19159 resultaten.
Onder een verdwaalde steen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 471 de nacht
onaangeroerd, vertrokken
met de trein van half zeven
onder het gebladerte te volgen
de nacht
ontkleedt de dijk van oude wilgen
en verschrompelde schaduwen
het water
de golven vormend
dreigen onder spiegels
waar ijskoude dromen beven
het water
breekt de strijd tussen
leven en dood
de beelden
ik hou teveel van ze
woorden…
De morgenzon weerkaatst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 Want ieder uur is anders, vloeiend als het water
dat nu met stromen heeft gestopt en rust?
Wat had ik graag wat meer gezien vanmorgen,
maar nu is het al lang voorbij en enkel nog
het vage beeld herinnert mij dat enig ogenblik.…
Rust.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 187 Innerlijke rust
je van de stilte bewust
onder het maanlicht.…
De zee
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 329 Een golvend gat van niets dan water
Doemt klotsend op achter dichte mist
Ik zal denken aan dit beeld als later
Ons land door de zee verzwolgen is.…
Rust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 412 Vakantie
een moment van rust,
de klok staat stil
aan de kust
is niets meer te zien,
dan water en rotsen,
geen stilte,
want de branding
vult de gaten
in de vakantierust op
en toch:
is het vakantie,
een periode van rust.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
druilerige middag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 63 Zo verzinkt de jeugd in water
en pas vele jaren later,
sijpelen met het droeve water
beelden van een puberende schoolverlater.…
van werkdruk op kantoor naar...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 uit heksenketel
ontsnapt,rustig thuiskomen
in een toverbos
joz.le bruyn
haiku
27/01/202…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
De kracht in jouw natuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 Zittend op een steiger bij een heideven
Van rust in de natuur ben je een mega-fan
Je kijkt over het veenmos heen
Je zat er uren achtereen
De deining van water onder een steiger
Turend naar een jagende reiger
De dag gaat hier voorbij
Het gevoel adoreert deze waterpartij
De bries van een verfrissende wind
Nieuwe energie die z’n weg vindt…
eeuwige rust
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 452 blote voeten
in het zand
stemmen van water
die mij langzaam trekken
in de zee
van eeuwige rust…
Stem van het water
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 49 De stem van het water
zwijgt na een woeste nacht
van onderstroom en
geselende winden
het is tijd om te rusten.…
Wintersfeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 Het winterkale beeld
als een japanse tekening
zo fijn.
Het wintersneeuw gevoel
als rust
zo stil.…
Drinkwaterbelasting
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 168 We laten ze lappen
voor flessen water
en alle ellende komt als geklater
over de drinkers heen.
Naar bed naar bed zei Duimelot,
niks meer drinken
want da's veel te kort!…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
Verscheurende waters
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 185 Heimelijke schimmen weerkaatsen over het water,
maar kwetsen kan je het water niet.
Je dolk rijt het water open,
maar het water zalft zichzelf terug in slaap.
Een slaap die ik niet meer kan vatten,
nadat de dolk der liefde, mijn hart heeft verscheurd.…
water
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 296 Golven en water
Van hetzelfde gemaakt
Water staat stil en een golf die praat
Maar de golf slaat op de branding
en vloeit rustig terug
Een kleine rimpel, heel kort en vlug
Uiteindelijk is het water
meer is het niet
Tot rust gekomen tussen het riet…
Water verkleurt.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 Als de schaduw het water
om mij heen doet verkleuren
in grauw en grijs.
Gedachten, in een spiegelbeeld
verdrinken, mijn mond geen
woorden kunnen spreken.
Mijn ogen het beeld wat ik
zoek niet kunnen vinden,
tot dan, zal ik verder zoeken
Als de schaduw verdwijnt
het water weer helder kleurt
zal ik mijn gedachten verwoorden.…
Een woordloos gesprek
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 211 waar stilte
haar vleugels
uitslaat
daalt rust
en ontspanning
langzaam neer
gaan oog en
gebaar in een
woordloos gesprek
waarbij
beelden slechts
herinnering blijven…
Afgezonken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.044 Op helder kiezelzand rust mijn rug
boven mij het nimmer stilstaand water
wegglijdend naar straks en later
hier vind ik de fossielen terug
de herinneringen van weleer
van stroomopwaarts en het gletsjermeer
Aan het oppervlak spiegelt het beeld
van daagse oevertaferelen
oorlogen en kinderspelen
een schilder die het riet penseelt
in de koele…
Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.021 - Hoe zal 'k uw leden strelen, ik die treurig ben
en, vrezend, in mijn leven slechts de liefde ken
voor mijn vreemd eigen-beeld, weerkaatst in moe dood water;
('t beeld der abelen speelt in 't zilver-gele water)
- hoe smaakt mijn torve mond de wrange, arme waan
dat zijne liefde om uw stil wezen kunne gaan?...…
Het duister
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 617 Alleen in het donker
Wandel ik door het verlaten dorp
Langs het
Spiegelende zwarte water
De koelte
De rust
Kalm ga ik zitten
Beroer de zwarte spiegel
Met de toppen van mijn vingers
Het duister duwt me zachtjes in mijn rug
Ik laat me vallen
Glijd in het ijskoude zwarte water
In de rust
Een laatste schok
Stopt mijn hart
Of vult de leegte…
De Rust
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.606 's ochtends
de zon kleurt het water zilverroze
ik ruik de natuur
het doet goed
de innerlijke rust…
kust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 het geluid van de zee
ademt kalmte en rust
en ik ga daarin mee
waar het water het land kust…
Zilveren cirkels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 Het kalme water schrikt met een doffe kuch.
De rimpels vluchten in alle richtingen uiteen.
Weldra keert de rust weer terug.
Water is geduldig.…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
De ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 alle kleuren heb
ik aangetrokken
op dat ik je
niet kan mislopen
de wereldkaart ken
ik van buiten
zodat ik onderweg
niet stranden zal
nu de mist haar
rokken laat zakken
slaat de schrik me om 't hart
daar de weg ineens verloren lijkt…