Alle inzendingen over verzet OR verlangen OR liefde

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Als enig ding de loop des waters wil beletten ’t Zal maken groot getier waar ’t anders vloeide stil: Zo de fortuin of iets de Liefd’ verhind’ren wil Hij gaat met meer gewelds zijn kracht daar tegen zetten.…

zo had ik het bijlange nog niet gezegd, jij mijn bij ik jouw bloem en dat het steken mag recht waar het al zolang jeukt jou tot het einde te verplegen in het malse lentegras de vlinders niet meer volgen op hun dartelwolken vluchten maar zoet en zacht gevooisd de lippen op elkander drukken vergeten adem halen toch en dan opveren in ons…

Nog steeds wacht ik op de dag, waarop ik mijn verzet durf staken. Durf aanvaarden al wat is. Aanvaarden van de stroom, waarmee we kunnen drijven. Sterven van verlangen, naar wat ik mis. Het aanvaarden van de wetten, die niet zijn zoals ik wil. Het feit van onze eigen dood, die een feit van leven is.…

Ik ben tot mijn verdriet te laat geboren: De wereldoorlog was al half voorbij En daarom was er toentertijd voor mij Geen heldenrol in het verzet beschoren. Maar nu is er de vreemdelingenwet En dus kan ik alsnog in het verzet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

van een engel misschien en toch, ik blijf verlangen, naar dat wat de schilder niet heeft ontbloot…

Gris me spies me vast op de doornen van je liefde pluk mijn pluizen van vertwijfeling en blaas ze in het windpad kloof mijn bast naar bloot hout en pel mij uit mijn dop rol mijn naaktheid in je handen ik capituleer staak verzet bied me geheel aan u onbedekt een willoos bloot.…

toch vandaan is het lust of is het liefde ik laat het maar begaan wanneer gevoelens zich laten leiden hoe makkelijk zou het leven dan zijn maar wat het leven zo bijzonder maakt dat is vreugde, liefde, verlangen, pijn...…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

nacht lig naast me de zee spoelt in lange zwarte golven verzet zich tegen het verhaal het onweer trekt landinwaarts het strand is breed en stil lig naast me raak de zuilen aan leg wat je zegt tegen me aan als ik je ken en je verzamel als ik naar je terugga ------------------------------------- uit: 'De liefde verwildert niet', 1987.…

Gegroet in deze wintertijd nu wij verlangen naar het Licht en zo weer mens gaan worden.…

De laatste jaren lijk ik volstrekt op Oblomov en Marcel Proust, die fysiek geen poot verzetten. Alles voor de kunst, zeg maar. Maar dat alles breekt mij behoorlijk op en inmiddels verlang ik iedere tergende seconde van de saaie dagen naar een bevrijdend Domburgmoment.…

Onze liefde was verloren In een droom Kon ik je nog maar even omarmen Als in een droom Ik heb gebeden voor geluk En hoopte dat het niet te laat zou zijn Stil als de wind Wil ik zijn in je omarming Koesterend mijn verlangen Omarmend mijn liefde voor jou Verlang ik terug naar die droom…

Puur in naaktheid gehuld Voeden in mij ieder hunkeren En tarten mijn geduld Zij danst het ritme der liefde In haar stem klinkt het mooiste pleidooi Aan zo’n adembenemende verschijning Valt elk verzet kansloos ten prooi Een mysterie met betoverende flair Door haar enigmatisch gebruikt Ónbegrijpelijk en ondoorgrondelijk Als nieuw leven…

Ik dacht dat ik gevangen was in een web van eenzaamheid en stil verlangen Een verlangen naar het onbereikbare...liefde Ik dacht dat ik opgesloten was in een wereld koud en kil. De kilte van het leven, een leven zonder...liefde Ik denk, ik droom, ik voel dat mijn wereld plots is vervuld met ongekende warmte.…

Liefde versiert zich met verlangen, met verdriet – en slapeloosheid.…

liefde voor nu en altijd…

Een biscuittje bij de thee korrel blijft in stil verlangen aan d`r volle lippen hangen lispelt dorsten met haar mee lepel wordt afwezig roer in de goudgelige stromen die warm in het kopje dromen zilver wervelt parelmoer Porselein ginnegapt breekbaar terug met vlaag melancholiek tuimelt zwervend in bouquet Kruimel zandt in het verzet…

Na het vertrek van de Romeinen waren we weer eigen baas in oorlog met elkaar De adjudanten grepen de macht eerst de randgebieden daarna het middenland Alleen achter de bergen blijven de bewoners zich nog verzetten verlangend naar een eigen koning zoals ooit zijn zwaard blonk blinkt zijn zwaard onwrikbaar geklemd in de ogen van de…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Dat wat ik in mijn hart thans voel Is liefde, warme liefde Dat wat ik in mijn droom beleef Is liefde, warme liefde Dat wat ik dagelijks ervaar Is liefde, warme liefde Ik blijf daarom verlangen naar - Jou…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

m`n verdediging wordt onze liefde een overwinning op de bevrediging die door hartstocht als gelogen had afgedaan…

Is het angst, tekort of toch verzet? Is het erkenning, liefde, misschien haat? Wat hen aanzet tot die ene daad Met achterblijvende gedachten Met familie vol verdriet Met de vraag of Ze vinden wat ze er verwachten…