496 resultaten.
Verscheurd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 613 Verscheurde lijnen
gebroken gedachten
gegeven woorden
gevoelens verkrachten
Geroest op het vlies
gesmeed vastgeklonken
verankerd gebrand
aan vurige vonken
Verbroken lijnen
getekende vlammen
het oog overdonderd
emoties verlammen…
DIALOOG
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 587 laten we woorden
weer kaal en simpel
maken
franje en opsmuk
tot het bot verbranden
hopelijk verstaan we
dan elkanders taal
raakt de vonk weer
wat onzegbaar is
het vuur in broze
zinnen ontstoken…
alleen op papier
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 342 alles past buiten
de bloemen en het kruidje-roer-me-niet
de uitgeslapen lucht
niets wordt daar bedrogen
bomen worden woorden
en spreken oevers toe, eenzaam
tot de eeuwigheid
een vonk van poëzie
alles
of het niet meer verlaten, het teruggaan
naar de uitgeputte dood;
het pseudoniem
van een ongepaste leugen…
Voorjaar in de lucht.
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 743 De vonken spattend,
van hun gekleurde veren.
Ik bleef maar kijken....
en kon ze niet de rug toekeren!
Het gaf me een blij gevoel van binnen,
toen ik die spreeuwen zo hoorde zingen!…
KEERKRENGEN
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 398 Verkeerd gevallen woorden
vonken voort onder de as.
Keer op keer
laaien ze op
draaien zich om
en keren weer
tot nieuwe dieptepunten.
De zuiverheid
die er eerst was
is nu verdampt
in witte woedevlagen.…
Een tikkeltje ondeugd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 je oogde klassiek
met een tikkeltje ondeugd
in je soepele loop
dat nonchalante
van blik en het koppie
stimuleerde mijn hoop
in een eerste contact
sprongen tot onze schrik
de vonken er af
wie geladen was
blijft nog altijd een vraag
over de aarding doe ik maar vaag…
De bedoelde weg?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Verworpen in de strijd
geen doel dat heiligt,
ook ik heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
hun mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
reinigt de
loop van mijn fossiele natuur
voor een onbekende reden.…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 De schaduw
doorbroken door een vonk
De wereld
Zweeft…
Wij
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 5.392 Soms zijn onze verschillende gedachten
als een breiwerk te verweven
Soms voor een lange tijd
soms maar voor even
Maar als dat dan gebeurt
en er komen vonken vandaan
Onze nachtmerries veranderen weer in dromen
en warme gevoelens ontstaan
Dan zal ik komen.
Dan trek ik het aan.…
In contrast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.337 Zit in mijn ochtendkrant
van dood te lezen
een vertroosting na de strijd
die daartoe leidde
werd verloren
nauwelijks geboren licht
te vroeg al uitgegaan
een laatste vonk
die zachtjes aangeblazen
nagloeit in de tijd
ik sluit mijn krant
die aan de buitenkant
druipt van het bloed……
Fluweelzachte vergetelheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 het was
ons vlammetje
dat speelde
warmte lekte
en pijn deed die
maar langzaam heelde
onze blikken
liet vonken in
kostbaar samenzijn
liefde kleurde
in uren zonder tijd met
fluweelzachte vergetelheid
een vuur dat
nog altijd brandt
tussen hart en hand…
Een stil gebaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 je raakte
voorzichtig
mijn arm aan
een stil gebaar
in zoeken
naar contact
er was
geen vonk
die oversloeg
wel een
warme gloed
uit onbekende bron
die licht
pulserend door
mijn aderen joeg
het hart bereikte
toen onze ogen loken
in wederzijdse groet…
Duizeldingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 184 Tussen miljoenen sterren
raken er twee elkaar
op zich al een wonder
Duizeldingen
in de maneschijn
terwijl ik je kus, streel, begeer
schieten onze sterren
vonken in het rond
De hemel lijkt niet
ver meer weg
zoals we zweven…
In smeulend vuur
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 563 soms is er een vonk
die open spat
in smeulend vuur
uit een stronk
die al tijden
ligt te roken
zich niet wil
overgeven maar in
warmte toch ontvlamt
wist niet dat
vocht en ochtendkou
haar zo verlamt
jaag de liefde aan
met zuurstof en de zon
we gaan voor deze lente kom…
Schitterend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Dromende gedachten
knopen onze eindjes aan mekaar,
vurige vonken zitten in jouw haar.
Leg je lot niet in mijn handen,
jouw wezen is voldoende ...
Zegen dan mijn kruis
in jouw wijwatervat,
versierd ...…
Het offer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 41 Het ritueel na het werk
in het donker op het eind
van de avondschemering
Het flauwe licht van de lage wolken
in 1883, toen de nachten op het land
nog zwart waren
De boer bukt, hij port
uit het wiedsel van de dag
een droge geur
die blijft hangen
in een rookpluim
boven de vonken…
Oog in oog
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.262 Oog in oog
een vonk
roerloos
en verschrikt
de nacht scheidt zich
van de dag
ik wens je
geluk
en dat
waarvan je droomt
jouw zijn
zal altijd
een deel
van mij zijn
het is geen kwestie
van wie heeft gelijk
het is als regen
in het water
het was goed
deze weg te gaan
de zon
komt op
zet de hemel
in brand…
Spiegelgevecht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 763 wanneer ik in alle eerlijkheid
haar vouwen weerkaats
die als vertakte twijgen
in neerhangend vel
uitdijen tot struiken
in de nek van craquelé
slaan vuurstenen ogen
tussen gekreukelde leden
vonken
tegen de glazige waarheid
kan ík er iets aan doen
dat ze vóór me ging staan?…
Met vuur gespeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 213 heb met vuur gespeeld
het was heerlijk
de gloed in je ogen te zien
het spel van vlammen
te volgen in het dansend
komen en gaan op je huid
nog heb jij
je vingers niet gebrand
aan de vonken die oversloegen
wij hebben samen gerust
ons in de warmte gekoesterd
van het vuur dat nooit zal worden geblust…
Leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Groei
door binding
organisatie
tot complexiteit
onderweg
een Goddelijke vonk en:
leven!
…voor even
want het hapert al
opeenstapeling van missers
er vallen steken
het stuk glijdt van de naald
rafelt
en valt uiteen
in oorspronkelijke delen
als voeding voor leven
dat groeit
door binding……
't Is lang geleden (13)
poëzie
2.0 met 1 stemmen 806 Ik zie, hoe, vonk na vonk, 't bedrijvig werk
Van bijen om pas bloeiend heikruid draait;
Ik hoor 't point d'orgue, dat de wind die me aait,
Meedraagt uit 't spar-bos, bruingezuilde kerk.
De verte trilt.…
Contact
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 311 onze woorden lagen
op gevoelsafstand van elkaar
in centimeters
dichtend de rusteloze ruimte
die er nog was
voordat ze elkaar aarzelend zochten
zo nu en dan
als lettergrepen elkaar aanvulden
schoot er een vonk
door de geheime stilte
ik kon de ogen zien
achter de stem
de glimlach
achter het luisteren…
Vertelsel
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.807 .
------------------------------
genster: vonk…
Broedplaats ?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 Berusting zucht
uit de geur van
verse grond,
houdt het
verstilde hart
omhoog,
onophoudelijk
stroomt bloed
door de navelstreng
van tijd, niet
vergeten het verdriet
dat ik als
kinderbrand ontstak,
blijft vonken in
de as, wind en regen,
een broedplaats vind,
lang verzwegen.…
Gebed in bergkristal
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 221 onder volle maan
heb ik mijn heliotroop
in het gras gelegd
gebed in bergkristal
verzamelt zij
de krachten uit heelal
het groen en blauw
gelaagd met rode vonken
in oranje vangt kosmisch licht
dit schitterend juweel
met energieke lading is
alle moeilijkheden net teveel…
Noöse
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Corpus van gedachten
Samensmelting van geest en ziel
Axonen versnellen
Het zelf en het wiel
Elk moment in tijd
Gevangen in traagheid
De impuls sterkt aan
Tot het moment van vrijheid
Overdracht en remissie
Stille duisternis ontfermt zich
Het luide vonken bedaart
Tot de herhaling, eeuwig…
liefde in februari
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.493 licht
met de kleur van metaal
gevangen in jouw ogen
vonken spatten over
hoog
in de kale toppen
van de bomen
fluistert jouw stem
ik waai mee met de woorden
vurige handen ontdekken
verse sneeuw zacht en zoet
het proeft naar bijna
voorgoed…
Know business like showbusiness
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 255 Er is niets dat mijn wereld veranderen zal
dat voel ik aan mijn donkere water
Steeds als ik verschijn op het hengstenbal
lig ik niet met een poes maar met een kater
Vuurstenen hart zoekt ketsende vonken
de zon trekt minirokjes en hotpants buiten
Contactgestoorde woorden die eens blonken
doen mij staren naar jou in spiegelende ruiten…
opgejaagde haastigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 zie hoe regenwolken
en snerpende windvlagen
de rode vonken
van ’t ontwaken wraken
als een uitgebroken gril
en opgejaagde haastigheid
de morgen stikdonker
tracht te maken
zodat wij blind moeten zoeken
naar die glimp in het duister
om niet doelloos
verder weg te glijden…
Net als toen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.128 Ik denk aan toen
M’n gemoed schiet vol
Door een muur van tijd
Dwars door de jaren heen
Reik jij me jouw hand
Vingers strengelen ineen
Een vonk slaat over
Net als toen
We leven in een roes
Dan valt ‘t beeld in duigen
Net als toen…