Alle inzendingen over vrezen

Het is maar weer eens uitgebreid bewezen Dat het zes regelig geschreven woord Tot over alle grenzen wordt gehoord Men luistert naar zo'n rijm in angst en vreze Gedwongen door 1 snelsonnet van mij Liet Poetin vandaag Pussy Riot vrij.…

In deze tijd, waarin we kunnen lezen Van nietsontziende daden van terreur, Staat het geweld nu bijna voor de deur, Zelfs dichters moeten voor hun leven vrezen. Als dit zo door blijft gaan, stel ik een daad En reis ik af naar Dichterlijke Staat!…

Wat moet de wereld nu het meeste vrezen Wordt jokkebrok of lomperd president De race was gewelddadig, ongekend Een kwade geur is er uit opgerezen Het 'Yes We Can' lijkt alweer lang geleden Met welke uitkomst hebben we straks vrede?…

Al mediterend komen de Chinezen Vaak uit bij Yin en tegelijk bij Yang Dat maakt die Xi Jinping een Bee Tje Bang Nee, sterker nog: hij vreest met grote vreze Toch weet hij wat te doen met zondebokjes: Hij grijpt ze vast en vreet ze op met stokjes…

ooit ergens gelezen dat als je bij wijze van spreken landen en mensen uitbuit hun levensrivieren vol olie en ander afval spuit dan Shell het zo wezen dat men kan vrezen dat als wat ik ooit las het nu eenmaal zo is bepaald dat als je daarvoor niets teruggeeft het wordt opgehaald vandaar ...…

Gelezen in het Oude Testament Hoe God bestraffen kon, razen en tieren Bedreigen kon de mensen en hun dieren En hoe Hij zich gedroeg; inconsequent Hij sprak zichzelf dus tegen, permanent Hij hield van pest en schurft, nee goedertieren Dat was Hij niet bepaald, wanneer Hij gieren Als lijkenpikkers aandroeg; het serpent Je baktrog en je korf…

Ik vare en heb noch vreze voor de dood, hoe snood; maar ‘k vreze, zonder moed en zonder hert, de smert te vluchten, en te vallen, daar de waan blijft staan; te vallen en te sterven, daar hij, loos en boos, zal roepen: 'Dat de vuist kan, en ‘t gevecht,…

Het spoor is volgens Pro Rail winterklaar Een landelijke test heeft uitgewezen Dat niemand straks voor chaos hoeft te vrezen 'T was zondag en het liep gesmeerd, zowaar Men kreeg ook nog tomatensoep met ballen Alleen..het eerste herfstblad moet nog vallen.…

Het leven zou een heel stuk leuker wezen Zonder die cijfers van het CPB Je zit er toch de hele dag weer mee Twee handen op je knip, in angst en vreze Waar kan ons arme land nog moed uit putten ( uw eigen regel, eindigend op; 'Rutte')…

geen verhalen doch gedichten die zichzelf ten gronde richten als ze eenmaal zijn gelezen hoeft geen sterveling te vrezen dat ze ooit nog zijn te horen weggewerkt en nooit herboren weet geen mens nog van 't bestaan doorgestreept voorgoed verloren is het met het vers gedaan…

Hoever kunnen we nog gaan om elkaar met woorden te raken waarin alles al is gezegd waarmee we niets kunnen of willen doen uit zelfbescherming of uit angst voor diepgang en intimiteit omdat we misschien vrezen het zwarte gat in ons binnenste te ontdekken als we teveel nabijheid toestaan?…

Je hebt toch niets te vrezen zolang mijn zijn floreert? Ik heb je ooit in trots aanbeden als sieraad van mijn geest. Om jou heb ik geleden, ben ik je trouw geweest. Mijn ziel, waarom toch zo benepen? Ben je niet goed gevoed? Ons ego scheurt aan repen als jij zo lullig doet.…

Er valt zelfs voor het Nederlands te vrezen, Dat wordt straks in het Engels onderwezen.…

Afgewezen Niet geprezen Ik had niets te vrezen Maar werd terechtgewezen Afgekeurd Even getreurd Maar niet gezeurd  Weer goedgehumeurd Afgedaan Daar gaat weer een baan Op straat weer staan Kan dit goed blijven gaan Afgestorven Mijn lichaam bedorven Onder de grond Genezen, de wond…

Waarom zou ik vrezen Als U mij leidt door 't leven Mij vrede en rust wilt geven Uw naam zij geprezen. Mijn Herder is de Heer Hij zal mij veilig leiden En nooit van mij scheiden Hij ziet in liefde op mij neer. Dank voor Uw oprechte trouw U wijst mij de rechte wegen Ik wil U prijzen om Uw zegen Mijn Heer en rots waarop ik bouw.…

Bourgondisch Brabant, prachtige provincie Groots carnaval en kermis ieder jaar Er ligt sinds kort een nieuw beleidsplan klaar Waardoor ik toch de toekomst somber inzie Want Brabant heeft nu wel een nieuw bestuur Maar geen Gedeputeerde voor Cultuur…

Mag ik u de hand eens lezen Schikt u dat op dit moment Het staat geschreven ‘t is bekend Van mij heeft u dus niets te vrezen Nee u hoeft niet zo te beven Ai uw levenslijn loopt stuk Dat duidt op een ongeluk Gelukkig duurt dat nog wel even Oei en dat lijkt ook niet pluis Heeft u soms een grote hond Ach nu lijkt ie nog gezond Houd hem voorlopig…

De woorden waren van het moment zonder gedachten die een einde vrezen. Zwijgen was een belofte van geduld en geluk. Ik was die wilde schrijven omdat ik niet meer eenzaam was en wilde wachten. Dankbaar zal ik ze vinden.…

eerst als ik mijzelf niet meer afwijs en zie wie ik werkelijk ben heb ik voor niemand nog iets te vrezen ook al tracht men mij nog zo te raken te schofferen of klein te maken door geen mens kan ik nog worden afgewezen ik zeg niet dat dan de wolken zijn verdreven of een oude leegte wordt gevuld maar kan wel beter zien met welke mantel…

Ik ben ik - zo wil ik wezen, een mens van vlees en bloed; van mij heeft niemand wat te vrezen want ik ben ik en ik bedoel het goed.…

De grote pensioensfondsen hebben veel geld verloren en vrezen  het verhogen van de premies en het korten op de uitkeringen.…

Ronddraaiend zand dat wind en zon niet lijkt te vrezen. Zo leest de schepper tekens in het zand. Met ingehouden adem wacht de koning op haar springen. Als zij aan hem vraagt, Of ze durft te springen.…

daar sta je dan BEVRIJD van alles eenzaam en verweesd mooi te wezen op de website van gedichten.nl honderdvijf keer bekeken en niemand die om je geeft niemand die de moeite doet om je waarde uit je regels te zeven quotering nul schrijver Jan lul adieu van mij hoef je geen inzending meer te vrezen…

Zo tedere schade als de bloemen vrezen Van zachte regen in de maand van mei, Zo koel en teder heeft uw sterven mij Schade gedaan, die nimmer zal genezen. Eens, toen wij na de nacht tesaam verrezen Lagen de rozen vochtig en gebroken, ik en gij Wisten die lange nacht de regen, ik noch gij Konden van teerheid immermeer genezen.…

de hand op mijn sidderend ziellichaam, een letter uit behoedzaam denken gericht, als de pijlen die het hart doorboren, mijn geest voor liefde gezwicht woorden, omgang, leven alles in een zucht voor jou gelijk muziek; schone bevrijding van m'n vrezen er bestaat klank nu ik hou…

De zuilen moeten van hun eigen stek Het eiland Texel wordt geannexeerd We vrezen ook voor Ome Loeks z'n peerd En zaterdag zoek ik me suf naar Jack Ik ga naar bed (mij krijgen ze niet gek) Dat staat tenminste op z'n vaste plek…

lief van mijn leven wonend in jezelf de eenzaamheid voorbij ik streel nog eenmaal jouw gezicht en laat je vrij paniek holt in mijn wezen rond en diep verdriet doet mij het ergste vrezen jouw glimlach kust mij op de mond en hoe ik je heb liefgehad staat in mijn ogen nog te lezen...…

Alsof er geen dood, geen oordeel, geen ellende meer te vrezen is. Ik heb je gezien en goed gevonden, en dat zal aldoor blijven. Ik heb in het wilde bos de paden beetje geveegd.…

Gelukkig heb ik in een speech gelezen: ‘We hebben slechts de eigen angst te vrezen.’…

De eeuwige rust die je in een bibliotheek vind Die vind je toch nergens De boeken doorlezen Iedereen stil Bij het ene boek vrezen Het ander is kil Het is iets bijzonders Verzonken raken in een boek Het is net een wonder Stil in de hoek Lezen het is zo fijn Dan is het sluitingstijd En ik neem me voor Ik zal er morgen weer zijn!…