil iedereen dat hij z'n biezen pakt en mèt hem al die militaire heren. Het zal niet lang meer duren, dit gedoe, want nu is ook Barack Mubarak moe.…

Oh Sinterklaas geef mij een kabinetje Mijn klompen staan al dagen bij de haard De Sint trekt zich vertwijfeld bij de baard Past zo´n cadeau wel binnen zijn budgetje Hij belde ome Roon en die zei blij Ik doe het voor een appel en een ei…

Een trap heeft een aantal treden je kunt naar boven of naar beneden Soms wordt een tree overgeslagen dan wil je té grote stappen wagen Maar worden de treden vlug genomen zul je té snel beneden komen Dan is de stap te groot geweest je billen voelen het 't meest Pijnlijk zittend op de grond kijk je verdwaasd in het rond Waarom dat hollen…

als alles tegenloopt en tranen niet willen komen de dagen zonder zon en de nachten kil en eenzaam de blik gericht op die trap met duizend treden ga dan zwijgend klimmen telkens drie treden op en één af en bedenk dat er ooit voor jou een dag zal komen met uitzicht op het keerpunt, vergetend wat achter ligt maar…

Vlug naar beneden, kom Vierhonderd vijfenzestig treden Het is niet zo slim, zelfs een beetje dom Metgezel in alle staten, autolampen aan gelaten…

het jonge gras weet niet wat komen gaat weerloos wacht het op zoete warmte of een zachte lentebui de lichte tred de speelse handen dragen je onschuldig verlangen even maar het kleine hart weet wat komen gaat het wacht - weerloos - op de zware tred en de vuile handen het schreit het zal niet bloeien het jonge gras zo lang…

Is de tijd te dichten? Iets zinnigs over te zeggen? Iets te schrijven wat beklijft? Dat is nog maar de vraag! Over tijd kan je wel denken En maximaal overdenken Neem daar de tijd voor Dat is geen vraag, dat is een weet!! Want wie de tijd neemt Ademt de tijd Leeft tijdloos!!!…

Och, laten we verder wandelen en in het stille samen zijn dromerig genieten zonder woorden.…

de angstige ogen van verweerde kinderen enge dromen tegemoet De hemelen lijken verder weg dan ooit als men de wapens verdubbelt op een doornig pad Ziet de Phoenix dan nog kans hieruit te kunnen herrijzen... ...als de toekomst er verloren ligt?…

strijkt wat wilde haren plat kust rode monden vergeeft zonden die een enkeling nog had dan daal je af de trap met eindeloze treden bent in het heden maar knuffelt hen nog in een zacht en lief verleden…

bij ziekte, spontaan of meditatief En bij terugkeer in het lichaam is men veelal gedesillusioneerd om weer terug te zijn op aarde weg van het hemels schoon en licht Hun bestaan is voorgoed veranderd nu ze weten dat leven oneindig is toch blijft het een groot mysterie hoe de ziel na het sterven verder leeft…

Men zegt: er komt een laatste trede, dan ben ik, vrees ik, overleden.…

Hij wacht nu al tijden tot hij eruit zal glijden, want nergens ziet hij de treden.…

treed binnen en zie hoe mijn hart zich thans opent dat bepaal ik zelf een kleine deur voor lijden de grote voor mijn liefde…

we bannen het uit ons systeem we moeten verder we moeten door we moeten bouwen we moeten werken maar verwerken, gedenken, herdenken?…

Lopend zag ik je zitten waar ik verdwaalde en je ogen mij vroegen waar ik de wachtende weg weer zou vinden en zou gaan zitten wachten tot jij wilde verdwalen waar onze onmoeting ooit verder zou kunnen gaan…

'Dag godenzoon, dag prinsenkind', denkt die hem achterna wil snellen en veilig stellen voor de nacht, maar krachtig gaat zijn stap steeds verder weg van het bekende…

Geen gelul van red het wel zetten steeds mijn leven op het spel Kan het echt nu zelf niet meer ligt in de handen van de heer En de dokter en zijn staf want ik glij steeds verder af Hoop dat ik het weer ga redden al durf ik er niet om te wedden Misschien krijg ik nog wat respijt want ik wil nog verder Een hele tijd…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…