609 resultaten.
Rijpvorstin
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 167 waar schuilt zij
mijn rijpvorstin
tussen wit gewelf
waarop ik zie?
waar kuilt zij
haar wangen
of misschien
de koude grond?
waar ruilt zij
schone kilte
wrakbaar in haar tred
naar lente
waar behuilt zij
als dooi haar wegsmelt
naar een nieuwe tijd
wit naar groene schors
laat haar transparant
in mijn handen sterven
overgaan in…
Kraakhelder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 431 Hoe het wintert
En kraakt zo helder
Strakblauwe luchten
Boven witte daken
De vogels, zij vluchten
Weg van nog flinter
Dun ijs op 't water
Mensen verzuchten
En de zucht
Die zij slaken
Spreekt verlangen
Naar behaaglijk
Ooit, ja en later
Zij wetten de schaats
Een blij verheugen
Op wolkig dampende adem
Rode neuzen en oren
Blozend warme…
Liedje
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.490 O, dan zijn wij vorsten!…
Kristalbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 Nu pas zie ik
dat ijsbloemen
op het glas
door koude lucht
met een zucht
in schitterende
verschijningsvormen
prijken
we zullen vandaag
niet naar buiten
maar naar binnen kijken
hoe lichtstralen
een poging doen die
bloemen te ontdooien
als sneeuw voor de zon
uit zelfbehoud
voor later
vormen ze een regenbui
ééngeworden met
alle…
Was het goddelijke 't lieve leven leven en de lieve dood
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 179 Deze morgen was heel rein van vorst
Niet vermoeid van leed van leven
En ziet 't maagdelijke buiten
't Kwam onze ogen bij de wilgen weer tegen.
Met een stem van lichte sneeuw
Ontsnapte zelf een geeuw.
Die het moment van nog even nadromen drijft
Een gedachte in de juiste baan beschrijft.…
Heimwee
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 741 De vorst hecht zich aan het vensterglas.
Tot bloemen vormt het zich....
IJsbloemen, met lange stelen.
Koud als ijs, ijsbloemen.
Het geeft me nu een koud gevoel.
Eenzaam, ongeborgenheid....
Vroeger als kind,zag ik dezelfde bloemen
als iets moois!
Wel koud, maar toch ook warm.
Moeder, die voor alles zorgde,
ook in de koude wintertijd.…
De schuine kant van licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 84 ik dans langs
de schuine kant
van licht
dat gebroken is
door de eerste kou
in rijp en vorst
de lucht
strakt helder in
een ijzige noordooster
in tinteling
kleurt huid van
blauw naar rood
de wereld
in het wit
is scheppings groot…
De ranke stelen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 179 waar vroeger
lente binnen kwam
tocht nu de kou
trekt langs
onze warme plekjes
verkilt wat ik vertrouw
zacht streel ik
je bloemen op het raam
de ranke stelen
maar snel
valt er een traan
daarna nog velen
de kristallen
in je ogen
zijn gedoofd
je hart bevroren
ons lieve samenzijn
is voorgoed verloren…
Weer wat anders
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 De een aanbidt de vorst met sneeuw en ijs.
De ander vindt bij hete zon weer baat.
Weerkundig is dit land een paradijs!
Een ander lacht, wanneer de lucht bewolkt is.
Kortom: voor elk wat wils is ons klimaat!
Geen wonder, dat het land zo dicht bevolkt is.…
Vet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 Wanneer het ook maar even heeft gevroren
Wil ik ze zien, de mannen in hun jekker
Die met een meetlat en een Black en Dekker
Wat gaten in zo'n slootje staan te boren
Dus Friezen, ook al vriest het nog maar net
Haal vast eens zo'n Rayonhoofd uit het vet!…
Witte wieven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 130 stromen spinsels
vernevelen in witte wieven
druppen langs lentetakken naar de grond
in de schoot
van een smachtende aarde
die verdroogt in de schrale noord ooster
weer hebben mijn handen
de kou niet verjaagd die
de bloesem met weken vertraagt
zie hoe het leven
in knoppen verwelkt
zonder dat het ooit vruchten draagt…
In ijzig raken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 ze bloeit
de heldere hemel
geeft nog wat respijt
maar in de kou
van schemering
raakt zij haar kleuren kwijt
het hart bevriest
in ijzig raken
van de wind
bladeren krullen
in het wiegend
kraken van de stam
onder een volle maan
laat zij in eerste vorst
haar oogst aan leven gaan…
Vruchteloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 In ochtendadem fronsen landerijen
stil
verwonderd
om het lege van hun schoot
aardedonker rust
verkillend onder rijpen
nevelsluiers drijven droef
over de vorens van de velden
dauw beroert
haar ogen
vol begrijpen…
Fyra
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Stap nooit in Fyratreinen voor een reis,
Want Fyra kan uw reisplezier vergallen.
Er zou maar zo een sneeuwbui kunnen vallen,
En van die sneeuw maakt Fyra blokjes ijs.
We weten nu, na wekenlang geklooi:
Perfecte trein, alleen bij dikke dooi.…
Dooi
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.092 Helder zie ik door het tuinkamerraam
de onvrede die mijn roetzwarte geest voedt,
het glas dat mij afsnijdt van de lente:
buiten het voorjaar, binnen een strenge vorst,
met zicht op ontluikend groen de vraag
of de dooi ooit nog op mijn hart een aanval doet.…
Afgezet met hermelijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 325 een vale wind
veegt het scharlakenrood
de mantel uit
al afgezet met
hermelijn vervaagt
haar regenvol venijn
en dansen
schaapjeswolken hun
ivoren wit aan hoge luchten
nog kraken wielen
onder volle oogst
hun dagenlange zuchten
maar het scharlakenrood
zal snel de wereld onder
een strenge vorst doen rusten…
De Koning en de Trui
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 230 En plots verscheen er onze Zonnekoning
Hij straalde van zijn eigen wielerkennis
Intussen won er zomaar ene Dennis
Die kreeg een gele trui als dé beloning
Ik hoorde onze vorst nog zachtjes vragen
Moet hij een trúi in deze hitte dragen?…
Schaatsen schuiven
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 354 blauw strakt
de hemel in
noordoostenwind
zie de rietkraag
wuiven hoor
schaatsen schuiven
ruggen diep gebogen
in gedogen tegenwind langs
het wak waar je de vogels vindt
ben gestopt
heb mijn maal gedeeld
zij waren met zo veel
in samen overwinteren
ben ik gegaan nog
wakken zij in overleef…
Bloemen in doorzichtig glas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 morgen
wit de wereld zich opnieuw
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
dwarrelen nog wel voordat de grond ze rusten laat
poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en waterpas
uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn
speelt vorst…
In smeltend samenzijn
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 192 een laatst sneeuwgordijn
rafelt losse plukjes
hagelt kleine stukjes
in smeltend samenzijn
de noordooster
klaart de lucht en
na een aard uitstralen
kunnen we de schaatsen halen
wij zijn niet uitgeblust
laten snelheid ons plezier
bepalen op sloten en kanalen
met koek en zopie in de rust
eindelijk gaat de vorst
de erfenis inschalen…
Rijm
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 Bevangen
door de vorst,
rinkelen sprieten
bij een zuchtje wind,
en kleurt de winter
bleek van schrik.…
Regen loogt tot soberheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 394 weer gevoeld
je handen lieten me
het uitzicht zien
verdwaalde rotsen
en een schrale boom
zijn takken door
de wind verwezen
helling is
de tegentijd
regen loogt
tot soberheid
rondt de rots
in windgetij
dwingt de berg
zich te kleinen
leven jaagt
in ijle lucht vrijt
haar kale strijd
onder de blote hemel
sterren zien
de vorst…
Het wit nog slapend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 381 geen maan
kale takken doden
herfst en zomer
nog warmt de grond
met oogsttapijt
de winter komend
je vorstte
uit het donker
het wit nog slapend
lichtte op
in winterlicht
de zon ontwakend
mijn koning winter
kom zacht naderbij
ik heb je sporen al gezien
en neem de macht
het is zo lang geleden
verover dit jaar dan misschien…
Het roodborstje zingt als een kleine vorst.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 En veelal na de eerste vorst-
periode denkt menig weldoener dan misschien,
dat zo'n kleine schoonheid in de natuur niet
gemaakt is voor een winters lijden.…
De buizerd horst als een vorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Boven hoog in zijn horst zit de buizerd
als een dominante vorst. Kom bij voor-
keur niet te dichtbij, want dreiging
maakt een soort poesje in deze roof-
vogel vrij. Zij kijkt met turende blik
om haar heen; miauwt dan blazend,
wanneer zij valt als een baksteen
om haar prooi met huid en haar
te kunnen verschalken.…
Rondgevlekt in kristallijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 324 poedersneeuw
verzoet de kou
ijzend waaien
winden uit het
strakkend blauw
hun bloemen in
doorzichtig zwart
uitgestrekt
wit rondgevlekt
in kristallijn
speelt vorst
met licht en
straalt intens
zijn kou
speldenprikt
in zwart
weerkaatst
de twinkelende
glinstering van
duizend sterren
in de nacht…
Sneeuwklokjes
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 81 De vorst houdt nog
even aan.…
DE PAUW
poëzie
4.0 met 4 stemmen 615 De fijne kop
bloeit als een knop
dicht aan de waaier van ogen,
die bont en rond
tot op de grond
sierlijk is uitgebogen;
en als een vorst
zwelt hem de borst,
groen en wiss'lend van glansen,
geheven koen,
als fier blazoen
tegen der zonne lansen.…
Als het koud wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Er zitten korstjes op het water
De vorst heerst, verstold
De hemel vond tijd om de bodem te witten
Wind krabt verbeten zijn windwakken open
Waar het water in kabbelt als edel blauw bloed
De zomer is afgelegd, het jonge leven gedood
Kuit werd tot vis, het dons is verveerd
Nu wachten op ooit, nieuwe nesten verwaren
Zelfs de neerslag te moe…
Inval
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 74 tussen ruisende regenradarpluimen
van zachte en milde pluviaanse origine uit het zuidwesten der Schwarzwalder schinken
De lage Niederlanden liggen
voor apengapen te wachten op middernacht en wat zich hoog boven de randstedelijke daken
en provinciale vetmesterijen der vaarzen afspeelt
Van de Vaalserberg tot de spits van de Dom rukt de Vorst…